Mε την ευκαιρία της επίσκεψης του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελου, η Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας πρόκειται να ζητήσει ακρόαση και να του απευθύνει ερωτήματα που αφορούν ζωτικά για το νομό μας περιβαλλοντικά θέματα.
Ξεκινώντας από τη διαχείριση απορριμμάτων, θα του θυμίσουμε ότι πρόσφατα μιλώντας σε ημερίδα που οργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) είχε δηλώσει ότι «η ανακύκλωση δεν μπορεί να περιμένει, ούτε την αυτοδιοίκηση, ούτε την κεντρική διοίκηση να ωριμάσει». Βέβαια καμμία ευθύνη δεν έχει που οι πολίτες των περισσότερων δήμων της Ηλείας με «πρωτοπόρο» το Δήμο Πύργου δεν ανακυκλώνουν τα απορριπτέα υλικά τους, αφού υπό τις πιεστικές συνθήκες που βιώσαμε στο παρελθόν, οι υπεύθυνοι για το θέμα τοπικοί παράγοντες (Δήμοι, Περιφέρεια, ΦΟΣΔΑ) επέλεξαν την εκχώρηση της διαχείρισης σε ιδιώτη, για να κάνει αυτός τη λεγόμενη «μηχανική ανακύκλωση», ξεδιάλεγμα δηλαδή των σύμμεικτων (οργανικών-ανόργανων) υλικών και στη συνέχεια ανάκτηση των ανακυκλώσιμων και κομποστοποίηση των οργανικών για παραγωγή εδαφοβελτιωτικού ή και βιοαερίου. Όμως, κατ’αυτόν τον τρόπο ούτε οι δημοτικές αρχές θα προσπαθήσουν να εκπαιδεύσουν τους πολίτες στον από μέρους τους διαχωρισμό των υλικών και προϊόντων που θέλουν να απορρίψουν, αλλά ακόμα κι αν το κάνουν, οι πολίτες δεν θα πειστούν να διαχωρίζουν εφόσον δεν θα έχουν κανένα κίνητρο (οικονομικό όφελος ή άλλο).
Η ΠΕΔΗ εκείνες τις κρίσιμες ώρες που αποφασίζονταν οι βασικοί παράμετροι της εκχώρησης σε ιδιώτη, μελετώντας κι ερευνώντας κατάλαβε ότι η κατάσταση με τους σωρούς των απορριμμάτων σε προχωρημένη σήψη ήταν τόσο εκβιαστική που το ΣΔΙΤ φάνταζε σε όλους μονόδρομος και ότι έπρεπε τουλάχιστον να παλέψει για το οικονομικό συμφέρον των Ηλείων. Διαπίστωσε με ικανοποίηση ότι η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας ήταν προς την επιθυμητή κατεύθυνση, δηλαδή την άσκηση ελέγχου για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος αφού αυτή καθ’αυτή η διαχείριση των απορριπτέων υλικών είναι εκ του νόμου (και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι) αρμοδιότητα του Α’ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Συγκεκριμένα ζητήσαμε και πετύχαμε την εκλογίκευση και επικαιροποίηση της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας σύμμεικτων απορριπτέων υλικών που θα χρεώνονταν οι δήμοι και κατ’επέκταση οι δημότες από τον ιδιώτη διαχειριστή. Ερχόμενοι στο σήμερα, επειδή δεν έχουμε πρόσβαση στη Σύμβαση ΣΔΙΤ που πήρε τις απαιτούμενες εγκρίσεις και οδεύει προς υλοποίηση, δικαιούμαστε να ζητήσουμε από τον αναπληρωτή Υπουργό αλλά και τους κατ’εξοχήν αρμόδιους που είναι τα μέλη του ΦΟΣΔΑ, ενημέρωση για τα εξής:
Θα γίνεται υπεύθυνη και λεπτομερής καταγραφή κατά Δήμο και κατά είδος (σύμμεικτα, ανακυκλώσιμα κ.ά.) ώστε να αντλούνται πολύτιμα δεδομένα και συγκρίσιμα στοιχεία βάσει των οποίων να αποδίδονται έσοδα στον ΦΟΔΣΑ όπως τώρα αποδίδει η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, που έχει τοποθετήσει τους μπλε κάδους; Ή δεν προβλέπονται καθόλου έσοδα και κίνητρα στον πολίτη να διαχωρίζει τα απορρίμματά του;
