Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου λέει ο θυμόσοφος λαός. Και στην περίπτωση της 57χρονης γιαγιάς από την Πάτρα που στις 30 Ιανουαρίου 2016, έχασε από πυρκαγιά στο σπίτι της το εγγόνι της, αυτό ήταν η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορούσε να υποστεί, πέρα από όποια άλλη θα μπορούσε να επιβάλει ένα δικαστήριο. Η 57χρονη σύμφωνα με το κατηγορητήριο - μαζί με τον σύζυγό της που έφυγε από τη ζωή προ καιρού - κατηγορείτο για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο από τον οποίο προέκυψε ο θάνατος του.
Στην υπόθεση που εκδικάστηκε χθες για δεύτερη ημέρα στο ΜΟΔ Ηλείας στον Πύργο, η 57χρονη κρίθηκε ομόφωνα ένοχη για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Όμως η κατηγορία μετατράπηκε από κακουργηματική σε πλημμεληματική, όπως προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα όταν το θύμα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οικείο πρόσωπο του κατηγορουμένου.
Η 57χρονη γιαγιά, καταδικάστηκε αλλά δεν της επιβλήθηκε κάποια ποινή φυλάκισης, αφού ο χαμός του 8χρονου εγγονού της ήταν για αυτή η τιμωρία της.
Ουσιαστικά την απαλλαγή της κατηγορουμένης είχε προτείνει και στην αγόρευση της και η Εισαγγελέας της Έδρας, λέγοντας πως ο παππούς και η γιαγιά δεν αδιαφόρησαν για το εγγονάκι τους και δεν το εξέθεσαν σε κίνδυνο όντας σε οικείο περιβάλλον.
Τα αίτια της πυρκαγιάς και μέσα από την ακροαματική διαδικασία παρέμειναν αδιευκρίνιστα τόσο από την Πυροσβεστική Υπηρεσία όσο και από τον πραγματογνώμονα, καθώς το σπίτι καταστράφηκε ολοσχερώς.
