Ένα μικρό αφιέρωμα στη μνήμη της για τη γνωριμία μας, που κρατούσε πολλά χρόνια.!!Το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ως Σύλλογος για την καταξιωμένη συγγραφέα και εκπαιδευτικό ΖΩΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ.
"Ηλεία, αγαπημένη γη μου ήθελα να σου προσφέρω την ψυχή μου…"
Λόγια που πραγματικά μόνο η Ζωή Σπυροπούλου θα μπορούσε να τα εκφράσει με οποιονδήποτε τρόπο. Η Ζωή Σπυροπούλου μια σπουδαία προσωπικότητα της Ηλείας, μια γυναίκα δασκάλα, συγγραφέας, τέως Πρόεδρος του Συνδέσμου των εν Αθήναις Πυργίων, μα πάνω από όλα μια γυναίκα αγωνίστρια, από χτες είναι στην αιωνιότητα. Το έργο της μεγάλο και αξιόλογο.
Θα την βλέπουμε μπροστά μας διαβάζοντας το βιβλίο της "Παραμύθια της Πελοποννήσου" τα παραδοσιακά λαϊκά αυτά παραμύθια, που τα συνέλεξε η ίδια και τα διαμόρφωσε κατά τέτοιο τρόπο, όπου τα δένδρα και τα ζώα μιλούν, οι άνθρωποι μεταμορφώνονται, πράγματα καθημερινά γίνονται πράξεις και ενέργειες, ανώτερες από τις ανθρώπινες δυνάμεις και αντίθετες από τους φυσικούς νόμους. Πολύ σπουδαίο και παραστατικό βιβλίο γραμμένο με αγάπη για την Πελοπόννησο για την Ηλεία που τόσο λάτρευε. Η Ζωή Σπυροπούλου είναι ένας άνθρωπος, που αξίζει να μελετηθεί η βιογραφία της, γιατί μέσα από τους αγώνες της διαφαίνεται το θάρρος, η τόλμη και η καινοτομία που οφείλουμε να έχουμε σε κάθε μας δράση. Η Ηλείας μας, που θα ήθελε να της προσφέρει την ψυχή της , είναι από χτες φτωχότερη..
Η γνωριμία του Συλλόγου μας έγινε όταν ήταν Πρόεδρος του Συνδέσμου των εν Αθήναις Πυργίων. Το 2007 μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές έδωσε την πρώτη δυναμική της παρουσία στον αγώνα μας, διοργανώνοντας διήμερες εκδηλώσεις στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στον Νέο Κόσμο, τον Δεκέμβριο του 2007, υπέρ των πυροπαθών του Νομού Ηλείας.. Εκεί και τις δύο μέρες μας έδωσε την ευκαιρία , ως Σύλλογος, να παρουσιάσουμε την εικόνα πως ήταν το χωριό μας και πως έγινε. Η ίδια , τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ , αλλά και όλοι οι προσκεκλημένοι ομιλητές, μας αναπτέρωσαν το ηθικό , μας έδωσαν καινούργιες ελπίδες, δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης. Ήταν πολύ δύσκολο να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας, όταν συγκέντρωσε ένα σεβαστό ποσό και το έστειλε στο Σύλλογο μας , για το χωριό μας.
Ένα χρόνο μετά, 24-8-2008, που στο χώρο των εκδηλώσεων είχε γίνει ανασυγκρότηση, την ημέρα του Πολιτισμού, την είχαμε αφιερώσει στις οικογένειες των θυμάτων ,και σε όλους που μας βοήθησαν ηθικά και υλικά για να σταθούμε στα πόδια μας. Και πάλι την συγκεκριμένη στιγμή έδειξε το μεγαλείο της ψυχής της, δείχνοντας μας την εμπιστοσύνης της , επέτρεψε να πεχθεί στο χώρο των εκδηλώσεων το θεατρικό της έργο << Τραγούδια για άνδρες>> Η συνεργασία μας δεν σταμάτησε εκεί. Μας προσκαλούσε σε όλες τις εκδηλώσεις του Συνδέσμου. Είχαμε παραστεί σε εκδήλωσης στην αίθουσα Ελλήνων λογοτεχνών και μιλήσαμε για τη δημιουργία του λαογραφικού μας Μουσείου, και για τον Αρχαιολογικό χώρο του Νέστωρα., Μας προσέφερε δωρεάν πολλά από τα βιβλία της με απώτερο σκοπό την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου μας, καθώς και βιβλία για να εμπλουτίσουμε τη βιβλιοθήκη στο Λαογραφικό μας Μουσείο.
Με λίγα λόγια η Αείμνηστη ΖΩΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, έβαλε από το δικό της μετερίζι ένα λιθαράκι στο Σύλλογό μας και στο χωριό μας στις δύσκολες στιγμές που περάσαμε. Δικαίως την έχουμε καταγράψει στους ευεργέτες του χωριού μας. Αείμνηστη και αγαπημένη μας Ζωή, η είδηση του θανάτου σου , μας λύπησε πάρα πολύ. Αλλά πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα… Το τέλος του ανθρώπου είναι σαν τη γενιά των φύλων των δένδρων, άλλα πέφτουν και άλλα φυτρώνουν…..Έχεις ρίξει καλό σπόρο και θα συνεχίσουν να φυτρώνουν.Ας είσαι αναπαυμένη στον αιώνιο ύπνο σου. Ο Χριστός να σε έχει μαζί του στον ευλογημένο του παράδεισο.
Αιωνία σου η μνήμη. Το φωτογραφικό υλικό είναι από την εκδήλωση 24-8-2008 που παραλαμβάνει την τιμητική πλακέτα που προσφέραμε στη ίδια , αλλά και σε όλους που μας βοήθησαν, ως ένδειξη μεγάλης ευγνωμοσύνης.
