Για απουσία οποιασδήποτε λογικής εκσυγχρονισμού του συνεταιριστικού πλαισίου λειτουργίας έκανε λόγο ο Μιχάλης Κατρίνης, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τους συνεταιρισμούς στην αρμόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Όπως επισήμανε, από το νομοσχέδιο της κυβέρνησης απουσιάζει κάποια παρέμβαση με αναπτυξιακό χαρακτήρα που θα έδινε τη δυνατότητα στους συνεταιρισμούς να πρωταγωνιστήσουν στο παραγωγικό προσκήνιο που είναι εξόχως ανταγωνιστικό. Από την άλλη πλευρά, κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ότι μέσω του νομοσχεδίου επιδιώκεται η αλλοίωση του ίδιου του συνεταιριστικού πλαισίου, μέσω της πρόσδεσης των αγροτικών συνεταιρισμών σε ιδιωτικά κεφάλαια.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά, η κυβέρνηση προσπαθεί να δείξει ότι ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουν οι συνεταιρισμοί, μέσω επιμέρους ρυθμίσεων και μικροδιευθετήσεων, χωρίς ωστόσο να έχει κάποιο όραμα, ούτε να γνωρίζει το «πώς» να βοηθήσει τους συνεταιρισμούς, ούτε και να έχει τη βούληση να στηρίξει με στρατηγικές αναπτυξιακές επιλογές αυτόν τον τύπο οικονομικής δραστηριότητας.
Άλλωστε, όπως παρατήρησε, η πολιτική παράδοση του χώρου που ανήκει η Νέα Δημοκρατία έχει ιστορικά συνδεθεί με μία στάση αντιπαλότητας απέναντι στη συνεταιριστική ιδέα, ενώ οι μεσάζοντες που επιδιώκουν να δρουν ανεξέλεγκτα και τα καρτέλ που λυμαίνονται το αγροτικό προϊόν και συμπιέζουν τις τιμές, τοποθετούνταν πάντοτε στην ίδια ιδεολογική και πολιτική πλευρά με την κυβερνητική παράταξη. Για το λόγο αυτό, όποτε η συντηρητική παράταξη δεν μπορούσε να αποτρέψει την ανάπτυξη των συνεταιρισμών, προσπαθούσε να τους ελέγξει, να τους περιορίσει ή να τους αλλάξει ταυτότητα και χαρακτήρα.Αυτό είναι ορατό και στο νομοσχέδιο που εισάγεται σήμερα για συζήτηση στην Επιτροπή.
Κάνοντας μια ιστορική συνδρομή στη σημαντική στήριξη των συνεταιρισμών από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ο Μιχάλης Κατρίνης σημείωσε ότι στην πορεία του χρόνου φάνηκε να εγείρονται πολλά ζητήματα που χρειάζονταν διόρθωση, είτε είχαν λειτουργικό χαρακτήρα, είτε οφείλονταν σε απουσία συνεταιριστικής κουλτούρας, είτε σε έλλειψη τεχνογνωσίας και εξειδικευμένων στελεχών που να εργάζονται στους συνεταιρισμούς. Ωστόσο, η πιο σημαντική έννοια στην υπόθεση του συνεταιρίζεσθαι είναι η εμπιστοσύνη των αγροτών προς το συλλογικό θεσμό των συνεταιρισμών, η οποία κερδίζεται όταν υπάρχει διαφάνεια και λογοδοσία κι όταν αυτές παίρνουν τη μορφή προβλέψεων σε θεσμικό επίπεδο. Των προβλέψεων, δηλαδή, που απουσιάζουν από το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, όπως απουσιάζουν και οι μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, τη στιγμή που υπάρχει πολυκερματισμός νομοθετικών διατάξεων και απαιτείται επικαιροποίηση και κωδικοποίησή τους σε ενιαίο νομοθετικό πλαίσιο. Αντίθετα, προκαλεί εντύπωση ότι η κυβέρνηση επιχειρεί μα ελέγξει οργανωτικά τους συνεταιρισμούς, ενώ δεν λαμβάνει καμία πρόβλεψη συμμετοχής των εργαζομένων στα Συμβούλια Συνεταιρισμών.
Ο βουλευτής αναφέρθηκε, επίσης, στην ανάγκη να δώσει η κυβέρνηση λύση στο καθεστώς ομηρίας ανθρώπων, οι οποίοι έτυχε να ηγούνται κάποιων συνεταιρισμών ή ομάδων, που είχαν χρέη του παρελθόντος και πλέον απειλούνται με προσωπικές κρατήσεις των περιουσιών τους, χωρίς οι ίδιοι να ευθύνονται γι’ αυτό, αναφέροντας ότι το Κίνημα Αλλαγής έχει πολλές φορές θέσει το ζήτημα με πρόταση τροπολογίας.
Καταλήγοντας τόνισε ότι για το Κίνημα Αλλαγής ήταν πάντοτε στρατηγική επιλογή η στήριξη των συνεταιρισμών, η στήριξη της κοινωνικής οικονομίας, η ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που επιτρέπει στις ομάδες παραγωγών, στους συνεταιρισμούς και άλλες συλλογικότητες, να αποκτούν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που τους λείπει σε ένα πολύ σκληρό, πολύ ανταγωνιστικό, πολύ δύσκολο, παγκόσμιο και ευρωπαϊκό περιβάλλον, όπου κυριαρχούν οι μεγάλοι παίκτες και τα καρτέλ.
