«Η κοινοποίηση των αιτημάτων γίνεται αποκλειστικά και μόνο στην ΑΔΑΕ και επισήμως δεν μπορούμε να δώσουμε στοιχεία, διότι πρέπει να περιφρουρείται η μυστικότητα των διαδικασιών» είπε χθες στην «Π» ανώτερος αξιωματικός της τοπικής ΕΛΑΣ.
Μόνο η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) γνωρίζει πόσες αιτήσεις άρσης του απορρήτου έχουν κατατεθεί στην Εισαγγελία της Πάτρας και του Αιγίου από τις Αρχές Ασφαλείας και το παράρτημα της ΕΥΠ Νοτιοδυτικής Ελλάδας.
Πάντως, εξακριβωμένες πληροφορίες της «Π» αναφέρουν ότι στις εισαγγελικές αρχές της Πάτρας και του Αιγίου υποβάλλονται ετησίως 300 – 350 αιτήσεις από τις αρχές ασφαλείας της περιοχής για άρση του απορρήτου και κατά κανόνα είναι αυτές που ικανοποιούνται.
Αντίθετα, οι αιτήσεις ιδιωτών απορρίπτονται, πλην ελαχιστότατων εξαιρέσεων.
Δικαστική πηγή επισήμανε στην «Π» ότι στο «παρελθόν το κακό είχε παραγίνει. Ερχονταν στην Εισαγγελία άτομα και κατήγγειλαν ότι μέσω τηλεφωνιών ή ιντερνετικών μηνυμάτων απειλούντο ή εκβιάζοντο. Διαβιβάζονταν, βέβαια, τα αιτήματα στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, αλλά δεν απαντούσαν καθόλου ή απέφευγαν με γενικόλογες και ασαφείς αιτιάσεις να είναι διαφωτιστικές. Το φαινόμενο, ωστόσο, έχει περιορισθεί αισθητά, διότι γνωρίζουν πλέον οι ιδιώτες ότι πρέπει να είναι συνταρακτικός ο λόγος για να αρθεί το απόρρητο».
Συμπερασματικά, τα αιτήματα που γίνονται κατά βάση δεκτά από τις εισαγγελικές αρχές της περιοχής προέρχονται από τις αρχές Ασφαλείας και την ΕΥΠ.
Στην περιοχή μας, το σύνολο σχεδόν των αιτημάτων αφορά στην άρση του απορρήτου ατόμων που είναι ύποπτα ή εμπλέκονται σε κακουργηματικές πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου.
Αιτήματα επίσης κατατίθεται από τις ίδιες κρατικές υπηρεσίες για την παρακολούθηση τηλεφωνικών συσκευών, κυρίως ατόμων που θεωρούνται «εγκέφαλοι» σε οργανωμένα εγκλήματα (εμπορία ναρκωτικών, λαθρεμπόριο κ.λπ.). Αυτές οι περιπτώσεις, όμως, της παρακολούθησης είναι λίγες στην Δυτική Ελλάδα…
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, οι νόμιμες επισυνδέσεις Πανελλαδικά το 2021 ανήλθαν σε 15.475, έναντι 11.113 το 2018 και μόλις 406 το μακρινό 2005… Παρά ταύτα, πέρυσι οι δικογραφίες κακουργηματικού χαρακτήρα δεν ξεπέρασαν τις 500 και η απορία μένει: Πώς γίνεται οι Αρχές να «ακούνε τους πάντες», αλλά τα καλάσνικοφ να «κροταλίζουν»;
Πηγή: pelop.gr - Image by Tayeb MEZAHDIA from Pixabay
