Δίκη Πισπιρίγκου: «Ήταν ψυχρή και αποστασιοποιημένη, έλεγε ότι η Μαλένα δεν θα πάει καλά» κατέθεσε ψυχολόγος του Παίδων

«Η μητέρα προσπαθούσε να με πείσει ότι είχε αγωνία για τη Μαλένα, χωρίς όμως αυτό να συνοδεύεται από συναίσθημα και αγωνία. Δεν με έπεισε. Σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκαθιδρυθεί καν η σχέση μητέρας – κόρης, δεν πρόλαβα όμως να βεβαιωθώ», είπε σήμερα στην κατάθεσή της στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου η κλινική ψυχολόγος στο ογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού» Χαρίκλεια Λύρα. Η μάρτυρας είχε συναντηθεί με την κατηγορούμενη μητέρα από την Πάτρα, αλλά και με τον Μάνο Δασκαλάκη, όταν το κοριτσάκι είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο με διάγνωση λευχαιμίας. Επίσης είχε επισκεφθεί τη Μαλένα στο δωμάτιό της, παρουσία της μητέρας της.

«Η μητέρα είχε μια εμμονική σκέψη ότι θα συμβεί κάτι κακό, αυτό μου έκανε εντύπωση. Μου έλεγε για τη Μαλένα ότι σε σχέση με την Τζωρτζίνα είναι πολύ καλή, ότι είναι ήσυχο κορίτσι που έχει αντίληψη καθαριότητας και τακτοποίησης, κάτι που δεν ισχύει για ένα τόσο μικρό παιδί. Αντίθετα για τη Τζωρτζίνα μου είπε ότι είναι θρασεία και εγωίστρια. Όλα αυτά μου τα είπε αποστασιοποιημένα και ψυχρά. Οι χαρακτηρισμοί της με ξένισαν. Ένα παιδί 3,5 ετών όπως η Μαλένα δεν μπορεί να έχει ρόλο μητέρας. Τη συνέδεε με την τακτοποίηση του χώρου. Όμως ένα τόσο μικρό κοριτσάκι δεν γίνεται να τακτοποιεί σαν μεγάλη» είπε η μάρτυρας και αναφερόμενη στα όσα αποκόμισε από τη συνάντησή της με τη Ρούλα Πισπιρίγκου κατέθεσε: «Μου έλεγε αυτά που σκέφτεται με ένα τελείως ψυχρό τρόπο, αποστασιοποιημένο. Υπάρχουν γονείς που πάλλονται από αγωνία, που έχουν ακόμη και ενοχές».

«Δεν θα πάει καλά η Μαλένα»

Πρόεδρος: Μήπως η μητέρα είναι ένα εσωστρεφές άτομο;
Μάρτυρας: Είδα ένα βλέμμα σκοτεινό, απαθές, αποστασιοποιημένο, δεν είχε το βλέμμα του ανθρώπου που υποφέρει. Δεν εξέφρασε καμία αγωνία. Είχε μια παγωμένη έκφραση. …Υπάρχουν γονείς που κλαίνε είναι σε απελπισία. Εκείνη ήταν σαν να ήταν σε αναμονή ενός επικείμενου κινδύνου.

Συνεχίζοντας την κατάθεσή της η μάρτυρας ανέφερε πως πριν τη συνάντηση της με τη Ρούλα Πισπιρίγκου, η ίδια είχε ενημερωθεί για τη λευχαιμία στη Μαλένα και οι γιατροί της είχαν πει ότι κατά΄90% η ασθένεια ήταν ιάσιμη.

