Παρασκυή 9 Απριλίου 2021 η Δ΄ Στάση των χαιρετισμών στην γλυκιά μας Υπεραγία Θεοτόκο και Μητέρα του Θεού μας και Μητέρα όλων μας χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μα κ.κ. Γερμανού ώρα 7:00 ΜΜ
Αγαπητοί μας Παρασκευή της Δ΄ εβδομάδος των Νηστειών (23 ημέρες πριν το Πάσχα), έχοντας ήδη διαβεί το μέσον της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πρέπει να σπεύσουμε γοργά-γοργά στους Ιερούς Ναούς μας μη φοβούμενοι τον κορονοϊό, αφού τηρούνται απερέγκλιτα τα υγειονομικά μέτρα, και αυτό το δειλινό στους Ιερούς Ναούς μας με μοναδικό σκοπό να τιμήσουμε υμνολογώντας την Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, ψάλλοντας την Τέταρτη Στάση των Χαιρετισμών.
Αγάλλονται οι ουρανοί και σκιρτά η πάναγνη ψυχή της Παναγίας μας, εκεί στα δεξιά τού Υιού της, βλέποντας τα πλήθη των Ορθόδοξων να συρρέουν στους Ιερούς Ναούς, για να της απευθύνουν το «Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε».
Με τούτες τις τρεις λέξεις χωρίς πολλές φορές να προσκολλάται ο νους στο κύριο νόημα τους, αποχτά φτερά η προσευχή και κατευθύνεται με αισθήματα τρυφερά, όμοια με εκείνα του μικρού παιδιού, που αγάλλεται, ευφραίνεται και χαίρεται η καρδιά του, σαν η ματιά του αντικρίζει την μητέρα του, εκείνη την ζεστή ματιά, την γεμάτη αγάπη, που εκπέμπει θαλπωρή και φως, σιγουριά και ελπίδα.
Την ματιά εκείνη την μοναδική, που δίνει νόημα στην λέξη Μάνα. Και ο καθένας από εμάς μεγάλη αισθάνεται τιμή για την κοινή μας Μάνα, των ουρανών την Υψηλοτέρα, την πιο λαμπερή και από τις ηλιακές αχτίνες, την τιμιότερα των Χερουβείμ και από τα Σεραφείμ ακόμα πιο δοξασμένη. Δόξα σε εκείνην που μας τίμησε και μας αξίωσε να λεγόμαστε αδέλφια Εκείνου, που για να μας σώσει έλαβε σάρκα ανθρώπινη και από τον ουρανό κατέβηκε και έγινε όμοιός μας, ο Κύριος της δόξας και του ελέους, ο Ιησούς Χριστός μας. «Αδελφός ημών και πρωτότοκος εκλήθη, ου κατά την εκ Πατρός φύσιν, αλλά κατά την εκ της Παρθένου και κατά την Παρθένον σάρκωσιν αυτού», μας λέει ο Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς.
Δηλαδή, αδελφός μας πρωτότοκος ονομάστηκε, όχι από την φύση του Πατέρα, αλλά από εκείνην της Μητέρας, με την γέννησή Του από την Παρθένο. Αυτή την ύψιστη τιμή μας έκανε η Μητέρα και η Μεσίτρια, η Ελεήμων, η χαρά όλων αυτών που θλίβονται, η δεξαμενή εκείνη που χωράει όλους τους πόνους των ανθρώπων, η Μάνα στην οποία προστρέχουν οι μανάδες και της μιλούν δακρυσμένες, της ζητούν να μοιραστεί τον πόνο τους, να συμμεριστεί τις αγωνίες τους, της ζητούν να γιατρέψει παιδιά, να σώσει στεφάνια, να παρηγορήσει ορφάνιες, να γίνει σκέπη και τροφός, παρηγοριά κι ελπίδα. Είναι η μάνα στην οποία δέονται γονατιστές οι μητέρες μας, βέβαιες ότι τις εισακούει.
Από αγάπη, από χαρά, από συγκίνηση, από ευγνωμοσύνη, απ’ όλα τα αισθήματα εκείνα, τα αγνά, τα άδολα, τα γνήσια που τρέφει το παιδί για τη μάνα, γεμάτη η καρδιά μας, πλημμυρισμένη η ψυχή μας, ενώνουμε τη φωνή μας με εκείνην του μεγάλου Ιεράρχη, του θεολόγου, ποιητή του Αγίου Γρηγορίου, που ρέει σαν το γάργαρο νερό και σε σένα Γλυκολατρεμένη, τούτα τα λόγια λέει: «Χαιρε ώ Κόρη πάγχαρτε, μήτερ παρθένε καλλίστα πασών παρθένων υπερτάτη, δέσποινα, παντάνασσα, χάρμα του γένους˙ αεί ποτ’ ευφρονούσα τυγχάνεις γένει καμοί μεγίστη πανταχού σωτηρία.» (Χαίρε, γεμάτη από χάρες Κόρη, Μητέρα και Παρθένος, στις χάρες ξεπερνάς κάθε Παρθένα, ανώτερη από τα ουράνια τάγματα˙ Βασίλισσα των όλων, Κυρία, Χαρά του κόσμου, πάντοτε σκέπτεσαι το καλό του ανθρώπου και για μένα είσαι παντού η πιο μεγάλη σωτηρία».
Σωτηρία μεγάλη κι αναμφισβήτητη αποτελεί για όλους μας η Παναγία μας, γιατί είναι και Μάνα του Θεού, έγινε Θεοτόκος. «Όποιος δεν θεωρεί Θεοτόκο την αγία Μαρία είναι άσχετος με την Θεότητα», μας λέγει ξανά ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και συνεχίζει: «Όμοια άθεος είναι όποιος λέγει ότι ο Χριστός πέρασε από την Παρθένο σαν από σωλήνα και δεν διαμορφώθηκε μέσα σε αυτήν ως Θεός και ως άνθρωπος, (ως Θεός επειδή δεν μεσολάβησε άνδρας, ως άνθρωπος διότι συμμορφώθηκε στο νόμο της κυήσεως)»
Ήδη πλέουμε αγαπητοί μας, σιγά-σιγά προς το τέλος της Αγία και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στο πέλαγος της μετανοίας, της νηστείας και της προσευχής, με στόχο την συνταφή και την συνέγερση με το Χριστό. Σε αυτή μας την πορεία μεγάλη ευλογία έχουμε, γιατί μας συνοδεύει η Θεόπαιδα Μαρία, η φαεινή λαμπάδα, η Δέσποινα του κόσμου, η Κυρία των Αγγέλων. Μας συντροφεύει με τις ευχές της, με την αγάπη της, με την φροντίδα της. Μας συντροφεύει και μας ενισχύει. Ας την παρακαλέσουμε και πάλι απόψε για μία ακόμη φορά να είναι πάντα μαζί μας, σε αυτό το ταξίδι το πνευματικό και να μας αξιώσει διάπλου ευλογημένου και αποτελεσματικού. Ευλογημένο το άγιο όνομά της και δοξασμένη η χάρη της. Αμήν!
«Γιατί οι Εκκλησίες μας να μένουν ανοικτές όταν οι καρδιές μας είναι ερμητικά κλειστές; όταν σε μια ενορία πολυπληθυσμική μονάχα τα γερόντια φαντάζουν μόνον με σπουδή;».
ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
(Δελτίο Τύπου)
