Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα τιμής και αγώνα της Εργατικής Τάξης που παλεύει, σε όλη την ιστορική της διαδρομή, για να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης, να απαλείψει τις κοινωνικές ανισότητες, να διατηρήσει και να διευρύνει κατακτήσεις και δικαιώματα.
Οι αγώνες των εργαζομένων σε όλον τον κόσμο επέβαλαν: την καθιέρωση του 8ωρου, την Κοινωνική Ασφάλιση, την προστασία της μητρότητας, την κανονική άδεια, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αλλά και την πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της δωρεάν Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού κ.ά. Στην Ελλάδα, η Εργατική Πρωτομαγιά γιορτάστηκε το 1893, με ένα από τα κύρια αιτήματα την καθιέρωση του 8ωρου.
Σήμερα, 135 χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι/ες ζουν τη βαρβαρότητα της πιο σκληρής επίθεσης του κεφαλαίου, που θέλει να πάρει την ιστορική ρεβάνς, και να επαναφέρει τους/τις εργαζόμενους/ες στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι πιο επίκαιρη από πότε, καθώς ο κόσμος της εργασίας καλείται να υπερασπιστεί, με μεγαλύτερη ένταση τις κατακτήσεις της.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να καταργήσει το 8ωρο, μέσα από την «ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας». Αλλάζει το καθεστώς των υπερωριών, οι οποίες δε θα αμείβονται αλλά θα μετατρέπονται σε χρωστούμενα ρεπό, άδειες ή μειωμένο ωράριο, ένα μέτρο που θα μειώσει σημαντικά τις αμοιβές των εργαζομένων, την ώρα που η εργοδοσία και το κεφάλαιο θα αυξάνει την κερδοφορία του μέχρι και 15%, στην ετήσια εφαρμογή του. Νομοθετεί την «εναλλακτική λύση» της επιπλέον αποζημίωσης αντί της υποχρεωτικής επαναπρόσληψης.
Υποσκάπτει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με την ενίσχυση των επιχειρησιακών και την προώθηση των ατομικών. Υπό το άγρυπνο βλέμμα της εργοδοσίας και τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης, φαλκιδεύει το απεργιακό δικαίωμα, με την επιβολή υποχρεωτικής ηλεκτρονικής ψηφοφορίας του 50% και πλέον των ενεργών μελών ενός Σωματείου, για να αποφασιστεί μια κινητοποίηση. Προωθεί το ηλεκτρονικό φακέλωμα των Συνδικάτων και των μελών τους. Περιορίζει την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, ενισχύει την απεργοσπασία και ποινικοποιεί τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις.
Κι αυτά, την ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει την εγκληματική πολιτική της στη διαχείριση της πανδημίας, φροντίζοντας πώς θα μοιράσει εκατομμύρια για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ δεν έχει ψηφίσει ούτε μισό έκτακτο μέτρο για την ενίσχυση των εργαζομένων. Επιβάλλει περιορισμούς στη μετακίνηση των πολιτών, την ίδια στιγμή που δεν ενισχύει το ΕΣΥ.
Ανοιγοκλείνει τα σχολεία και τα λειτουργεί σε τμήματα των 25 και 30 μαθητών, χωρίς επαρκή μέτρα προστασίας, κρατά κλειστά τα Πανεπιστήμια ένα χρόνο τώρα, ενισχύει την κερδοσκοπία των κλινικαρχών, κάνει φιέστα για τα λιγοστά λεωφορεία που πήρε, ενώ την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να συνωστίζονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, προκειμένου να πάνε στη δουλειά τους. Δεν προχωρά σε επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας και σε ενίσχυση του υπάρχοντος προσωπικού με μόνιμες προσλήψεις σε τομείς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πανδημίας, όπως είναι τα νοσοκομεία, η παιδεία, η καθαριότητα, οι μεταφορές κτλ. Στους χώρους εργασίας, η εργοδοσία έχει κάνει «λάστιχο» τα υγειονομικά πρωτόκολλα, αρνείται την παροχή μέτρων προστασίας και ασφάλειας, εκμεταλλευόμενη την απουσία κρατικών ελέγχων. Αφήνει αθωράκιστο το δημόσιο σύστημα υγείας και μειώνει την κρατική χρηματοδότηση το 2021.