Η τιμή για τα σύμμεικτα απορρίμματα είναι ένα άλλο σοβαρό θέμα που πρέπει να γνωρίζουμε από πριν. Αυτή τη στιγμή στη μονάδα μηχανικής διαλογής πληρώνουμε λιγότερα από 50 € τον τόνο. Μια φήμη για πάνω από 100 €/τόνο (συνολικά) αληθεύει; Αν ναι, τότε πως θα καλύψει ο δήμος την αποκομιδή αφού τώρα (με το μισό κόστος) δεν μπορεί να συντηρήσει τα απορριμματοφόρα;
Άλλωστε σε κάθε εταιρική επιχείρηση τα συμβαλλόμενα μέρη παίρνουν ανάλογο μερίδιο από τα κέρδη. Στην προκειμένη περίπτωση το δημόσιο δίνει το χώρο, το ΧΥΤΥ (10 εκ.€) και 17 εκ. € από το ΕΣΠΑ. Τα έσοδα του δημοσίου ποια θα είναι;
Ποτόκι – Κονιδέϊκα: είναι γνωστό ότι από τη μέθοδο της δεματοποίησης που είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν σε Πύργο και Αμαλιάδα υφίστανται περίπου 140.000 τόνοι δεματοποιημένα σκουπίδια, που μετέτρεψαν τις τοποθεσίες σε χαίνοντες ΧΑΔΑ. Δυστυχώς για τους πολίτες, οι διοικούντες τους πληττόμενους Δήμους και η Περιφέρεια τηρούν εκκωφαντική σιγήν ιχθύος. Ακούστηκε και ακούγεται ότι υπάρχει η λύση της εξαγωγής σε χώρα που διατηρεί ακόμα εργοστάσιο καύσης. Επίσης ότι θα τα δεχτεί το νέο ΣΔΙΤ στην Τριανταφυλλιά. Μπορούμε να μάθουμε σήμερα από εσάς κάτι γιατί πρόκειται όντως για ακραία μορφή ρύπανσης του περιβάλλοντος και μάλιστα στο Ποτόκι του φυσικού οικοσυστήματος που δημιουργεί το Δέλτα του Αλφειού με το Ιόνιο Πέλαγος.
Λίμνη Μουριάς: Ενώ υποτίθεται ότι συμφωνούν Δήμος Πύργου και Περιφέρεια με την από χρόνων εκπεφρασμένη άποψη από τέσσερες συλλογικότητες για μερικό επαναπλημμυρισμό της Λίμνης Μουριάς, βρισκόμαστε ακόμα στο μηδέν. Ενώ υπάρχει παλαιότερες θετικές αποφάσεις και του Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου και του Περιφερειακού Συμβουλίου, αυτές τείνουμε να πιστέψουμε ότι ήταν στάχτη στα μάτια. Μάλιστα, μετά και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Δήμαρχου Πύργου αισθανθήκαμε ότι Δήμος και Περιφέρεια χειρίζονται το θέμα ως μπαλάκι και μας εμπαίζουν ανερυθρίαστα.
Δέλτα Αλφειού: Έχουμε την τύχη, ο μεγαλύτερος ποταμός της Πελοποννήσου, ο Αλφειός, να εκβάλει στα διοικητικά όρια του Δήμου Πύργου. Ένα ειδυλλιακό μέρος, που, όπως πολλά άλλα, το καταδικάζουμε ως κοινωνία στην απομόνωση και στην κακοποίηση. Όποια άλλη σύγχρονη κοινωνία σίγουρα δεν θα του επεφύλασσε τέτοια τραγική μοίρα αλλά όχι η κοινωνία και οι δημοτικές αρχές του Πύργου. Το σωματείο μας προσπάθησε στο παρελθόν το Δέλτα του Αλφειού να κηρυχθεί – χαρακτηριστεί Προστατευόμενος Υδροβιότοπος ή Περιφερειακό Περιβαλλοντικό Πάρκο αλλά εισπράξαμε τον εμπαιγμό από τους ιθύνοντες του τόπου μας κι έκτοτε μόνο ελπίζουμε να βρεθούμε σε καλύτερη συγκυρία. Ψάξαμε στο νέο, επιβεβλημένο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Προεδρικό Διάταγμα για την Προστασία του Κυπαρρισιακού Κόλπου και δεν βρήκαμε να γίνεται αναφορά σε αυτή την τοποθεσία που, πιστέψτε μας, εν δυνάμει είναι παράδεισος για κάθε ζωντανό όν. Ποια είναι η άποψή σας;
