«Πάνω σ’ κείνη ...τη πεσµένη πόρτα δώσανε ξανά τον όρκο, όρκο της νιότης της ζωής, της λευτεριάς όρκο του ονείρου και της πράξης.»
Με αυτούς τους στίχους ο ποιητής µας Γιάννης Ρίτσος, τίµησε την επέτειο εξέγερσης της Ελληνικής νεολαίας, την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβρη του 1973.
Tην Παρασκευή 15 Νοεμβρίου η σχολική κοινότητα του 2ου Γυμνασίου Πύργου τίμησε την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, το 1973. H εκδήλωση άνοιξε με την ανάγνωση του μηνύματος της Υπουργού Παιδείας για την επέτειο. Οι μαθητές Χριστακοπούλου Ασημίνα, Ζιώγας Χρήστος και Γιαννόπουλος Κωνσταντίνος παρουσίασαν τα γεγονότα της διεθνούς πολιτικής σκηνής κατά τη δεκαετία του ΄60 και του ΄70 και την ιδιαίτερη πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα που οδήγησε στην εξέγερση των φοιτητών και στην Κυπριακή τραγωδία. Η προβολή βίντεο και άλλου εποπτικού υλικού πλαισιώθηκε από την απαγγελία ποιήματος από τη μαθήτρια Δημητροπούλου Ιωάννα και από τραγούδια που ερμήνευσε η χορωδία του σχολείου.
Τα συνθήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973, που εξέφραζαν τα αιτήματα του ελληνικού λαού εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, μιλούσαν για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.Το Πολυτεχνείο είναι ένα σύμβολο ελπίδας. Από μας εξαρτάται πώς θα το μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές. Αν κάτι έχει να μας πει σήμερα το Πολυτεχνείο, είναι το πόσο ευαίσθητο λουλούδι είναι αυτή η δημοκρατία, που τα παιδιά μας θεωρούν σαν δεδομένη.
Η εκπαιδευτική κοινότητα με συνέπεια περιφρουρεί τη δημοκρατία, την ελευθερία και το αγαθό της δημόσιας παιδείας, αγωνίζεται για τη μόρφωση και την προκοπή και οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον μ ε τη νέα γενιά, γ ι α τη νέα γενιά.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου είναι ζωντανή απόδειξη πως τα νιάτα όταν βαδίζουν με πίστη και αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά αποτελούν την πρωτοπόρα δύναμη ενός λαού, την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Την επιμέλεια της γιορτής είχαν οι καθηγήτριες κ.: Γρηγοροπούλου Εύα και Τσαγκαρουσιάνου Παναγιώτα. Τη χορωδία διεύθυνε η κ. Σακκά Κωστούλα.
