Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία έχει καθιερωθεί να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου, από το 1992, καθώς την ημέρα εκείνη η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το πρόγραμμα δράσης για τα ΑμεΑ.
Το δικαίωμα συμμετοχής στη δημόσια ζωή είναι απαραίτητο για την επίτευξη της μείωσης των ανισοτήτων αλλά και για τη δημιουργία σταθερών δημοκρατιών και ενεργών πολιτών. Παρόλα αυτά όμως λίγες χώρες διαθέτουν μηχανισμούς για να ανταποκριθούν πλήρως στις ανάγκες των ατόμων αυτών. Στην χώρα μας και ειδικότερα στην Περιφέρεια τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση δεν είναι τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα ακόμα και αυτές οι λίγες κινήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί για την διευκόλυνση της καθημερινότητας των συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα, να έχουν γίνει ύστερα από έντονες πιέσεις των σωματείων των ΑμεΑ. Στην Ηλεία δεν είναι λίγες οι υπηρεσίες και τα εμπορικά καταστήματα τα οποία δεν είναι προσβάσιμα προσθέτοντας έτσι ένα ακόμα πρόβλημα στη ζωή των ατόμων αυτών που καθημερινά αγωνίζονται για πράγματα τα οποία θα έπρεπε να είναι δεδομένα.
Χθες τα μέλη του σωματείου παραπληγικών και κινητικά αναπήρων Ηλείας Γιώργος Παπανικολόπουλος και Γιάννης Πετρόπουλος με αφορμή την σημερινή ημέρα παραχώρησαν συνέντευξη τύπου στον χώρο του ΚΔΑΠ ΑμεΑ με στόχο να αναδείξουν για μία ακόμα φορά τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.
«Για εμάς και το σωματείο δεν είναι η μια μέρα η 3 Δεκέμβρη. Ο αγώνας είναι καθημερινός. Η μέρα αυτή είναι μόνο για πολιτικούς, γιατί είναι όλοι μαζί μας, δίνουν συνεντεύξεις και το «παίζουν» ευαισθητοποιημένοι, όμως στην καθημερινότητα δε το βλέπουμε. Τους θέλουμε διπλά μας, με πράξεις και έργα, και όχι λογία. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Προσβασιμότητα που δεν υπάρχει σε δημόσιες υπηρεσίες, σε ιατρεία δεν έχουμε δυνατότητα να πάμε καθώς δεν υπάρχει πρόσβαση. Θέλουμε να πάμε σε τράπεζα και αναγκαζόμαστε να ζητήσουμε από τον υπάλληλο να μας εξυπηρετήσει έξω.
Εστιατόρια, καφετέριες παίρνουν άδεια, χωρίς να δε ξέρω το πως αλλά δεν τηρούν προϋποθέσεις πρόσβασης ατόμων με αναπηρία, όπως ράμπα και τουαλέτα ΑμεΑ. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα. Ενόψει εορτών π.χ. οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι ΑμεΑ δεν παίρνουν κανένα βοήθημα. Παίρνουν οι συνταξιούχοι από 1000 ευρώ και πάνω ενώ αυτοί των 400 ευρώ δε παίρνουν τίποτα όπως και οι άνθρωποι με αναπηρία.
