Πού βρισκονται οι έρευνες για το ζευγάρι που εξαφανίστηκε από τις 23 Ιανουαρίου στη Μεθώνη.
Σε εννέα ημέρες συμπληρώνεται ένας μήνας από τη στιγμή που ο 83χρονος David Harrison Robinson και η σύζυγός του Lukretia Robinson εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, από το σπίτι τους στη Μεθώνη Μεσσηνιας.
Έκτοτε, παρά τις μαρτυρίες γειτόνων και καταστηματαρχών της περιοχής, δεν έχει βρεθεί κανένα ίχνος του ζευγαριού, με το στίγμα τους να χάνεται κάπου στη Μονεμβασιά.
Η Αστυνομία που πραγματοποιεί έρευνες στην περιοχή της Καλαμάτας, δεν έχει εντοπίσει ένα εύρημα που να οδηγεί προς ένα συγκεκριμένο σημείο τις έρευνες. Η κόρη του ζευγαριού που μένει μόνιμα στις ΗΠΑ, ωστόσο, εξακολουθεί να επιμένει πως οι γονείς της έχουν αυτοκτονήσει, εκλιπαρώντας τις αρχές της χώρας να τους βρουν.
Η τελευταία που είδε το ζευγάρι ζωντανό είναι μία γυναίκα φίλη τους, η οποία τους πρόσεχε. Επικοινώνησε μαζί τους τελευταία φορά στις αρχές του Φλεβάρη, επισκέφτηκε το σπίτι τους, αλλά δεν τους βρήκε, όπως και το αυτοκίνητό της.
Αγωνία για την τύχη τους
Όσο περνούν οι μέρες, η αγωνία φιλικών τους προσώπων κορυφώνεται, με τους περισσότερους να εκφράζουν φόβους πως η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο, αν δεν έχει συμβεί το μοιραίο.
Ο προβληματισμός τους εντείνεται μετά και το σημείωμα που βρέθηκε στο σπίτι τους.
«Πρέπει να έχει συμβεί κάτι πολύ κακό...» σημειώνει φίλος του ζευγαριού, περιγράφοντάς τους ως δύο ανθρώπους που ξεχώριζαν για τη διακριτικότητα, τη μόρφωση και την ευγένειά τους.
«Υποψιάζομαι το χειρότερο. Ή τους λήστεψαν και τους έχουν απαγάγει ή κάτι έχουν κάνει. Δεν μπόρεσαν να αντέξουν αυτό το βαρύ πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε η Λουκρητία...», πρόσθεσε, σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα best-tv.gr.
Στο μεταξύ, όπως ανέφερε φίλη του ζευγαριού, από το σπίτι έλειπε μόνο το αυτοκίνητό τους, ενώ το σημείωμα που βρέθηκε έλεγε: «Τζουλιάνα (κόρη του ζευγαριού), θα σε αγαπάμε για πάντα. Μαμά και μπαμπάς...».
«Η μητέρα μου έχανε τη μνήμη της…»
Η κόρη του ζευγαριού, Τζουλιάνα–Λουκρίσια Ρόμπινσον, μιλώντας στο Φως το Τούνελ, ανέφερε πως το μόνο που τη νοιάζει είναι βρεθούν νεκροί ή ζωντανοί.
«Ειλικρινά αυτό που φοβάμαι είναι πως είναι νεκροί. Σας παρακαλώ πολύ βοηθήστε με να τους βρούμε, αναζητήστε τους ίδιους και το αμάξι. Ακόμα και για τα άψυχα σώματα τους, αν τους έχει συμβεί κάτι κακό. Βοηθήστε με απλώς να φέρω πίσω σ’ εμένα τους γονείς μου… όπως κι αν είναι…».
«Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στη Γερμανία. Αυτό που τους συνέδεε ήταν η αγάπη τους για την Ελλάδα και την ελληνική ιστορία. Αυτό που έκαναν συνέχεια, ήταν να αποταμιεύουν χρήματα και να ταξιδεύουν σε ολόκληρη τη χώρα, ανακαλύπτοντας τα πάντα. Όταν συνταξιοδοτήθηκαν, αποφάσισαν ότι θέλουν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους εκεί. Θα γιόρταζαν φέτος τα πενήντα τέσσερα χρόνια τους παντρεμένοι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η ίδια μίλησε και για την τελευταία επικοινωνία που είχαν πριν τα ίχνη τους χαθούν. «Στις 21 Ιανουαρίου έλαβα ένα e-mail από τη μητέρα μου σχετικά με κάποια οικονομικά μας θέματα. Στη συνέχεια της έστειλα κάποια e-mail μέσα στην εβδομάδα, δεν έλαβα όμως κάποια απάντηση. Στο μεταξύ επικοινώνησε μαζί μου μία οικογενειακή μας φίλη από την Ελλάδα, η οποία με ενημέρωσε πως προσπαθούσε να τους εντοπίσει και πέρασε από το σπίτι. Έλειπε το αμάξι και οι ίδιοι, αλλά τα κλειδιά βρίσκονταν έξω από το σπίτι. Κάτι το οποίο μας ανησύχησε πολύ, γιατί δεν είναι κάτι το οποίο συνήθιζαν να κάνουν. Η τελευταία φορά που υπήρξε κάποια κίνηση στον τραπεζικό τους λογαριασμό ήταν στις 23 Ιανουαρίου.»
Η Τζουλιάνα αναφέρθηκε και στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε η μητέρα της το τελευταίο διάστημα. «Πρόσφατα έχασε σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα σημαντικό ποσοστό της νοητικής της ικανότητας. Είναι μία σπουδαία γυναίκα, ήταν δασκάλα και της άρεσε να μαθαίνει συνεχώς. Το μυαλό της σήμαινε τα πάντα για εκείνη. Όταν άρχισε να χάνει την ικανότητα απλώς του να διαβάζει ένα βιβλίο ή να γράφει ένα e-mail, ήταν καταστροφικό. Επέστρεψαν λοιπόν στην Αμερική με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν οι γιατροί να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Δυστυχώς όμως δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά. Αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να ζήσουν όσο διάστημα τους απέμενε. Τουλάχιστον αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε πολλές φορές πριν αποχαιρετιστούμε. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπορούσε να ζήσει ο ένας χωρίς τον άλλον. Αγαπιόντουσαν τόσο, μα τόσο πολύ».
Πηγή: iEidiseis.gr
