Η «Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας» αισθάνεται την υποχρέωση να ενημερώσει τους πολίτες σχετικά με τις εκλυόμενες ρυπογόνες ουσίες που θα επιβαρυνθεί ο τόπος μας στην περίπτωση πραγματοποίησης του σχεδιαζόμενου έργου των εξορύξεων υδρογονανθράκων, αρχής γενομένης από το Κατάκολο.
Κατά τη φάση της γεώτρησης, την οποία περιγράφει η ΜΠΕ που έχει κατατεθεί, της διάτρησης δηλαδή του πηγαδιού, που έχει το πολύ μισό μέτρο διάμετρο, εκτός από την ηχητική επιβάρυνση, μια και μοναδική ρυπογόνος εστία υπάρχει. Είναι η ''λάσπη'' η οποία δεν είναι καθόλου αθώα. Δεν είναι φυσικό προϊόν. Μαύρο λιπαρό πήκτωμα από τα λιπαντικά της κεφαλής του γεωτρύπανου με φορτίο βαρέων μετάλλων και πολυμερών, καμένων από την τριβή με τα πετρώματα. Στην Αφρική, στην Νιγηρία και στον Ισημερινό, οι πολυεθνικές το νόθευαν με χώμα για περιορισμό της δυσοσμίας τα καλοκαίρια και διόρθωση της εμφάνισής του. Δεν εξατμίζεται, δεν μεταβολίζεται από μικρόβια και σε χίλια χρόνια θα το ξαναβρούμε άθικτο. Η τοξική αυτή λάσπη θα μεταφέρεται, σύμφωνα με τη ΜΠΕ, σε λατομείο της περιοχής, χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένη περιοχή. Ποιο λατομείο δέχεται απόβλητα τέτοιου είδους ?
Η δεύτερη φάση η οποία δεν περιγράφεται στην παρούσα ΜΠΕ, είναι η άντληση. Εκεί επισυμβαίνει χρόνια ρύπανση των θαλασσίων υδάτων, αν χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της υδραυλικής ρηγμάτωσης: το θαλασσινό νερό που πιέζεται στο πηγάδι ''εμπλουτίζεται'' με χημικά διαβρωτικά των πετρωμάτων, οξέα, σιλικόνες και επιφανειοδραστικά χημικά. Μεγάλο μέρος του νερού αυτού θα εκφεύγει στην θάλασσα μετά από λίγο διάστημα, μέσω ρωγμών ή πορώδους υπεδάφους (reflow water). Προφανείς είναι οι συνέπειες στo θαλάσσιο περιβάλλον, στην αλιεία, στις ιχθυοκαλλειέργειες και τα δερματικά νοσήματα.
Στην άντληση αργού πετρελαίου, με όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιηθεί, συναντλούνται και εξάγονται πλήθος αερίων ρύπων. Σύμφωνα με μελέτη του 2017 από την Α. Εlena Faber και άλλων επιστημόνων, αυτά τα αέρια είναι περίπου 1.300 διαφορετικά χημικά είδη. Κυριαρχούν τα αποδεδειγμένα επικίνδυνα και καρκινογόνα Υδρόθειο, Βενζόλιο, Τολουόλιο, Τετραχλωράνθρακας, Οξείδια του θείου, Οξείδια του αζώτου, Τριχλωρομεθάνιο, Τριχλωροαιθάνιο, Τετραχλωράνθρακας κ.ά. Είναι γνωστή η μεταλλαξιογόνος δράση όλων αυτών των ρύπων, ιδιαίτερα στον πνεύμονα, στον προστάτη και τους μαστούς. Η διεθνώς παραδεδεγμένη μέθοδος των δεξαμενών συμπύκνωσης (Condensation tanks) κατακρατεί μόνο το 30% των ρύπων αυτών και το υπόλοιπο 70% αποβάλλεται στην ατμόσφαιρα.
Κατά πάσα πιθανότητα, λόγω των πολλών αερίων ρύπων και της διεθνώς αδύνατης εξουδετέρωσής τους, εξηγείται το γεγονός ότι απέφυγαν να παρουσιάσουν πλήρη ΜΠΕ που να περιλαμβάνεται και η δεύτερη φάση της απόληψης - άντλησης. Την αναμένουμε να εκδοθεί συμπληρωματικά, προφανώς βεβιασμένα και αντιεπιστημονικά, υπό τις τυμπανοκρουσίες της επιτυχίας της ευρέσεως του ''θησαυρού''.
Δεδομένα αύξησης των κρουσμάτων καρκίνου έχουν παρατηρηθεί σε όλες τις χώρες που έγιναν αντλήσεις υδρογονανθράκων κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Στην περιοχή Μπασιλικάτα της Νότιας Ιταλίας, σύμφωνα με μελέτη των Capezzone, Morabito, Belliti και συνεργατών (Μάρτιος 2014), καταγράφηκε αύξηση 16% ανά έτος των καρκίνων του θυρεοειδή, για τα έτη 2001 ως 2004, όντας δυσανάλογη με τον Ιταλικό μέσο όρο.
Τον Ιανουάριο του 2018 οι Gialasso, Capocaccia και συνεργάτες παρουσίασαν στοιχεία από το 1970 ως το 2002, που δείχνουν συνεχή αύξηση ανά έτος στους καρκίνους προστάτη, μαστού, παχέως εντέρου και μελανώματος στους άνδρες, πάλι στην περιοχή Μπασιλικάτα, όντας δυσανάλογη με τον Ιταλικό μέσο όρο.
Δεν θα έπρεπε να ενημερωθούν πρωτίστως οι πολίτες για όλες τις εκφάνσεις του σχεδιαζόμενου έργου των εξορύξεων υδρογονανθράκων, αφού θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας σε όλα τα επίπεδα, πέρα από την σκόπιμη και σχεδόν μονομερή ενημέρωση εκ μέρους των εταιριών ?
Διονύσιος Λαγογιάννης, Χημικός
εκ μέρους του Δ.Σ. ΠΕ.Δ.Η.