Η κυβέρνηση της ΝΔ περιορίζει ή απαγορεύει τις διαδηλώσεις και ενισχύει, γιατί για εκεί «λεφτά υπάρχουν» και μάλιστα με fast track διαδικασίες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς (μόνιμες προσλήψεις, αγορά μέσων, πανεπιστημιακή αστυνομία). Εντείνει την καταστολή και την αστυνομοτρομοκρατία κατά διαδηλωτών, εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών, μεταναστών και φεμινιστριών, σε μια προσπάθεια να καταπνίξει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση απέναντι στην εγκληματική της πολιτική και τον αυταρχικό της κατήφορο.
Οι δημόσιες κοινωνικές δομές (παιδικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, κέντρα αποκατάστασης, πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, δομές υποστήριξης ΑΜΕΑ, δομές για ηλικιωμένους κ.ά.) είναι υπό κατάρρευση και σε συνδυασμό με την τηλε-εργασία, οι γυναίκες της εργατικής τάξης φορτώνονται όλο και περισσότερα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής, ενώ η θέση τους υποβαθμίζεται οικονομικά, εργασιακά και κοινωνικά.
Οι εργαζόμενοι/ες και ο λαός γνωρίζουν καλά ότι η κυβέρνηση, με την επίκληση της πανδημίας αλλά και της ύφεσης που θα ακολουθήσει τη μετακορονοϊό εποχή, σχεδιάζει να τους φορτώσει νέα βάρη και θυσίες στο «βωμό» του καπιταλιστικού κέρδους.
Εμείς λέμε ότι το δίκιο και τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού είναι πάνω απ’ όλα! Και θα τα υπερασπιστούμε.
Να κερδίσουμε εμείς κι όχι αυτοί.
Πρέπει να σηκώσουμε τον πήχη των απαιτήσεων μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση, διεκδικώντας:
– Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους και για όλες. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και ιδιαίτερα σε τομείς της πρώτης γραμμής (υγεία, παιδεία, πρόνοια, ασφάλιση, καθαριότητα, μεταφορές κτλ). Απαγόρευση των απολύσεων και μέτρα προστασίας των εργαζομένων στη μετακορονοϊό εποχή.
– Αυξήσεις στους μισθούς, στα μεροκάματα και στις συντάξεις. Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€. Αύξηση στο 80% του κατώτατου μισθού και καταβολή του επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας.
– Μείωση του ωραρίου εργασίας άμεσα στις 35 ώρες εργασίας την εβδομάδα, με προοπτική το 30ωρο, για όλους και για όλες χωρίς μείωση των αποδοχών για ν’ ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας. Κατάργηση της κυριακάτικης εργασίας, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας και ενίσχυση των μέτρων ελέγχου των εργοδοτών για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
– Άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, κατάργηση της φοροληστείας εργαζομένων και λαού. Φορολόγηση του κεφαλαίου και κατάργηση της φοροασυλίας του.
– Κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντασφαλιστικών και αντιλαϊκών νόμων. Δημόσια Καθολική Κοινωνική Ασφάλιση και όχι ιδιωτικοποίησή της. Μείωση των ορίων και των χρόνων εργασίας για πλήρη σύνταξη.
– Πόρους για κοινωνικές δαπάνες κι όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς. Να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο τα κοινωνικά αγαθά της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, της Ασφάλισης, του Νερού, του Ρεύματος και των Συγκοινωνιών. Όχι στη συρρίκνωση και εμπορευματοποίησή τους, όχι στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και στην τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων.
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας καλεί τους εργαζόμενους σε καθολική ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 6 Μάη 2021
