Στο μη περαιτέρω έχουν φτάσει οι εργαζόμενοι του ΕΟΔΥ στις προσφυγικές δομές, καθώς ενώ εργάζονται κάτω από δύσκολες συνθήκες, αναγκάζονται να διεκδικούν και τα δεδουλευμένα τους.
Χθες το πρωί πραγματοποίησαν κινητοποίηση στα γραφεία του ΕΟΔΥ, όπου εκεί τους υποδέχθηκαν τα ΜΑΤ, απαιτώντας την απόσυρση του άρθρου 162 και την αντικατάστασή του, με την καταβολή κάθε μήνα των επιπλέον αποδοχών καθώς και την άμεση καταβολή των απλήρωτων δεδουλευμένων τους, από τον Νοέμβρη του 2021, συνεχίζοντας την τριήμερη απεργία.
Επιπλέον, ζητούν την ανανέωση των συμβάσεών τους και πλήρη κάλυψη σε ιατροφαρμακευτικό υλικό, προκειμένου να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει.
Ύστερα όμως από την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η διοίκηση του ΕΟΔΥ, η απεργία κινδυνεύει να κριθεί παράνομη και καταχρηστική.
Η καταγγελία του Σωματείου Εργαζομένων του ΕΟΔΥ
Το σωματείο εργαζομένων ΕΟΔΥ εκπροσωπώντας τις/τους δεκάδες συναδέλφισσες/ους που εργάζονται στις προσφυγικές δομές ανά τη χώρα, καλύπτοντας το σύνολο των ιατρονοσηλευτικών και ψυχοκοινωνικών αναγκών του πληθυσμού για πάνω από τρία έτη, ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΡΟΠΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ, με αποκορύφωμα το άρθρο 162 στο πρόσφατο σχέδιο νόμου “Εταιρική διακυβέρνηση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου και των λοιπών θυγατρικών της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας, διαχείριση συμμετοχών του Δημοσίου σε ανώνυμες εταιρείες και ρυθμίσεις για την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας, αξιολόγηση της έναντι του Δημοσίου φερεγγυότητας και πιστοληπτικής ικανότητας φυσικών και νομικών προσώπων και σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Πιστοληπτικής Αξιολόγησης, ίδρυση και λειτουργία Κεντρικού Μητρώου Πιστώσεων, Συμπληρωματικός Κρατικός Προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2022 και λοιπές διατάξεις οικονομικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα”.
Από την αρχή του προγράμματος το 2019, βρεθήκαμε σε ένα εργασιακό περιβάλλον το οποίο δεν παρείχε ούτε τα απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία των κλιμακίων. Αυτό σημαίνει ότι ιατρεία και γραφεία λειτουργούσαν με αγορές φαρμάκων, αναλώσιμων και ειδών γραφείου από ίδια έξοδα. Η ίδια πολιτική ακολουθήθηκε και στο καθαρά επιστημονικό επίπεδο, όπου η υποστήριξη - πλην πολύ συγκεκριμένων προσώπων - δεν υπήρξε απλώς ανεπαρκής αλλά ανύπαρκτη. Ειδικά για την ιατρική κάλυψη των προσφυγικών δομών, ελάχιστοι ήταν οι γιατροί που υπέβαλαν αίτηση αρχικά.
Από τότε που έγινε η προκήρυξη, τον Σεπτέμβριο του 2018, για να δοθούν κίνητρα στην προσέλευση γιατρών στις δομές φιλοξενίας νομοθετήθηκε πριν τη λήξη της προκήρυξης η λογική αύξηση των αποδοχών των ειδικών ιατρών με έναν επιπλέον μισθό ιατρού υπηρεσίας υπαίθρου, ούτως ώστε οι μηνιαίες αποδοχές των ιατρών του προγράμματος να είναι στο ύψος των αποδοχών του επιμελητή Β’ στο ΕΣΥ. Σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον επωμιστήκαμε μαζί με το λοιπό ιατρονοσηλευτικό προσωπικό της χώρας την αντιμετώπιση της πανδημίας σε δομές με ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες και πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όσον αφορά στον πληθυσμό τους.
Εργαστήκαμε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες π.χ. σπασμένοι σωλήνες αποχέτευσης και λύματα παντού, λάσπες, χειμώνα, καλοκαίρι κ.α. Βιώναμε τον πόνο των μετακινούμενων-εκτοπισμένων πληθυσμών και ταυτόχρονα τη ματαίωση, βλέποντας την ανεπάρκεια του συστήματος να τους περιθάλψει όπως θα άρμοζε σε κάθε ανθρώπινο ον. Σε μια κίνηση ανάγκης της κυβέρνησης προς όλη αυτή τη συνθήκη, το υπουργείο Υγείας αποφάσισε τον Οκτώβριο του 2019 να ψηφίσει συγκεκριμένες επιπλέον αποδοχές, προκειμένου να εξισωθεί η μισθοδοσία του λοιπού προσωπικού των συγκεκριμένων δομών με αυτή των ιατρών και να αποκατασταθεί αυτή η μεγάλη ανισορροπία.
Αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά αιτιολογική έκθεση που κατατέθηκε λίγες εβδομάδες μετά την ψήφιση του νόμου. Αυτό που διατυμπάνιζε επίσης η Διοίκηση κατά την επίσκεψή της σε διάφορες δομές, την ίδια περίοδο, ήταν η βούλησή της να αυξήσει τις αποδοχές στα επίπεδα της αγοράς, προκειμένου, αρχικά να βρει προσωπικό που θα δεχτεί να στελεχώσει τις δομές κάτω από τις προαναφερθείσες συνθήκες και εν συνεχεία να το κρατήσει. Τον περασμένο Δεκέμβριο και δίχως οποιαδήποτε ενημέρωση, λάβαμε απλώς ένα email από την εργοδοσία (η μόνη επικοινωνία που είχαμε εκ μέρους της μέχρι και σήμερα), η οποία επικαλέστηκε γενικά και αόριστα «δυσκολίες», ζητώντας «συγγνώμη για την προσωρινή ταλαιπωρία», αφήνοντας να εννοηθεί ότι το κώλυμα αφορά σε κάτι εντελώς διαδικαστικό, κάτι που με κάθε ευκαιρία επαναλάμβαναν στις οχλήσεις μας, τόσο η Διοίκηση όσο και υπάλληλοι των υπουργείων Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου.
Από τότε και συνεχώς μοίραζαν υποσχέσεις για σύντομη επίλυση και τροπολογίες που αναμένονταν από εβδομάδα σε εβδομάδα. Έτσι, παρά την ισχύουσα νομοθεσία, η παρούσα κυβέρνηση έκανε και κάνει τα πάντα, ώστε να εξαθλιώσει τους γιατρούς –όπως και τους άλλους εργαζόμενους- και να τους οδηγήσει στην παραίτηση, μειώνοντας κατά 40% τις αποδοχές τους, με αποκορύφωμα την τελευταία κατάθεση τροπολογίας στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο, ώστε να νομοθετήσει και να νομιμοποιήσει την απολύτως άδικη περικοπή των αποδοχών του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα Κέντρα Υποδοχής Ταυτοποίησης και Φιλοξενίας προσφύγων/μεταναστών. Όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, με τη χωρίς ουδεμία ειδοποίηση σχετικά μετατροπή των συμβάσεών μας στην Εργάνη, από πενθήμερο οκτάωρο σε επταήμερο κυλιόμενο ωράριο και ως εκ τούτου αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε στην επιθεώρηση εργασίας, μάθαμε ποιος κρυβότανε πίσω από όλα αυτά, όπως και το ότι ο εργοδότης θυμήθηκε να….απαντήσει στα τέλη Μαρτίου της χρονιάς, τέσσερις μήνες μετά την περικοπή των αποδοχών!
Σε ένα ρεσιτάλ ψέματος, υπάλληλοι του ΕΟΔΥ έλεγαν σε χαλαρό ύφος ότι «μην ανησυχείτε, αυτό έγινε για να ξεμπλοκάρει το ζήτημα με τις αποδοχές σας». Έτσι λοιπόν μάθαμε ότι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους με εντολή αναπληρωτή υπουργού έδωσε γνωμοδότηση περί καταβολής “άπαξ” των επιπλέον αποδοχών, χωρίς βέβαια το όνομα του εν λόγω προσώπου να βρίσκεται οπουδήποτε στο έγγραφο. Καθώς πλέον βρισκόμασταν στη μέση του καλοκαιριού και με εννέα μήνες μη καταβληθέντων αποδοχών, η εργοδοσία επιχείρησε να αλλάξει το αφήγημά της, προκειμένου να κρατήσει το προσωπικό εν μέσω νέου κύματος προσφυγικών ροών. Ήταν τότε που ακούσαμε για πρώτη φορά από τη Διοίκηση ότι ο κ. Σκυλακάκης (μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ξέραμε καν ποιος έφερνε το κώλυμα) ήταν εκείνος που δεν ήθελε να δώσει τις δεδουλευμένες επιπλέον αποδοχές και μας πρότεινε, εμμέσως πλην σαφώς, να κινηθούμε όπως νομίζουμε, ακόμα και να τις διεκδικήσουμε νομικά! Όλο αυτό το σκηνικό στήθηκε χωρίς καμία επίσημη ενημέρωση προς εμάς τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να προσπαθούμε να συνθέσουμε το παζλ του τι μέλλει γενέσθαι μέσα από προσωπικές επαφές μιας και σε κάθε μας επίσημη όχληση το μόνο που εισπράτταμε ήταν σιωπή.
