Πέρασαν κιόλας σαράντα μέρες από το θάνατο του ΘΕΜΗ ΜΠΑΤΟΥΔΑΚΗ
Του δικού μας Θέμη, του δάσκαλου, του φίλου, του πατέρα. Του κρητικού που αγάπησε τον τόπο μας όσο και το δικό του και που αγωνίστηκε να τον αναδείξει, να τον βελτιώσει, να τον πάει ένα βήμα παραπέρα.
Του δάσκαλου που μας κέρδισε όλους με το χαμόγελο, την υπομονή και την αισιοδοξία του.
Που κατάφερε να μας μεταδώσει το πάθος και την αγάπη του για το χορό, την παράδοση, τα έθιμα, τον πολιτισμό.
Του δάσκαλου που ήξερε να αγωνίζεται με ήθος και αξιοπρέπεια για ένα καλύτερο κόσμο.
Όλοι εμείς σήμερα θέλουμε να του πούμε πόσο τυχεροί νιώθουμε που τον γνωρίσαμε.
Να του υποσχεθούμε πως θα κάνουμε σημαία μας τις αρχές και τις αξίες που μας δίδαξε.
Σ’ ευχαριστούμε, δάσκαλε, για όσα μας δίδαξες. Ίσως ήσουν πολύ μεγάλος για να χωρέσεις σε τούτο τον τόπο. Ποτέ δε θα σε ξεχάσουμε. Γιατί ποτέ δεν έφυγες. Είσαι εδώ, στην ψυχή και την καρδιά μας. Και θα είσαι για πάντα.
Οι μαθητές σου
