Σε ένα κρίσιμο περιστατικό κάθε δευτερόλεπτο είναι σημαντικό για να ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Πολλές φορές έχουμε διαμαρτυρηθεί για την “καθυστερημένη” άφιξη ενός πληρώματος, αλλά πόσες έχουμε αναρωτηθεί τι συνάντησαν αυτοί οι άνθρωποι στο δρόμο τους, στη διαδρομή για να φτάσουν δίπλα μας…;
Το μεσημέρι της Τετάρτης γίναμε μάρτυρες ενός περιστατικού “πνιγμονής από ξένο σώμα” στην οδό Ερμού στο ύψος της Αγ. Σπυρίδωνος. Ένας 38χρονος άντρας πιθανότατα χρήστης ουσιών, περπατούσε στην οδό Ερμού και έτρωγε μια τυρόπιτα. Κάποιο μέρος του φαγητού έφραξε το λαιμό του, ο ίδιος προσπαθώντας να πάρει ανάσα χτύπησε σε πόρτα κτιρίου και έπεσε λιπόθυμος στο έδαφος.
Κάθε στιγμή που περνούσε τον έφερνε πιο κοντά στο μοιραίο, αφού είχε πνιγεί και δεν μπορούσε να αντιδράσει. Η οδός Ερμού μποτιλιάρισμένη από αυτοκίνητα που ανεβαίνουν στο ήδη στενό πεζοδρόμιο, λεωφορεία του ΚΤΕΛ που δεν μπορούν να περάσουν και άλλα στραβά αλλά καθόλου αστεία σε μια κρίσιμη στιγμή, φαινόμενα της πόλης.
Στο σημείο πέραν του ΕΚΑΒ είχαν κληθεί και άνδρες της ΔΙ.ΑΣ. που κινήθηκαν τάχιστα προς το σημείο. Μαζί με το πλήρωμα του ασθενοφόρου, μέλος του ΕΚΑΒ με μηχανάκι, που ακολουθούσε έχοντας αντιληφθεί πως η Ερμού τέτοιες ώρες είναι στα χειρότερά της, προσπάθησε μαζί με τους αστυνομικούς να ελευθερώσουν το δρόμο μπροστά από το ασθενοφόρο.
Φτάνοντας στο σημείο οι διασώστες του ΕΚΑΒ “έπεσαν” πάνω στον 38χρονο άνδρα για να τον σώσουν. Κατάφεραν να τον επαναφέρουν και μέχρι το ασθενοφόρο να φτάσει στο νοσοκομείο βελτίωσαν την κατάστασή του σημαντικά, ώστε οι γιατροί να έχουν σαφώς πιο εύκολο έργο στη συνέχεια…
Ένα κομμάτι τυρόπιτας για το νεαρό άνδρα θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Το ίδιο μοιραία και η αδιαφορία κάποιων που ενώ άκουγαν τη σειρήνα του ασθενοφόρου να “ουρλιάζει” μιλούσαν αδιάφορα στο κινητό τους και δεν έκαναν ούτε εκατοστό άκρη για να περάσει, όταν την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι οδηγοί “καβάλησαν” το πεζοδρόμιο για να μπορέσει το ασθενοφόρος του ΕΚΑΒ να συνεχίσει γρήγορα προς τον ασθενή.
Αυτό για να καταλάβουμε πως δεν φταίνε πάντα οι άλλοι για όσα συμβαίνουν… Φταίμε και εμείς…