Δεν πρόλαβε να μπει καλά-καλά ο Σεπτέμβρης και ενώ ξεκινούσαμε τις απαραίτητες συλλογικές νομικές κινήσεις, το Υπουργείο Οικονομικών νόμιζε ότι μπορεί να μας πιάσει στον ύπνο. Έτσι, στο άρθρο 162 του προς ψήφιση πολυνομοσχεδίου σκούπα που αναφέρεται στην αρχή του παρόντος κειμένου, διαβάζουμε τα γνωστά περί άπαξ καταβολής των επιπλέον αποδοχών (εν είδη φιλοδωρήματος) και ότι σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης εντός έτους επιστρέφεται ποσοστιαία ως αχρεωστήτως καταβληθέν! Μάλιστα, νομίζουν ότι απευθύνονται σε χόχολους όταν μαζί με το μαστίγιο πετάνε και το καρότο για τις ως τώρα “αχρεωστήτως καταβληθείσες” αποδοχές – δηλαδή χρήματα τα οποία τα δουλέψαμε – τα οποία δε θα μας ζητήσουν πίσω. Παριστάνουν ότι δεν γνωρίζουν τις συνθήκες στις οποίες δουλέψαμε και δουλεύουμε μέχρι και σήμερα. Χωρίς εξοπλισμό, πέραν όσον αγοράσαμε, δανειστήκαμε ή μας χαρίσανε, βάζοντας το χέρι στην τσέπη για φάρμακα των εξυπηρετούμενων, κάνοντας χιλιόμετρα με τα οχήματά μας από τις πόλεις στα απομακρυσμένα σημεία που στήθηκαν αυτές οι δομές.
Στρουθοκαμηλίζουν, κάνοντας πως δε θυμούνται ή δεν καταλαβαίνουν τους λόγους για τους οποίους από περίπου 700 εργαζόμενοι στις δομές αυτές, απομείναμε λιγότεροι από 300, με τους ιατρούς να είναι ελάχιστοι και να καλύπτουν με αυθημερόν αποστολές τις αυξημένες ανάγκες σε δύο και τρεις δομές, όπως και συνάδελφοι από άλλες ειδικότητες. Γνωρίζουν λοιπόν πολύ καλά τι εξώθησε ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο προσωπικό, μοναδικό στην Ευρώπη, στην παραίτηση και αναζήτηση εργασίας αλλού. Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός της χώρας ανησυχεί για το brain drain, τα υπουργεία του οδηγούν δεκάδες ειδικούς στο προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα στην πόρτα της εξόδου. Η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα των δικών τους επιλογών και χείριστης διαχείρισης. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι σύμφωνα με αιτιολογική έκθεση που έχουμε στα χέρια μας, ήδη από 12/2019 και με υπογραφή των αρμόδιων υπουργών, οι επιπλέον αποδοχές ήδη έχει εξηγηθεί πως αφορούν σε κάθε μήνα, αλλά και το ότι το κόστος δεν επηρεάζει σε καμία περίπτωση την εθνική οικονομία, καθώς δίνεται από κοινοτικά κονδύλια. Εφόσον λοιπόν υπάρχει ερμηνεία του νομοθετικού πλαισίου ήδη από το 2019, προς τι χρειάστηκε μια νέα;
Ακόμη όμως κι αν δεν είχε δοθεί κάποια αιτιολογική έκθεση και το τοπίο ήταν «θολό», τι άλλαξε μετά από δύο χρόνια; Και ειδικά σε μια περίοδο δυσβάτακτη για το πορτοφόλι μας, που στενάζει ακόμα περισσότερο με τις βενζίνες που δίνουμε για να πηγαινοερχόμαστε στην εργασία μας. Ακόμη όμως κι αν άλλαξε κάτι κατά το διάστημα τούτο, γιατί το υπουργείο και ο οργανισμός επέλεξαν να μην ενημερώσουν σχετικά τους εργαζομένους κατά την υπογραφή, όχι μιας αλλά δύο (!!!) ανανεώσεων της σύμβασής τους; Συνεπώς οι αποδοχές αυτές δεν είναι κανένα χάρισμα. Για όλα αυτά και άλλα τόσα που θα θέλαμε σελίδες να περιγράψουμε δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Με πλειοψηφική απόφαση Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων ξεκινάμε απεργία στις προσφυγικές δομές από τη Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη μέχρι την Τετάρτη 21/9, ημερομηνία συζήτησης του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή. ΔΕΝ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΜΕ. ΖΗΤΑΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Απόσυρση του άρθρου 162 και αντικατάστασή του με την αυτονόητη καταβολή ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ των επιπλέον αποδοχών. Άμεση πληρωμή των ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ αποδοχών μας από τον Νοέμβριο του 2021 έως σήμερα Άμεση μετατροπή των συμβάσεων μας σε αορίστου, καθώς, όπως προκύπτει κι από το γεγονός ότι αθροιστικά τα προγράμματα philos λειτουργούν για πάνω από 5 (!) έτη (το τρέχον για πάνω από 3), είναι ξεκάθαρο ότι το προσωπικό καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Εξορθολογισμό στην επικοινωνία και συμπεριφορά του εργοδότη – άμεση και επίσημη ενημέρωση για οτιδήποτε μας αφορά.
