Ακόμη ένας γιατρός του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» κατέθεσε σήμερα (27/5) στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τον θάνατο της Μαλένας.
Ο Κωνσταντίνος Τζιούβας μίλησε για τον αιφνίδιο θάνατό της ενώ περιέγραψε και τις δραματικές στιγμές των γιατρών και των νοσηλευτών για να την επαναφέρουν στη ζωή. Μάλιστα υποστήριξε πως όταν έφτασε το παιδί ήταν νεκρό και εκτίμησε ότι χάθηκε χρόνος… μέχρι να ειδοποιηθούν οι γιατροί.
«Στο 1,5 λεπτό έγινε δεύτερη κλήση ότι είχαμε ανακοπή»
Ξεκινώντας την κατάθεσή του ο Κωνσταντίνος Τζιούβας ανέφερε: «Ήταν νωρίς το απόγευμα και είχα βάρδια. Έγινε μια κλήση. Νομίζω σήκωσε το τηλέφωνο η νοσηλεύτρια κ. Ευστάθιου. Έρχεται η νοσηλεύτρια και μου λέει έχουμε μια κλήση από το ογκολογικό τμήμα για σπασμούς σε ένα παιδί. Εμείς πάντα έχουμε ένα χρόνο αντίδρασης σε αυτό. Έφυγα από εκεί που καθόμουν και σε δευτερόλεπτα άρχισα να ετοιμάζομαι, μπλούζα, γάντια, μάσκα, να πάρουμε βαλίτσες και φάρμακα ανάνηψης. Στο 1,5 λεπτό περίπου όταν φεύγαμε, έγινε δεύτερη κλήση ότι είχαμε ανακοπή. Μας είπαν «ανακοπή τρέξτε!».
«Χάσαμε χρόνο…»
Περιγράφοντας την εικόνα της Μαλένας, ο Κωνσταντίνος Τζιούβας είπε στο δικαστήριο πως «οπτικά είδα ένα παιδί κυανό, ξαπλωμένο στο κρεβάτι, ήταν ένα παιδί σε ανακοπή. Άτονο, είχε ψυχρά άκρα, όλο το κορμί ήταν ψυχρό».
Η κατάθεση του εντατικολόγου
- Πρόεδρος: Τι αίσθηση σας έδωσε δηλαδή;
- Μάρτυρας: Γρήγορα μπορώ να αντιληφθώ αν έχει κάποιος σφίξεις. Το παιδί ήταν ψυχρό.
- Πρόεδρος: Άρα ήταν ένα παιδί νεκρό όταν πήγατε εσείς;
- Μάρτυρας: Ναι ήταν νεκρό όταν πήγα εγώ το παιδί. Δεν είχα ζωτικά, δεν είχε σφίξεις, είχε μυδριασμένες κόρες.
- Πρόεδρος: Ποτέ αρχίζει η θερμοκρασία να πέφτει και γίνεται ψυχρό το κορμί;
- Μάρτυρας: Στα πέντε με δέκα λεπτά τα άκρα ενός παιδιού είναι ψυχρά. Στα 15-20 λεπτά παγώνει όλο το σώμα.
- Πρόεδρος: Η εικόνα που είχατε για τη Μαλένα ποια είναι;
- Μάρτυρας: Χάσαμε χρόνο. Είχα την αίσθηση πάντα ότι ήταν μεγαλύτερος ο χρόνος που ήταν χωρίς κυκλοφορία το παιδί. Εμείς κάναμε 10 λεπτά, αλλά είχα πάντα την αίσθηση ότι χάθηκε χρόνος νωρίτερα. Με είχε πειράξει. Δεν ήταν ταλαιπωρημένο παιδί. Πίστευα τότε ότι κάτι έγινε στον ύπνο, ότι έφυγε και δεν το πήραμε χαμπάρι. Ότι βρεθήκαμε προ τετελεσμένου γεγονότος. Μου θύμισε παιδί που το φέρνουν από το σπίτι.
- Πρόεδρος: Συνυπολογίζετε και τον χρόνο ανάνηψης της παιδιάτρου;
- Μάρτυρας: Θεωρώ ότι ως γιατρός γνώριζε τι πρέπει να κάνει, εμείς έχουμε μεγαλύτερη εμπειρία και περισσότερες δυνατότητες.
- Πρόεδρος: Μιλήσατε με την παιδίατρο να δείτε πώς βρήκε το παιδί;
- Μάρτυρας: Όχι. Νομίζω ότι και η ίδια πίστευε ότι είναι νεκρό όταν ειδοποιήθηκε και πήγε.
«Τα σημάδια δεν ήταν σε συνηθισμένο σημείο»
Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, ο εντατικολόγος ρωτήθηκε για τα σημάδια που βρέθηκαν στο πρόσωπο του παιδιού κι αν αυτά θα μπορούσαν να προκληθούν από τη διαδικασία της ανάνηψης. Ο γιατρός απάντησε: «Δεν είναι σε συνηθισμένο σημείο, αλλά δε μπορώ να το αποκλείσω. Μιλάμε για εκατοστά, δεν μπορώ να το αποκλείσω και δεν θα μου έκανε εντύπωση».
- Πρόεδρος: Τα σημάδια εσείς τα θυμάστε;
- Μάρτυρας: Όχι, αλλά δε θα τα θυμόμουν, δεν έχω εκεί το μυαλό εκείνη τη στιγμή.
- Πρόεδρος: Τα σημάδια από τη μάσκα έγιναν; Από την ΑΜΠΟΥ;
- Μάρτυρας: Είναι σιλικόνη, αλλά αν πιέσεις πολύ θα μπορούσε να γίνει σημάδι… θα μπορούσε. Τα επάνω σημάδια δεν έχουν σχέση με αυτό. Αν είχα κάνει σημάδια με δάχτυλα θα ήταν στο πηγούνι. Πάντως δεν μπορώ να το αποκλείσω.
Πηγή: Ethnos.gr
