«Όταν είσαι ανήσυχος, πάρε μια βαθιά ανάσα και κοίτα ψηλά. Στο αστέρι που θα δεις κρύβονται οι ελπίδες μας και πίσω από αυτές το χαμόγελό μας. Προς το παρόν συνέχισε, να αγαπάς, να επιτίθεσαι, να αγωνίζεσαι. Έτσι κι αλλιώς ξέρεις. Οι άνθρωποι που ελπίζουν πεθαίνουν χέρι – χέρι, έτσι πρέπει να γίνει» Νίκος Ρωμανός.
Η γενιά που ένα βράδυ μεγάλωσε απότομα, που είδε ένα συνομήλικό της να δολοφονείται από το όπλο αστυνομικού, η γενιά των 700, της ανασφάλειας, η γενιά το αβέβαιο μέλλον που της έφτιαχναν και εξεγέρθηκε, η γενιά του Δεκέμβρη. Αυτή που πλέον δεν βγάζει ούτε το μήνα. Δεν ξέχασε όμως εκείνη τη νύχτα που άλλαξαν όλα, εκείνες τις μέρες που βρέθηκε με χιλιάδες στους δρόμους
Η νύχτα που άλλαξαν τα πάντα
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Ο μαθητής, Αλέξης Γρηγορόπουλος, με την παρέα του κάνουν βόλτα στους δρόμους των Εξαρχείων και γιορτάζουν τα γενέθλια μιας φίλης τους. Λίγο μετά τις 21:00, στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Βαλτετσίου, η παρέα διαπληκτίζεται με δυο αστυνομικούς. Το περιπολικό, στο οποίο επέβαιναν οι ειδικοί φρουροί, Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης, απομακρύνεται από το σημείο και ενημερώνει το κέντρο της ΓΑΔΑ για το συμβάν. Ελάχιστα λεπτά μετά επιστρέφουν και κατά τη διάρκεια της έντασης που επικράτησε με ομάδα νεαρών ο Κορκονέας σηκώνει το υπηρεσιακό του πιστόλι και πυροβολεί δυο φορές. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός με σφαίρα στο στήθος.
Μια σπουδαία καταιγίδα: Τρεις μέρες η Αθήνα εξεγείρεται
«Δολοφόνησαν ένα παιδί στα Εξάρχεια». Η είδηση διαδίδεται αστραπιαία από στόμα σε στόμα από μηνύματα. Όσοι είναι στα Εξάρχεια βλέπουν κόσμο, φωτιές, και αναταραχή. Ξεκινούν αυθόρμητες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις που εξαπλώνονται τις επόμενες ημέρες σε όλες τις μεγάλες ελληνικές πόλεις, όπως την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, την Πάτρα, το Ηράκλειο, τη Λάρισα, τα Ιωάννινα, τα Χανιά, την Κομοτηνή, τον Βόλο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, τη Χίο, την Κέρκυρα και το Αγρίνιο. Πορείες διαμαρτυρίας, που διοργανώθηκαν το ίδιο βράδυ του φόνου και την επομένη, οδήγησαν σε μεγάλες υλικές καταστροφές Γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων.
Την επόμενη μέρα οι αντιδράσεις ήταν κυρίως μαθητικές και φοιτητικές. Η νεολαία ήταν στους δρόμους. Από το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου πολλά αστυνομικά τμήματα δέχτηκαν επιθέσεις με πέτρες και ξύλα, αλλά ο κύριος όγκος των διαδηλώσεων επιδόθηκε σε συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας, με μαθητές να ξαπλώνουν γυμνοί σαν πτώματα στα σκαλοπάτια της ΓΑΔΑ, ή να προσφέρουν λουλούδια στους αστυνομικούς.
Ακολούθησαν αλυσιδωτές καταλήψεις σε γυμνάσια και λύκεια της χώρας. Κλειστές έμειναν και πανεπιστημιακές σχολές.
Οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους. Η ΟΛΜΕ, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και οι δάσκαλοι προκήρυξαν 24ωρη απεργία. Σε τριήμερη προχώρησε η Ομοσπονδία των πανεπιστημιακών.
Από το βράδυ της 7ης Δεκεμβρίου, το πλήθος των αγανακτισμένων άρχισε να συμπληρώνεται από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
Το πρωί της 8ης Δεκεμβρίου τα κόμματα της Αριστεράς, αριστερές οργανώσεις και φοιτητικοί σύλλογοι κάλεσαν τον κόσμο σε προπύλαια και στην Ομόνοια. Η πορεία πέρασε από το κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος και ολοκληρώθηκε στον Εθνικό Κήπο.