«Στη πρώτη συνάντησή μου με τη μητέρα σημείωσα λίγα πράγματα. Αυτό που θυμάμαι όμως είναι που μου έλεγε “φοβάμαι πολύ για εκείνη”. Μου είπε κάποιες πληροφορίες για την οικογένειά της, για την εγκυμοσύνη της στη Μαλένα που ήταν δύσκολη και μετά άρχισε να περιγράφει πώς είναι η Μαλένα. Το πιο εντυπωσιακό όμως για μένα είναι ότι έλεγε ότι «δεν θα πάει καλά η Μαλένα». Την ρώτησα γιατί σκέφτεται το χειρότερο για το παιδί της, αφού οι γιατροί της έλεγαν ότι θα πάει καλά. Αναφέρθηκε σε ένα κακό προηγούμενο. Μου είπε η μεγάλη κόρη έχει ένα πρόβλημα καρδιάς, πρόβλημα υγείας δεν ξέρω, δεν είναι ξεκάθαρο στο μυαλό μου, δεν το σημείωσα. Σαν να μου είπε ακόμη ότι είχε μια ικανότητα μεταφυσική κάπως να διαισθάνεται το κακό που πρόκειται να συμβεί. Δεν με έπεισε», είπε η κυρία Λύρα, χωρίς όμως να δηλώσει με σιγουριά πως η κατηγορούμενη μητέρα όταν της είπα για προβλήματα υγείας αναφέρονταν στην Τζωρτζίνα.

«Δεν υπήρχε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και παιδιού»

Στη συνέχεια η ψυχολόγος αναφέρθηκε στη συνάντησή της με το Μάνο Δασκαλάκη, για τον οποίο είπε: «Αν θυμάμαι καλά τη ίδια ημέρα είδα και τον κ. Δασκαλάκη, είχε μια διάθεση αρκετά συγκρατημένη, δεν έδειχνε διάθεση να ανοιχτεί για κάτι. Δεν έδειξε διάθεση να πει κάτι παραπάνω και εγώ δεν ήθελα να τον πιέσω. Ήταν ένας άνθρωπος μαζεμένος».

Πρόεδρος: Τι έγινε μετά;
Μάρτυρας: Πήγα μια φορά στο δωμάτιο και η μητέρα μου είπε το ότι το παιδί θέλει να κοιμηθεί, την άλλη φορά μου που είπε πως το παιδί θέλει να φάει, έβρισκε νομίζω δικαιολογίες.

Εν τέλει, η κ. Λύρα ανέφερε ότι πήγε στο δωμάτιο της Μαλένας στις 11 Απριλίου 2019, δυο ημέρες δηλαδή πριν το θάνατό του κοριτσιού. «Ήταν και ο κ. Δασκαλάκης και μετά βγήκε. Το παιδί ήταν στο κρεβάτι, της συστήθηκα και μίλησα για την ασθένεια με ένα παιδικό τρόπο για τα κακά κύτταρα και τα καλά που παίζουν μπουνιές και κλωτσιές…».

Πρόεδρος: Πως ήταν η Μαλένα;
Μάρτυρας: Με άκουγε ανέκφραστη. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν απευθύνθηκε στη μητέρα. Με τα παιχνίδια που της έδωσα άρχισε να κάνει ένα προσωπικό παιχνίδι. Δεν υπήρχε καμία αλληλεπίδραση μεταξύ μητέρας και παιδιού. Έκατσα εκεί μισή ώρα. Άφησα τα παιχνίδια στο κρεβάτι της, τα περιεργάστηκε και άρχισε να λέει διάφορα λόγια, σαν να προσπαθούσε να δημιουργήσει κάποιες ιστορίες. Δεν απηύθυνε τίποτα σε κανέναν στο παιχνίδι της, τίποτα στη μητέρα, ούτε η μητέρα στο παιδί.
Πρόεδρος: Μήπως η μητέρα σκέφτηκε ότι θα είναι παρέμβαση στο έργο σας; Στα συμπεράσματα που θέλετε να βγάλετε;
Μάρτυρας: Οι αντιδράσεις των γονιών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι αυθόρμητες. Η μητέρα σε αυτό το διάστημα ήταν στην άλλη άκρη του δωματίου.
Πρόεδρος: Ρωτήσατε τις νοσηλεύτριες πώς αντιδρούσε η Μαλένα απέναντι σε εκείνες;
Μάρτυρας: Μου είπαν ότι ήταν ένα παιδί χαρούμενο, ζωηρό, που έκανε επαφή και αυτό μου έκανε εντύπωση. Εγώ, όταν της έδωσα τα παιχνίδια ήταν ανέκφραστη. Δεν εξέφρασε καμία έκπληξη. Με παραξένεψε πολύ η στάση της μητέρας μέσα στο θάλαμο που ήταν σε απόσταση από το παιδί και δεν είχε καμία αλληλεπίδραση μαζί του.
Πρόεδρος: Το έχετε ξαναδεί αυτό;
Μάρτυρας: Όχι, σκέφτηκα ότι δεν είχε εγκατασταθεί η σχέση μητέρας – παιδιού. Αν είχα προλάβει να κάνω και άλλες συναντήσεις ενδεχομένως να μπορούσα να το πω με σιγουριά.
Πρόεδρος: Αν συνέβαινε αυτό τι θα σήμαινε;
Μάρτυρας: Ότι η Μαλένα ήταν ένα παιδί αφημένο χωρίς σχέση με τη μητέρα, για αυτό και έκανε μοναχικό παιχνίδι. Μου φάνηκε σαν ένα παιδί που απλώς μιμούνταν τη μητέρα. Αν εκείνη του έλεγε «κάνε γεια» θα το έκανε.

