Ο κορωνοϊός δεν άφησε ανεπηρέαστο τελικά το έθιμο της χοιροσφαγής στα Μακρίσια. Χθες μια βουβαμάρα επικρατούσε στο χωριό. Περισσότερο κόσμο έβλεπε κανείς στην ουρά για το rapid test του κλιμακίου του ΕΟΔΥ, παρά στις γειτονιές. Το πέπλο τσίκνας που κάλυπτε άλλες φορές το χωριό δεν υπήρχε. Τα μεγάλα γλέντια δεν στήθηκαν. Με δυσκολία να έβρισκε κάποιος μια αυλή μέσα στο χωριό που η οικογένεια να ακολουθεί τη διαδικασία… Κάποιοι δεν θέλησαν να ρισκάρουν λόγω κορωνοϊού, κάποιοι άλλοι επέλεξαν την απομόνωση σε στενό οικογενειακό κύκλο σε κάποιο αγρόκτημα περιφερειακά των Μακρισίων…
Όπως και να χει… αυτή τη φορά η χοιροσφαγή ήταν διαφορετική, σα να μην έγινε ποτέ… Κι όμως στα χωριά της περιοχής πολλοί επέλεξαν να σφάξουν και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, για να μην προκαλέσουν με γλέντια και συμμαζώξεις, αλλά με μοναδικό σκοπό, να μπορέσουν να ετοιμάσουν το παστό που θα τους συνοδεύσει στο τραπέζι τους όλη την χρονιά…
Ο κορωνοϊός έβαλε φρένο
O πρόεδρος κοινότητας Μακρισίων Γεώργιος Παρασκευόπουλος μιλώντας για το έθιμο διαχρονικά και φέτος τόνισε ότι “… η χοιροσφαγή είναι έθιμο που το βρήκαμε από τους παππούδες μας, είναι ένα έθιμο πολλών ετών, βέβαια τώρα έχει μειωθεί, δεν είναι τόσα πολλά τα χοιρινά που σφάζουν, οι περισσότεροι παίρνουνε κρέας. Το έθιμο τηρείται, εγώ προσωπικά είχα δύο. Βέβαια φέτος λόγω του κορονοϊού τρώμε και πίνουμε μόνοι μας, απαγορεύεται να έρθει η παρέα μας να φάμε ένα μεζέ, να έρθει κάποιος φίλος, μόνο οικογενειακά”…
Η Δήμητρα Ροβόλα ανέφερε ότι “… εδώ στα Μακρίσια συνεχίζουμε όσο μπορούμε ένα έθιμο το οποίο το έχουμε ζήσει από τους παππούδες μας, είναι κάτι πολύ σημαντικό για μας να κρατάμε αυτό το έθιμο όσο δύσκολες και αν είναι οι καταστάσεις λόγω οικονομίας αλλά και λόγω κορονοϊού πλέον. Είναι η πρώτη φορά που σφάζουμε χοιρινά με μάσκες”.
Ο ηλικιωμένος Ανδρέας Τσαούσης, ανέφερε μιλώντας για το έθιμό ότι “… η χοιροσφαγή γίνεται με δυσκολία, προχθές ήταν εδώ και ο γανωματής για τα καζάνια και “έφαγε” 900 € πρόστιμο ο καημένος. Παστό αυτή τη χρονιά θα έχουμε λίγο” σχολίασε.
Κάτοικος της περιοχής ο Βασίλης Γκρουμούσας δήλωσε πως “… το έθιμο αυτό έχει μείνει από τους παππούδες μας, είναι ένα έθιμο που το τηρούμε κάθε χρόνο αλλά σιγά-σιγά χάνεται. Φέτος λόγω κορονοϊού, ο κόσμος φοβάται τα χοιρινά είναι πολύ λίγα. Είναι διαφορετικά πολύ φέτος, τα παλιά χρόνια τέτοιες μέρες ήταν αλλιώς. Σήμερα περάσαμε να κάνουμε όλοι τεστ κορονοϊού στην πλατεία να δούμε τι θα γίνει”.
Τέλος ο Παναγιώτης Καλογερόπουλος, κάτοικος Μακρισίων, σημείωσε ότι “… το έθιμο αυτό σιγά-σιγά σβήνει, αυτοί που έχουν, πάνε στις εξοχές, ενώ παλαιά και στην εξοχή που ήταν τα γουρούνια τα έσφαζαν στο χωριό. Έπρεπε οπωσδήποτε να τα σφάξουν εδώ μπροστά στην πόρτα. Ήταν κακό όποιος δεν είχε γουρούνι εκείνη την ημέρα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχεις χοιρινό. Και όλοι έπαιρναν. Και τότε ήτανε μεγάλα τα χοιρινά γιατί χρησιμοποιούσαμε και το λίπος που μαγειρεύαμε. Και αυτά τα χοιρινά τα έσφαζαν με το μαχαίρι. Από τα καζάνια που δούλευαν το χωριό ήταν παντού μια κάπνα. Και μετά ήταν εδώ όλο τσίκνα. Τώρα υπάρχουν και κάποιοι που φτιάχνουν αλλά στην εξοχή, όχι μέσα στο χωριό. Εγώ είμαι 75 χρονών και παλιά άμα δεν είχες γουρούνι έκλαιγες. Τώρα δεν είναι έτσι…” δήλωσε.
