Είμαι τόσο χαρούμενος και υπερήφανος που μπορώ να σας αποκαλώ πραγματική μου οικογένεια. Είστε το μεγαλύτερο δώρο που έχω λάβει ποτέ», γράφει ένας 17χρονος ασυνόδευτος από την Λιβερία που έμεινε στη δομή της Λέρου την περασμένη άνοιξη, σε ένα γράμμα που άφησε στο προσωπικό της δομής φεύγοντας προκειμένου να τους ευχαριστήσει για την φροντίδα που έλαβε. «Υπόσχομαι, καθώς θα φύγω στις 11 του μήνα για να αντιμετωπίσω τον κόσμο ότι θα σας κάνω όλους υπερήφανους και θα γίνω δικηγόρος ή επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και θα είμαι καλό παιδί όπως πάντα», καταλήγει το συγκινητικό γράμμα του 17χρονου.
Η ζωή του ένα μεγάλο ταξίδι γεμάτο δυσκολίες και μοναξιά, από πολύ νεαρή ηλικία. Για πολύ καιρό, δεν είχε οικογένεια, φίλους ή ένα μέρος που να μπορεί να αποκαλέσει σπίτι, όπως εκμυστηρεύτηκε στο προσωπικό της δομής της Λέρου.
«Όμως, όταν βρέθηκα στην ασφαλή περιοχή της Λέρου με τη βοήθεια της ΖΕΥΞΙΣ, τα πάντα άλλαξαν. Εδώ, βρήκα την αγάπη και την υποστήριξη που έψαχνα. Οι άνθρωποι της ΖΕΥΞΙΣ δεν με βοήθησαν απλώς. Έγιναν η οικογένειά μου. Ένιωσα για πρώτη φορά ότι ανήκω κάπου, ότι με νοιάζονται. Με έμαθαν ότι η δύναμη δεν είναι μόνο να αντέχεις τις καταιγίδες, αλλά και να βοηθάς άλλους να σηκωθούν. Μέσα από τη φροντίδα, την εκπαίδευση, τα ρούχα, το φαγητό -και ναι, τα λατρεμένα κρουασάν!- ένιωσα ξανά ασφάλεια και αγάπη», είπε στο προσωπικό αναχωρώντας από την Ασφαλή Περιοχή της Λέρου.
Μεριμνώντας για την ευημερία των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων καθώς και για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους όπως αυτά προβλέπονται από το ευρωπαϊκό, το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις, οι υπηρεσίες που παρέχονται από το εξειδικευμένο προσωπικό της ΖΕΥΞΙΣ περιλαμβάνουν μια ολιστική προσέγγιση καθώς και εξειδικευμένη βοήθεια στις ανάγκες που εντοπίζονται σε κάθε νησί και ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες των ανήλικων παιδιών προσφύγων.
«Οτιδήποτε αφορά τα ασυνόδευτα ανήλικα που φτάνουν στα τέσσερα αυτά νησιά, ανάλογα με το τι χρειάζονται το φροντίζουμε. Τα συνδέουμε με τις δομές υγείας, παρέχουμε φαρμακευτική αγωγή όπου χρειάζεται, δίνουμε ρούχα, παπούτσια, σνακ κάθε μέρα στα παιδιά, έχουμε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς», εξηγεί ο διευθυντής της ΖΕΥΞΙΣ, Παναγιώτης Νίκας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Με άλλα λόγια, η οργάνωση παρέχει τις υπηρεσίες αυτές μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία καταγραφής των ανήλικων μετά την άφιξή τους στα νησιά αυτά και μέχρι να τοποθετηθούν σε μία από τις δομές της ηπειρωτικής χώρας.
Η στήριξη αυτή έχει στόχο να συμβάλλει στην ενσωμάτωση χωρίς αποκλεισμούς και στην προετοιμασία των παιδιών για την επόμενη φάση που είναι εκείνη της μετάβασής τους σε Κέντρα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στην ηπειρωτική χώρα. Οι υπηρεσίες παρέχονται σε συνεργασία με την υπηρεσία Υποδοχής και Ταυτοποίησης, την υπηρεσία Ασύλου, τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας, και τις Εισαγγελικές Αρχές.
Το έργο «Safe Areas for Unaccompanied Migrant Children (Samos, Leros, Chios and Kos islands)» συγχρηματοδοτείται από την Ελβετική Συνεισφορά για τον περιορισμό των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στην Ε.Ε. και από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου και υλοποιείται από την Zeuxis σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Ευάλωτων Πολιτών και Θεσμικής Προστασίας.
«Η Ελλάδα, πρωτοπόρος στην παιδική προστασία, με τις καλές πρακτικές της να αναγνωρίζονται σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, με πολυβραβευμένα προγράμματα, όπως ο Εθνικός Μηχανισμός Επείγουσας Ανταπόκρισης, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και έχει ανάγκη τους συμμάχους της.
Έχουμε πολλές φορές πει ότι οι νέοι, πολύ περισσότερο οι ασυνόδευτοι νέοι, βρίσκονται στο στόχαστρο του οργανωμένου εγκλήματος και της ριζοσπαστικοποίησης, που έναντι ενός πιάτου φαγητού και ενός κρεβατιού για να ξεκουραστούν επιδιώκουν να τους εργαλειοποιήσουν, να τους οδηγήσουν στην εξαναγκαστική εγκληματικότητα, στο τράφικινγκ, σε κάθε λογής εγκληματική δραστηριότητα, να τους μετατρέψουν σε φορείς ναρκωτικών ή σε φορείς εξτρεμιστικών ιδεών», τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Σοφία Βούλτεψη, αρμόδια για το χαρτοφυλάκιο της Ένταξης. «Η προστασία τους αποτελεί συγχρόνως και προστασία της κοινωνικής συνοχής και της κοινωνικής ειρήνης, εξασφαλίζοντας ασφάλεια και στον τοπικό πληθυσμό. Δεν πρόκειται επομένως για μια περιττή πολυτέλεια, αλλά για μια επείγουσα ανάγκη συλλογικής ευθύνης», επισημαίνει καταλήγοντας η κ. Βούλτεψη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