«Έπαθα μεγάλο σοκ»

Τέλος, η μάρτυρας αναφέρθηκε στη στιγμή που έμαθε για το θάνατο της Μαλένας. «Έπαθα μεγάλο σοκ. Μου είπαν: “πέθανε η Δασκαλάκη”. Δεν μπορούσα να φανταστώ και ρώτησα “η μάνα;” “Ποια μάνα;” μου απάντησαν, “η Μαλένα”. Μου είπαν ότι ήταν αιφνίδιος θάνατος.
Πρόεδρος: Ρωτήσατε πως αντέδρασαν οι γονείς στο θάνατο του παιδιού τους;
Μάρτυρας: Όχι, να σας πω κάτι; Μπροστά στο θάνατο όλοι κάνουν πίσω. Όταν ένα παιδί στο ογκολογικό πεθαίνει αφήνει πίσω του μια τεράστια θλίψη. Κανείς εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να ρωτήσει κανέναν. Τους συλλυπήθηκα, τους είπα ότι «είμαι στη διάθεσή σας». Φύγανε και μετά ήρθαν να πάρουν το φάκελο.
Πρόεδρος: Τους πήρατε τηλέφωνο;
Μάρτυρας: Δεν είναι απαραίτητο. Έγινα όλα πολύ ξαφνικά και είχα πολλά ερωτηματικά για το πως έγινε αυτό, είχα μεγάλη θλίψη. Η αποστασιοποιημένη στάση της μητέρας μου έκανε εντύπωση. Η συγκεκριμένη μητέρα είχε μεγάλη απόκλιση σε σχέση με άλλους γονείς που είχα δει.

«Η Μαλένα δεν πέθανε από λευχαιμία»

Ακολούθησε η κατάθεση του παιδίατρου – ογκολόγου Απόστολου Πουρτσίδη, ο οποίος είχε εξετάσει το κοριτσάκι, λίγο πριν τον θάνατό του. «Η Μαλένα δεν ήταν ένα παιδί για να ασχοληθεί όλο το τμήμα. Ήταν καλά. Ήταν ένα ζωηρό παιδί, ευδιάθετο δεν έδειχνε πως η αρρώστια την έχει επηρεάσει», είπε στην κατάθεση ο μάρτυρα για να προσθέσει: «Δεν ενέπνεε καμία ανησυχία η Μαλένα, στον όροφο είχαμε άλλα πιο σοβαρά περιστατικά εκείνη την περίοδο. Ήταν το παιδί που απασχολούσε λιγότερο και ιατρικά και νοσηλευτικά».

Μιλώντας για τον θάνατο του κοριτσιού ο γιατρός ανέφερε: «Με πήρε τηλέφωνο η κυρία Νικήτα και μου είπε: “χάσαμε τη Δασκαλάκη”. Πραγματικά έμεινα. Είχαμε άλλο παιδί τελικού σταδίου που περιμέναμε. Τι να σας πως …Δεν το περίμενα με τίποτα ούτε στη πιο τρελή μου φαντασία. Έπαθα σοκ, έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα. Ήταν όλοι στο γραφείο (του νοσοκομείου) μαζεμένοι, ήταν εκεί ο εντατικολόγος, οι νοσηλεύτριες, η κυρία Νικήτα και αν θυμάμαι καλά σε κάποια στιγμή πρέπει να ήρθε η μητέρα. Οι γιατροί ακροθιγώς μου είπαν– είχαν συγκλονιστεί όλοι δεν μπορούσαν να μιλήσουν– ότι την βρήκαν σε μυδρίαση, ότι έγιναν προσπάθειες ανάνηψης».

