Χρόνια και επώδυνη πληγή είναι τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα, με τον αριθμό τους να «αγγίζει» πλέον τα τρία εκατομμύρια και, δυστυχώς, να οδεύει προς τα τέσσερα. Ο ρυθμός της ροής των νέων αδέσποτων καθημερινά στην Ελλάδα «αυξάνει αλματωδώς», λέει χαρακτηριστικά στο ethnos.gr η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νέμεσις για τα ζώα, Νατάσα Μπομπολάκη.
Μάλιστα, δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή για τα αδέσποτα ζώα στην Ελλάδα από το κράτος. Έτσι, η φιλοζωική κοινότητα εδώ και περίπου τρία - τέσσερα χρόνια έχει στα «χέρια» της έναν αριθμό αδέσποτων σκύλων και γατών που αγγίζει τα τρία εκατομμύρια ζώα.
Ο αριθμός αυτός επιβεβαιώθηκε επίσημα το 2022 από μελέτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), όπως μάς αναφέρει η κα Μπομπολάκη. Δηλαδή, επίσημη καταγραφή αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο από το ΑΠΘ.
«Εμείς σήμερα μιλάμε για έναν αριθμό ο οποίος προσεγγίζει τα τέσσερα εκατομμύρια. Ο ρυθμός της ροής νέων αδέσποτων καθημερινά στην Ελλάδα αυξάνει αλματωδώς και αυτό το βλέπουμε από την εμπειρία μας και τη δράση μας ως ακτιβιστές φιλόζωοι που προστατεύουμε τα αδέσποτα ζώα», τονίζει η πρόεδρος του «Νέμεσις».
Τα αδέσποτα ζώα αυξάνονται καθημερινά
Ειδικότερα, όπως εξηγεί η Νατάσα Μπομπολάκη, «η θέση μας είναι ότι ο αριθμός των αδέσποτων ζώων καθημερινά αυξάνεται αλματωδώς».
«Προέρχεται από τις εγκαταλείψεις είτε κυνηγόσκυλων είτε ποιμενικών σκύλων είτε σκύλων άλλων ιδιωτών, αυτές είναι οι κύριες κατηγορίες που ενέχονται στο φαινόμενο των εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων σε μία ευρωπαϊκή χώρα», διευκρινίζει.
«Είμαστε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα με ένα τέτοιο ιλιγγιώδη αριθμό αδέσποτων ζώων» υπογραμμίζει η κα Μπομπολάκη στο ethnos.gr.
«Τα μέτρα που παίρνουν όλες οι κυβερνήσεις, έχουν αποτύχει»
Καθημερινά τα φιλοζωικά σωματεία, οι ιατροί, οι εθελοντές πολίτες που από μόνοι τους προσπαθούν να βοηθήσουν βρίσκουν χιλιάδες γατάκια, κουτάβια, ενήλικα ζώα. Δυστυχώς, «δεν σταματάει η ροή διότι τα μέτρα που εδώ και 25 χρόνια παίρνουν όλες οι κυβερνήσεις, έχουν αποτύχει παταγωδώς και παρόλα αυτά εξακολουθούν μέχρι και σήμερα ακολουθούν λάθος συνταγές και τακτικές και το βλέπουν και οι ίδιοι, το βλέπουμε όλοι μας, ότι τα αδέσποτα ζώα ζουν ανάμεσά μας».
Σύμφωνα με την πρόεδρο της «Νέμεσις», τα αδέσποτα ζώα είναι παντού, κυρίως στην ελληνική επαρχεία και την Αττική, -αν εξαιρέσουμε το κλεινόν άστυ.
Οι προτάσεις για λύση του ζητήματος
Η «λύση», που έχει αποτύχει, την οποία ακολουθούν μέχρι τώρα όλες οι κυβερνήσεις είναι το να χρηματοδοτούν τους δήμους για τη δημιουργία κυνοκομείων, όπως εξηγεί η Νατάσα Μπομπολάκη.
«Βλέπουμε, μολονότι η Ελλάδα και οι δήμοι και άλλοι ιδιώτες είναι γεμάτοι από κυνοκομεία, ο αριθμός των αδέσποτων έξω αυξάνεται συνεχώς, άρα το κυνοκομείο δεν αποτελεί λύση. Μπορεί να πάρει μέσα 300 ζώα, έξω ζουν όμως χιλιάδες», λέει χαρακτηριστικά, για να τονίσει:
«Η λύση που δεν θέλουν να δουν είναι υποχρεωτικά ο κάθε δήμος να έχει δημοτικό κτηνιατρείο, γιατί εάν ένα κυνοκομείο για να φτιαχτεί με βάση τις προϋποθέσεις που θέλει η ευρωπαϊκή νομοθεσία θέλει 500.000 ευρώ, ένα δημοτικό κτηνιατρείο θέλει 40.000, για παράδειγμα. Ένα κυνοκομείο για να συντηρηθεί ετησίως με περίπου 100 ζώα μέσα θέλει 50.000 ευρώ. Ένα δημοτικό κτηνιατρείο θα θέλει μόνο τον μισθό του κτηνιάτρου και κάποια έξοδα που θα αφορούν φάρμακα και υλικά».
