Οι αγρότες μας, οι άνθρωποι που έχουν ριζώσει τη ζωή τους στη γη και την παραγωγή, βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή κρίση. Δεν πρόκειται μόνο για οικονομικές δυσκολίες, αλλά για έναν συνολικό κλονισμό του αγροτικού μας κόσμου. Τα χωράφια εγκαταλείπονται, όχι από επιλογή, αλλά από απόγνωση.
Οι καλλιέργειες δεν αποδίδουν πια, οι δαπάνες ξεπερνούν τα έσοδα, και το μέλλον μοιάζει ζοφερό. Αυτό το άρθρο δεν είναι ακόμα μία αναφορά στα προβλήματα της γεωργίας. Είναι μια κραυγή για δράση και μια πρόσκληση για ενότητα. Εδώ δεν επιδιώκουμε μόνο να περιγράψουμε το πρόβλημα.
Στόχος μας είναι να δώσουμε φωνή σε όσους δεν μπορούν πλέον να μιλήσουν, να αναδείξουμε τη σημασία του αγροτικού κόσμου για την κοινωνία μας και να προτείνουμε ουσιαστικές λύσεις.
Η ακρίβεια στα εφόδια, η κλιματική αλλαγή που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και η έλλειψη ελέγχων έχουν οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο. Στα χωράφια μας, οι μύκητες καταστρέφουν την παραγωγή πριν προλάβει να ωριμάσει, ενώ η αλόγιστη χρήση φθηνών φαρμάκων από ορισμένους έχει μετατρέψει το έδαφος σε εχθρό για το ίδιο το προϊόν. Τα στάβλια γεμίζουν μούχλα, απειλώντας την υγεία των ζώων και αυξάνοντας το κόστος συντήρησης.
Πλέον, όλο και περισσότεροι αγρότες εγκαταλείπουν τα χωράφια τους, όχι γιατί δεν αγαπούν τη γη, αλλά γιατί δεν βλέπουν άλλη επιλογή. Αναζητούν μια σταθερότερη, πιο σίγουρη διέξοδο, αφήνοντας πίσω τους χωράφια ακαλλιέργητα και οράματα ανεκπλήρωτα.
Αυτό που κάνει αυτό το άρθρο διαφορετικό είναι το ξεκάθαρο μήνυμα που στέλνει: αν δεν δράσουμε τώρα, ένας νομός δυναμικός, όπως ο Ηλείας, θα καταρρεύσει. Το ζήτημα δεν είναι απλά αγροτικό, είναι ζήτημα κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό. Η απώλεια της γεωργίας σημαίνει την απώλεια της ταυτότητάς μας.
Η πρόταση που ξεχωρίζει είναι σαφής: χρειαζόμαστε στρατηγική. Πρέπει να επενδύσουμε σε βιώσιμες λύσεις για τις καλλιέργειες, να στηρίξουμε τους αγρότες οικονομικά και να δημιουργήσουμε αυστηρότερους ελέγχους για τη χρήση φαρμάκων και εφοδίων. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα προϊόντα μας να γίνουν θύματα της ανευθυνότητας ορισμένων, που στο βωμό του κέρδους θυσιάζουν την ποιότητα και το μέλλον.
Αυτό το άρθρο δεν είναι απλά ένα κείμενο. Είναι ένα κάλεσμα. Ένας τόπος που στηρίζεται στη γεωργία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς παραγωγούς. Ένας τόπος χωρίς γη δεν έχει μέλλον.
Ας σταθούμε δίπλα στους αγρότες μας, ας απαιτήσουμε δράση, ας γίνουμε η φωνή που θα αλλάξει την πορεία αυτού του τόπου.
Μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Μαζί μπορούμε να ξαναδώσουμε ζωή στα χωράφια μας και ελπίδα στους ανθρώπους που τα καλλιεργούν. Αντί να γράφουμε για το τέλος, ας γράψουμε για μια νέα αρχή.
