«Ως ήλιος Γεράσιμε εκ του ναού σου βγαίνεις και με τους αγγέλους τ’ ουρανού στα ύψη ανεβαίνεις».
Με τον προσήκοντα σεβασμό, την αρμόζουσα Εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια, ο δραστήριος Σύλλογος των εν Γαστούνη Κεφαλλήνων, εόρτασε για μία ακόμη χρονιά στον περικαλλή Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Γαστούνης, τον προστάτη τους Άγιο Γεράσιμο τον «νέο ασκητή», επί τη εορτή της ανακομιδής του Τιμίου αυτού Λειψάνου στις 20 Οκτωβρίου του έτους 1581.
Την Κυριακή 20η Οκτωβρίου ε.έ. κυρία ημέρα της τελέσθηκε η ακολουθία του Όρθρου μετ’ αρτοκλασιών και η Αναστάσιμη Πανηγυρική Θεία Λειτουργία υπό του Πανοσιολογιοτάτου π. Φιλαρέτου Σπανοπούλου και των Εφημερίων του Ναού.
Περιπλανήθηκε σε μεγάλα μοναστικά-πνευματικά κέντρα της Ελλάδος και του Εξωτερικού ενώ κατέληξε στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα στην περιοχή των Ομαλών, όπου και ίδρυσε την γυναικεία Μονή, με το όνομα «Νέα Ιερουσαλήμ», ζώντας ως πραγματικός ασκητής, φθάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη αρετής και αγιότητας και κατέστη έτσι μυρίπνοο άνθος του Παραδείσου, καθώς επίσης προστάτης των Ορθοδόξων και πολύτιμος πνευματικός θησαυρός της Κεφαλληνίας. Ονομάστηκε «νέος ασκητής», για να τον ξεχωρίζουν από τον Άγιο Γεράσιμο τον Ιορδανίτη. Είχε θείους και ουράνιους πόθους και έτσι αναδείχτηκε ως μία από τις σπουδαιότερες μορφές του μοναχισμού των νεωτέρων χρόνων και ισάξιος των μεγάλων μοναχών των πρωτοχριστιανικών χρόνων. Ο Άγιος Γεράσιμος αφού έζησε ασκητικά στην κυριολεξία «εν σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης», εκοιμήθη οσιακά στις 15 Αυγούστου 1579.
Η δεύτερη ανακομιδή έγινε την 20η Οκτωβρίου 1582, όπου και πάλι ευρέθη ανέπαφο από την φθορά του χρόνου. Γι’ αυτό το λόγο πλέον θεσπίστηκε η κυριώνυμη εορτή του Άγιου Γεράσιμου στις 20 Οκτωβρίου ε.έ. Αργότερα όμως οι Χριστιανοί εόρταζαν τη ιερή μνήμη του και στην Κοίμησή του, όχι όμως στις 15 Αυγούστου που εκοιμήθη για να μην επισκιαστεί η Κοίμηση της Παναγίας, αλλά την επομένη στις 16 Αυγούστου. Ανακηρύχθηκε Άγιος από το Πατριαρχείο το 1622.
του Πρεσβυτέρου Νικολάου Κατσηδήμα