Πώς δεν προέκυψε πουθενά αλλού
Αν μπείτε στην google ή σε οποιοδήποτε λεξικό και αναζητήσετε την ετυμολογία της πατρινής λέξης "μινάρ@ς" δεν θα βρείτε από που πραγματικά προέρχεται.
Η λέξη συναντάται στην ευρύτερη περιοχή της Πάτρας και σημαίνει μ@λ@κ@ς. Μία ιδέα είναι ότι προέρχεται από το μίνα < υπόνομος, όρυγμα. Και μιν@ρω < ανοίγω υπόνομο, ετοιμάζω υπόνομο για έκρηξη, που μεταφορικά πήρε την έννοια του υπονομεύω κάποιον, επιδιώκω την καταστροφή του με κρυφά και ύπουλα μέσα (Από λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης).
Ο μιν@ρ@ς, όμως είναι συνώνυμο του μ@λάκ@. Δεν έχει καμία σχέση με το "υπονομεύω". Η λέξη μιν@ρ@ς προέρχεται όντως από την ιταλική λέξη μίνα αλλά ως εξής: Μετά τον βομβαρδισμό της Πάτρας από Ιταλούς ειδικά στην Τριών Ναυάρχων όπου τα αεροπλάνα τους "έβλεπαν" τα δέντρα (νερατζιές) για στρατιώτες, αρκετές βόμβες δεν εξερράγησαν και έμειναν μισοθαμμένες στο χώμα.
Εξείχαν οι μύτες τους και έμοιαζαν με το ανδρικό πέος. Κάποιοι πατρινοί ξεκίνησαν να παίζουν με την ιταλική λέξη "μίνα" (νάρκη, βόμβα) π.χ. "παίζεις τη μίνα σου", για να καταλήξουμε στο "είσαι μιν@ρ@ς" και να το ...βελτιώσουμε "είσαι μιν@ροκεφτές" κ.λπ. Σημειωτέον ότι στην Πάτρα υπήρχε ισχυρή ιταλική παροικία καθολικών και η λέξη "μίνα" έγινε αμέσως γνωστή.
Μόνο στην Πάτρα λοιπόν βγήκε η λέξη μιν@ρ@ς και πουθενά αλλού ακριβώς λόγω των ιταλικών βομβών (που δεν έσκασαν!). Το γράφω, εξηγεί ο Πατρινός δημοσιογράφος Ανδρέας Χριστόπουλος, για να συνεισφέρω στην ιστορία της πόλης (!!!) με την υπόμνηση ότι όλα τα παραπάνω μου τα περιέγραψε ο αείμνηστος Αλέξανδρος Βρης δάσκαλός μου στη δημοσιογράφια που έζησε τότε, τη γλωσσοπλασία.
πηγή: molonoti - TheBest.gr