Η οργή είναι διάχυτη και η τότε κυβέρνηση τα έχει χάσει. Η βρετανική εφημερίδα Guardian χαρακτήρισε τις ταραχές ως «τις χειρότερες στην Ελλάδα από το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία». Τα περισσότερα διεθνή Μέσα ενημέρωσης αφιέρωσαν εκτενή ρεπορτάζ στο γεγονός που πυροδότησε τα περιστατικά της βίας. Το BBC χαρακτήρισε τα γεγονότα ως εξέγερση.
«Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες»
Τα συνθήματα εκείνων των ημερών του Δεκέμβρη παραμένουν ανεξίτηλα και το ίδιο επίκαιρα μέχρι και σήμερα. Συνδύαζαν την οργή, τη βία, τον φόβο, την απόγνωση, την ελπίδα. Την αγωνία για το μέλλον και τον φόβο για το παρόν. Τις πολιτικές και ιδεολογικές ταυτότητες ετερογενείς, εμπειρίες, ανησυχίες αλλά και νεανικά όνειρα επαναστατικά και μη.
Ακολουθούν μόνο κάποια από τα συνθήματα που «γεννήθηκαν» τον Δεκέμβρη του 2008, ακούστηκαν στους δρόμους και γράφτηκαν σε τοίχους, πλακάτ και πανό:
-Αλέξη ζεις, εσύ μας οδηγείς
-Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό ρίχνει στον αέρα και βρίσκει στο ψαχνό
-Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη
-Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη
-Το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει
-Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες
-Αυτή η σφαίρα δεν ήτανε τυχαία, κάτω τα χέρια από τη νεολαία
-15χρονος νεκρός το μίσος μεγαλώνει-Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι
-Προσοχή, προσοχή δολοφόνοι με στολή
-Στο δρόμο, στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο
«Ακόμα δεν έχω καταλάβει»
«Πέρασαν 11 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου και ακόμα δεν έχω καταλάβει το λόγο που έχω χάσει το παιδί μου. Η δολοφονία του ήταν ένα απίστευτο γεγονός πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική και έχει αποκτήσει έναν κοινωνικό συμβολισμό», τόνισε το 2019, η Τζίνα Τσαλικιάν, μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. «Κάθε χρόνο γίνεται ένα μνημόσυνο για τον άδικο χαμό του. Χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν εκφράζουν την οργή τους για ότι συνέβη. Ο Αλέξανδρος ήταν ένα παιδί πράο, φιλήσυχο κατά της βίας και όλα αυτά που γίνονται προσβάλουν την υστεροφημία του. Θα ήθελα όλα αυτά τα έκτροπα να αποφεύγονται καθώς προσβάλλουν την οικογένειά μας» πρόσθεσε.
Ο Κορκονέας εκτός φυλακής
Το 2010, το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Άμφισσας έκρινε, με πλειοψηφία, και τους δύο κατηγορούμενους για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη ενόχους. Ο Κορκονέας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και 15 μήνες, ενώ ο Σαραλιώτης καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση.
Το 2019, το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας έκρινε τον Βασίλη Σαραλιώτη, που είχε ήδη αποφυλακιστεί με περιοριστικούς όρους το 2011, αθώο «λόγω έλλειψης δόλου».
Ο Κορκονέας κρίθηκε ένοχος για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο». Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας, όμως, τού αναγνώρισε το ελαφρυντικό του «πρότερου σύννομου βίου» επιβάλοντάς του κάθειρξη 13 ετών,«σπάζοντας» έτσι τα ισόβια στα οποία είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως. Έτσι, ο Κορκονέας έχοντας εκτίσει ως τότε 11 έτη φυλάκισης και με συνυπολισμό της εργασίας που είχε κάνει εντός της φυλακής, αποφυλακίστηκε στις 31 Ιουλίου 2019.
Τον Φεβρουάριο του 2021 το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με πλειοψηφία 3 -2, έκανε δεκτή την αναίρεση που είχε ασκήσει ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Βασίλης Πλιώτας κατά της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε στον κατηγορούμενο το ελαφρυντικό του συννόμου βίου.
Έτσι, η υπόθεση οδηγήθηκε προς οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Τον Νοέμβριο του 2023, αν και ξεκίνησε η εκδίκαση της δεύτερης αναίρεσης της εισαγγελίας του Ανώτατου Δικαστηρίου κατά της απόφασης του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Λαμίας που αναγνώρισε στον πρώην ειδικό φρουρό Επαμεινώντα Κορκονέα το ελαφρυντικό του σύννομου βίου, δόθηκε τελικά αναβολή για τις 9 Ιανουαρίου του 2024.