Πρόεδρος: Τι σημαίνει ότι τη βρήκαν σε μυδρίαση;
Μάρτυρας: Ότι καρδιοαναπνευστικά δεν υπάρχει καμία λειτουργία, είναι η απώλεια των αισθήσεων. Είναι η άμεση ένδειξη θανάτου.
Πρόεδρος: Πότε εγκαθίσταται η μυδρίαση;
Μάρτυρας: Πέντε -δέκα λεπτά μετά το θάνατο. Είναι εγκατεστημένη όταν υπάρχει απώλεια των αισθήσεων.

« Δεν συζητάμε για ηπατική ανεπάρκεια για τη Μαλένα»

Ο κ. Πουρτσίδης αναφέρθηκε στη συνέχεια στα όσα ακολούθησαν μετά το θάνατο του κοριτσιού. «Πήγα στο δωμάτιο υπήρχε διάχυτη θλίψη, σοκ και απόγνωση. Είπα στους γονείς ότι πρέπει να γίνει νεκροτομή. Δεν ρώτησαν κάτι. Στο άκουσμα της λέξης νεκροτομή ο πατέρας ήταν σε μια πολυθρόνα και ψέλλιζε κάτι για την κορτιζόνη αλλά δεν θυμάμαι τι. Η μητέρα ίσως ρώτησε “πώς έγινε αυτό”. Μια γιαγιά αντέδρασε στη νεκροτομή “είναι ανάγκη να το πετσοκόψουν το παιδάκι;”» είπε ο μάρτυρας αναφέροντας πως για εκείνον δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο θάνατος της Μαλένας να οφείλεται σε ηπατική ανεπάρκεια, όπως είχε αποφανθεί η ιατροδικαστής.

«Εγώ 35 χρόνια δεν έχω δει άνθρωπο με ηπατική ανεπάρκεια να περπατά στο διάδρομο. Στα παιδιά δεν έχω δει ηπατική ανεπάρκεια ποτέ, δεν έχω δει ασθενή να πεθαίνει από ηπατική ανεπάρκεια. Δεν συζητάμε για ηπατική ανεπάρκεια για τη Μαλένα για ένα παιδί που κυκλοφορούσε λίγο πριν. Για εμένα δεν υπάρχει και βάζω και τη σφραγίδα μου σε αυτό» ξεκαθάρισε.

Πρόεδρος: Τι συμπτώματα έχει ένας ασθενής με ηπατική ανεπάρκεια;
Μάρτυρας: Είναι κατακίτρινος, δεν έχει διάθεση είναι κλινήρης μόνο, είναι σε μόνιμη υπνηλία, δεν αναγνωρίζει. Στα παιδιά δεν έχω δει ηπατική ανεπάρκεια. Έχω δει ηπατοτοξικότητα αλλά αυτό είναι άλλο, σταματάμε τον παράγοντα που τον προκαλεί. Συγνώμη αλλά δεν συζητάμε για ηπατική ανεπάρκεια στη Μαλένα. Για μένα η Μαλένα μας δεν χάθηκε από την λευχαιμία της ή από ηπατική ανεπάρκεια. Δυστυχώς δεν ξέρω από τι.

Ο μάρτυρας ρωτήθηκε και για τα σημάδια στο πρόσωπο της Μαλένας και σημείωσε πως αν υπήρχαν όταν είδε το παιδί ,αποκλείεται να μην τα είχε παρατηρήσει. «Σίγουρα δεν υπήρχαν. Έστω και από κουνούπια τα φροντίζουμε τα παιδιά λόγω της θεραπείας. Σίγουρα θα το έβλεπε η κ. Νικήτα, θα το έγραφε και θα μου το έλεγε και εμένα. Στους γονείς δίνουμε και οδηγίες πως οτιδήποτε δουν στο παιδί - ακόμη και δυο χρόνια μετά τη θεραπεία- να παίρνουν τηλέφωνο», τόνισε.

Ένορκος: Από τα ευρήματα αποκλείετε το ενδεχόμενο της ασφυξίας;
Μάρτυρας: Δεν αποκλείω τίποτα, πάντως το παιδί δεν πέθανε από λευχαιμία ή ηπατική ανεπάρκεια.

Πηγή: Protothema.gr