Οι δήμοι που δεν έχουν δημοτικά κτηνιατρεία, άλλωστε ελάχιστοι έχουν, προκειμένου να ανταποκριθούν στην υποχρέωση του νόμου για στειρώσεις των αδέσποτων ζώων, «βγάζουν από τον ετήσιο προϋπολογισμό τους ένα ποσό. Για παράδειγμα, ο δήμος Χανίων "κράτησε" για στειρώσεις 40.000 ευρώ».
«Το ποσό αυτό πηγαίνει σε ιδιώτες κτηνιάτρους. Οι τιμές είναι τέτοιες που με 40.000 ευρώ θα στειρώσεις περίπου 200 ζώα», επισημαίνει η κα Μπομπολάκη.
Επομένως, «είναι χρήματα πεταμένα. Στειρώνεις κάποια ελάχιστα αδέσποτα για να είσαι "καλυμμένος" (σ.σ. από τον νόμο) ενώ ο μεγάλος αριθμός αδέσποτων είναι αστείρωτος, αναπαράγεται και κάθε χρόνο προστίθεται νέος αριθμός με τις πάσης φύσεως εγκατάλειψης και έτσι ποτέ δεν φτάνουμε σε δραστικό περιορισμό του αριθμού».
«Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί δεν βάζουν υποχρεωτικό μάθημα στα σχολεία που θα αναφέρεται στον σεβασμό που οφείλουμε στο περιβάλλον και ό,τι ζει μέσα σε αυτό, επομένως και στα ζώα», προσθέτει.
Ακόμη ένα βήμα που θα μπορούσε να συντελέσει στη λύση του ζητήματος, σύμφωνα πάντα με την κα Μπομπολάκη, είναι να λυθεί το πρόβλημα πως υπάρχουν νόμοι που δεν εφαρμόζονται. Για παράδειγμα, «ενώ το τσιπάκι είναι υποχρεωτικό σε ένα κατοικίδιο από το 2003, σήμερα το 2023 μόνο το 40% των κηδεμόνων έχει βάλει τσιπάκι».
Πάγιο αίτημα η Αστυνομία Ζώων
«Προτείνουμε να αρχίσει να λειτουργεί ο νόμος με ένα πάγιο αίτημα των φιλοζωικών οργανώσεων: τη δημιουργία ειδικού σώματος στην ΕΛ.ΑΣ. για Αστυνομία Ζώων, που υπάρχει σε πολλά κράτη»
Θα έχει ως αρμοδιότητα τα αδέσποτα ζώα καθώς και την «εφαρμογή και έλεγχο των νόμων και βεβαίως θα ασχολείται αποκλειστικά με τις κακοποιήσεις».
Το τελευταίο μέτρο που πρέπει να πάρουν, σύμφωνα με την Νατάσα Μπομπολάκη, αφορά στο γεγονός πως παράνομα εδώ και χρόνια «εισάγονται από τις διόδους που εισέρχεται κάποιος στη χώρα μας, χιλιάδες κουτάβια και γατάκια τον χρόνο, τα οποία δεν μπορούν στη συνέχεια οι παράνομοι εισαγωγείς να τα πουλήσουν όλα και τα αφήνουν στον δρόμο». Αφορά επίσης, την παράνομη εκτροφή ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με την ίδια.
«Σχεδόν το 60% των ελληνικών σπιτιών εκτρέφει παράνομα γνήσια ζώα συντροφιάς, κυνηγόσκυλα, τσιουάουα και κάθε είδους ζώου. Αν δεν παταχθούν και αυτές οι πληγές, δεν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα», υποστηρίζει η ίδια.
Ακραίες μορφές βασανισμού και κακοποίησης ζώων
Την ίδια ώρα, οι ειδήσεις για κακοποίηση ζώων είναι πια πολλές και προκαλούν αποτροπιασμό. Όπως επιβεβαιώνει και η Νατάσα Μπομπολάκη, «δυστυχώς, έχουμε πλέον ακραίες μορφές βασανισμού και κακοποίησης ζώων».
Όπως προσθέτει, «οι άνθρωποι ξεσπούν όλο και περισσότερο στα τόσο αδύναμα πλάσματα (...). Έχουμε αύξηση παρά το ότι έχουν γίνει κακούργημα ορισμένες μορφές».
«Αν και θεσμικά έχει συμβεί αυτό, στην πράξη βλέπουμε πως οι υποθέσεις αυτές, παρότι είναι κακούργημα, σέρνονται στα συρτάρια από άποψη χρόνου, των κατά τόπους εισαγγελιών της χώρας με αποτέλεσμα η όποια τιμωρία να έρχεται μετά από αρκετά χρόνια και να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να συνεχίζουν να κακοποιούν ζώα», λέει στη συνέχεια.
Τέλος, τονίζει πως εδώ και 20 χρόνια «τρέχουμε και σε θεσμικό επίπεδο προκειμένου να πείσουμε κυβερνήσεις, υπουργούς, κόμματα, Αρχές, καταθέτοντας προτάσεις ρεαλιστικές και επιστημονικές».
