Ένας ακόμα χρόνος προστίθεται από την αποφράδα εκείνη ημέρα που γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της Ηλείας και μια από τις πιο μαύρες της χώρας.
Δεκατρία χρόνια από τις φονικές πυρκαγιές της Ηλείας, από τότε που δεκάδες χάθηκαν, που εκατοντάδες σπίτια και περιουσίες έγιναν στάχτη, που ένα μεγάλο τμήμα του νομού παραδόθηκε στις φλόγες…
Δεκατρία χρόνια μετά όλα σιγά - σιγά ξαναγίνονται. Αν όχι όπως πριν, αλλού με καλύτερο τρόπο και αλλού όχι.
Και αλλού ή στη γενική εικόνα… δεν άλλαξε τίποτα…
Μόνο οι άνθρωποι που χάθηκαν δεν γυρίζουν πίσω. Και πάλι σήμερα θα τιμήσουμε τη μνήμη όλων των αδικοχαμένων σε αυτή την τραγωδία, εκεί στο μοιραίο σημείο έξω από την Αρτέμιδα.
Μικρή σημασία έχει να ακουστούν τα ίδια και τα ίδια, οι ίδιες περιγραφές, τα ίδια παράπονα, για αυτά που δεν έγιναν ή για αυτά που κακώς έγιναν.
Με δυνατή μνήμη στα όσα συνέβησαν η Ηλεία πρέπει να προχωρήσει μπροστά. Να κρατήσει ως πολύτιμη παρακαταθήκη τα όσα έγιναν, να διατηρήσει άσβεστη τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν και να θωρακιστεί για το μέλλον, για να μην επιτρέψουμε να συμβεί ξανά τέτοια τραγωδία.
Τα χρόνια θα περνούν, αξία έχει όμως να μειώσουμε τις πιθανότητες να συμβεί κάτι ανάλογο.
Για να μην θρηνήσουμε άλλους συνανθρώπους μας…
Για να μπορέσουμε να βρούμε σταθερό βηματισμό…
Για να προχωρήσουμε στο μέλλον…
Με όπλο μας τη μνήμη και όχι τη λήθη…