Που είναι η πολιτεία; Αυτό που βλέπουμε είναι ότι η πολιτεία μας έχει κλείσει την πόρτα, σε επιδόματα και πρόσβαση. Οι άνθρωποι με αναπηρία αγωνίζονται για τα αυτονόητα. Δεν έχουμε ράμπες για να κινηθούμε, αναγκαζόμαστε να πάμε στο δρόμο με κίνδυνο να μας χτυπήσει αυτοκίνητο…. Στις υπηρεσίες ούτε ράμπες, ούτε ασανσέρ και αναγκαζόμαστε να παρακαλάμε τον υπάλληλο ή κάποιον περιστατικό, να βγει κάποιος να μας εξυπηρετήσει» τόνισε ο γενικός γραμματέας του Σωματείου κ. Παπανικολόπουλος προσθέτοντας ότι
«Με μεγάλο κόπο τα τελευταία χρόνο έχουμε seatrac. Υπάρχει ευρωπαϊκό πρόγραμμα που δίνει στους δήμους τη δυνατότητα να πάρουν δωρεάν δυο seatrac. Μόνο οι δήμοι Ήλιδας και Πηνειού ανταποκρίθηκαν. Ο δήμος Πύργου αναμένεται να πάρει φέτος. Στο δήμο Ανδραβίδας Κυλλήνης αν και ο δήμαρχος Γ. Λέντζας είχε υποσχεθεί για τρία μηχανήματα, δεν έβαλε κανένα. Το ίδιο και η Ζαχάρω. Αποφεύγουν δήμαρχοι να απαντήσουν τηλέφωνα…
Τώρα θα βγουν να πουν ότι είναι διπλά στους ανθρώπους με αναπηρία. Που είναι δίπλα; Όταν ένας άνθρωπος με αναπηρία ξυπνά το πρωί και θέλει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και δεν έχει δυνατότητα να φτάσει ως τις υπηρεσίες; Τα βιώνουμε στο πετσί μας. Με ρωτάνε που είναι τα Άτομα με Αναπηρία; Και απαντώ «πώς να κυκλοφορήσουν χωρίς πρόσβαση; Όταν βρίσκουν τοίχος μπροστά τους δεν βγαίνουν». Για αυτό είμαστε και οι αόρατοι άνθρωποι.
Το μόνο που μπορώ να ζητήσω από πολίτες, γιατί οι πολιτικοί μένουν μόνο στα λόγια, είναι να σέβονται τις ράμπες και τα παρκινγκ ΑμεΑ που είναι θέσεις ανάγκης και για να βολευόμαστε… Φτιάχτηκαν πέντε θέσεις ΑμεΑ στον Πύργο, σε θέσεις «κλειδιά» για εξυπηρέτηση μας (εφορεία, μαγνητική κτλ.) και ακόμα δε μας καλύπτουν. Εύχομαι του χρόνου να έχουν αλλάξει κάποια πράγματα προς το καλύτερο για τους ανθρώπους με αναπηρία».
Ακολούθως ο ταμίας του σωματείου Γιάννης Πετρόπουλος επεσήμανε ότι: «Δυστυχώς τα άτομα με αναπηρία τα θυμόνται μόνο 3 Δεκέμβρη. Με αφορμή πέντε νέα παρκινγκ έκαναν δήλωση ότι ο Πύργος είναι προσβασιμός. Για να είναι όμως μια πόλη προσβασιμη πρέπει να είναι παντού, σε δημοσιές υπηρεσίες, στα μαγαζιά, στους γιατρούς, στις τράπεζες. Και με αφορμή τράπεζες έκλεισαν δυο υποκαταστήματα ήταν εκείνα για τα οποία είχαμε ζητήσει να φτιαχτούν ράμπες. Εμείς πως θα εξυπηρετηθούμε; Ποιος μας σκέφτηκε;
Πριν την πρώτη καραντίνα μας είχαν στείλει από την τεχνική υπηρεσία δυο άτομα και είχαμε δει όλες ράμπες τις οποίες θα πρέπει να διορθώσουμε και που πρέπει να φτιάξουμε νέες. Τώρα έχουμε Δεκέμβριο, και ακόμα δεν έχουν φτιαχτεί. Τι περιμένουν να πέσουμε να σπάσουμε κανένα κεφάλι. Είχαν υποσχεθεί ότι μέχρι τέλος Νοέμβρη θα ήταν έτοιμές. Τι πρέπει να γίνει; Λένα ότι η πόλη είναι προσβασιμη. Ελατέ διπλά μας σε ένα καροτσάκι, δήμαρχοι, βουλευτές να δείτε τη «γλυκά» και τότε να λέτε ότι είστε δίπλα στα άτομα με αναπηρία».
