Η 15η Ιανουαρίου έχει ήδη επιλεγεί ως ημέρα συλλαλητηρίου, με μια συντονισμένη καμπάνια να προετοιμάζεται για την υποστήριξη των αιτημάτων τους.
Ωστόσο, η πορεία αυτή δεν ξεκίνησε χωρίς αμφιβολίες και ερωτήματα. Ας θυμηθούμε ότι, μόλις έναν χρόνο πριν, όταν η υπόλοιπη αγροτική Ελλάδα συμμετείχε σε έντονες κινητοποιήσεις, οι Κρητικοί αγρότες περιορίστηκαν σε μια επίσκεψη στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αφήνοντας πίσω τα “φισεκλίκια του πολέμου” για να καπνίσουν την πίπα της ειρήνης με την τότε ηγεσία. Η εικόνα με τον Υπουργό, ως ένα “λάφυρο” συμβολικής νίκης, προκάλεσε συζητήσεις και αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας στάσης.
Φέτος, τα δεδομένα άλλαξαν
Ο αγροτικός κόσμος της Κρήτης φαίνεται να έχει περάσει σε μια νέα φάση. Η “ανάλγητη κυβέρνηση”, όπως την χαρακτηρίζουν, έχει βρεθεί στο στόχαστρο για τη διαχρονική αδικία προς τον πρωτογενή τομέα, αναδεικνύοντας τα βαθιά προβλήματα της αγροτικής παραγωγής, των επιδοτήσεων και της γενικότερης στρατηγικής. Οι κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου έρχονται ως απάντηση σε αυτό το πλαίσιο, με τα “τύμπανα του πολέμου” να ηχούν ξανά στα ορεινά και στις πεδιάδες της Κρήτης.
Μια δεύτερη ευκαιρία ή σύγκρουση;
Σε αυτό το νέο πλαίσιο, πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστας Τσιάρας, σχεδιάζει να επισκεφθεί την Κρήτη, πιθανόν ως απάντηση στις επικείμενες κινητοποιήσεις. Η επίσκεψη αυτή, όπως όλα δείχνουν, στοχεύει στη διαχείριση της κατάστασης πριν οι εντάσεις κορυφωθούν και “χυθεί η καρδάρα με το γάλα” για την κυβέρνηση.
Η πρόκληση για τους αγρότες είναι ξεκάθαρη: θα δώσουν στον Υπουργό μια δεύτερη ευκαιρία να παρουσιάσει τις δεσμεύσεις του ή θα προχωρήσουν άμεσα στη σύγκρουση; Η δεύτερη επιλογή μπορεί να έχει περισσότερη συμβολική δύναμη, όμως η πρώτη θα μπορούσε να προσφέρει απτά αποτελέσματα, δίνοντας περιθώριο για διαπραγματεύσεις.
Ο πρωτογενής τομέας στην Κρήτη σε σταυροδρόμι
Η ουσία παραμένει: τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα είναι βαθιά και πολυεπίπεδα. Από το υψηλό κόστος παραγωγής και τη μείωση των επιδοτήσεων έως τη δυσκολία διάθεσης των προϊόντων, τα προβλήματα είναι πολλά και η ανάγκη για δράση επείγουσα.
Οι Κρητικοί αγρότες έχουν αποδείξει στο παρελθόν ότι, όταν αποφασίσουν να κινητοποιηθούν, μπορούν να ασκήσουν σημαντική πίεση. Η στάση τους αυτή τη φορά, είτε μέσα από διάλογο είτε μέσα από σύγκρουση, θα κρίνει πολλά όχι μόνο για τον δικό τους κλάδο, αλλά και για την αγροτική πολιτική της χώρας συνολικά.
Με πληροφορίες από cretalive.gr
