Σε απόγνωση βρίσκονται οι παραγωγοί πατάτας και καρπουζιού στην Ηλεία καθώς ύστερα από την περσινή χρονιά που αποδείχθηκε καταστροφική για το εισόδημά τους, έρχεται να προστεθεί η φετινή, που όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν θα τους δώσει και την «χαριστική βολή», με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να μην είναι εφικτό να ξανά καλλιεργήσουν του χρόνου.
Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές πατάτας κυρίως από την Αίγυπτο, έχουν ρίξει κατά πολύ την τιμή του ελληνικού προϊόντος αλλά και την ζήτηση. Όπως δηλώνουν οι παραγωγοί, οι πατάτες παραμένουν και σαπίζουν στα χωράφια, ενώ ο κόπος και τα χρήματα που έχουν σπαταλήσει, έχουν πάει στράφι.
Ο πατατοπαραγωγός Σπύρος Σύρος, βλέποντας το προϊόν του να μην έχει καμία τύχη, έχει βάλει μέσα στο χωράφι το κοπάδι με τα πρόβατα: «Με τις πατάτες έχουμε πολύ σοβαρό θέμα, είμαστε καταχρεωμένοι και τις πατάτες τις τρώνε τα πρόβατα. Έτσι όπως φαίνονται τα πράγματα δεν θα ξανά βάλουμε. Έχουν μείνει όλες στο χωράφι. Εγώ έχω βάλει τα πρόβατα μέσα στο χωράφι και τρώνε την πατάτα».
Από την πλευρά του ο Ανδρέας Σύρος, όπως αναφέρει μάταια περιμένει μια βοήθεια από την πολιτεία. «Βάζω 100 στρέμματα πατάτες να ζήσω και το αποτέλεσμα είναι να χάσουμε και εκείνα που έχουμε. Περιμένουμε να μας βοηθήσει η πολιτεία αλλά η πολιτεία και οι πολιτικοί του τόπου μας αγνοούνται. Μόνο όταν θέλουν ψήφους έρχονται και όχι τώρα να δούνε τα προβλήματά μας. Έχουμε τόσα έξοδα, πως θα ζήσουμε; Θα γίνουμε κλέφτες; Ο έμπορας μας ζητάει 7 λεπτά και πάμε στο σουπερμάρκετ και την έχουν 0,92€.
Την θέλουν τζάμπα. Μας έδωσαν κάτι ψίχουλα πέρυσι λόγω κορονοϊού και αυτά τα χάσαμε φέτος. Του χρόνου δεν θα βάλει κανείς πατάτα. Όλοι οι αγρότες είμαστε καταχρεωμένοι».
Ο Γιάννης Γκρίτζαλης παραγωγός πατάτας και καρπουζιού έχει στρέψει τις ελπίδες του στο όψιμο καρπούζι, αφού από τις πατάτες και τα πρώιμα καρπούζια όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «έχει μπει μέσα».
«Οι πατάτες είναι για κλάματα. Ο χρυσός της Ηλείας 0,07 € και δεν φεύγουν. Έφεραν πατάτες Αιγύπτου μέχρι τώρα τελευταία, παλιά φέρνανε μέχρι τον Απρίλιο – Μάιο και φέτος κουβαλάνε ανεξέλεγκτα μέχρι και τώρα και οι δικές μας πατάτες δεν φεύγουν. Ταΐζουμε τη Ρουμανία τσάμπα πατάτες με 0,11 στο αυτοκίνητο. 0,07-0,08€ παίρνουμε εμείς και 0,03€ παίρνουν τα συσκευαστήρια. Οι πατάτες θα μείνουν απούλητες. Έπαιξε βέβαια ρόλο και ο κορονοϊός, η εστίαση κινδύνεψε να ανοίξει, πως θα φύγουν οι πατάτες; Το κράτος είναι ανύπαρκτο…
Εμείς τελειώσαμε, πάμε για φυλακή… Με το καρπούζι έδειξαν στην αρχή καλά σημάδια τα θερμοκήπια αλλά έκατσαν απότομα. Βούλγαροι, Ρουμάνοι όλοι αυτοί τζάμπα…
Στα πρώιμα καρπούζια είχαμε πολύ σοβαρό πρόβλημα, μακάρι να πιάσουν κάτι τα όψιμα. Από τα καρπούζια μπήκαμε μέσα, από τις πατάτες μέσα, τι θα γίνει στο τέλος; Πρέπει να σηκωθούμε να φύγουμε…».
Ο καύσωνας δημιούργησε μια μικρή αύξηση στη ζήτηση του καρπουζιού επεσήμανε από την πλευρά του ο Ιωάννης Μπρίτσας, που όμως αυτή δεν είναι ικανή να ανατρέψει την ζημιά που έχουν πάθει οι παραγωγοί «Οι πατάτες είναι στα αζήτητα, οι τιμές τους είναι εξευτελιστικές, τα καρπούζια το ίδιο και αυτά, απλώς τώρα έχουνε μία μικρή κίνηση λόγω της ζέστης. Όλα τα πρώιμα όμως πήγανε στράφι. Οι πατάτες από ότι φαίνεται δεν θα πουληθούν. Θα μείνουν στα χωράφια. Η καλλιέργεια της πατάτας θα χαθεί. Αν ξαναγίνει αυτό, ο αγρότης θα σταματήσει να καλλιεργεί…».
Τέλος ο Άρης Γκρίτζαλης σημείωσε ότι: «Τα προβλήματα της πατάτας είναι αρκετά, φέτος δεύτερη χρονιά που έχουμε σοβαρό πρόβλημα και φέτος είναι χειρότερα από πέρυσι. Πέρυσι δώσαμε με 0,13 ευρώ, φέτος με 0,08 και μπορεί και να μείνουν μέσα στα χωράφια. Δεν υπάρχει ζήτηση, έχουν φέρει πολλές πατάτες από την Αίγυπτο, κονομάνε οι μεγαλέμποροι κι εμείς αγωνιζόμαστε μέσα στη ζέστη με 40 βαθμούς και χορταίνουμε χρέος. Είναι η δεύτερη χρονιά λόγω του κορονοϊού, λόγω των εισαγωγών που έφεραν πατάτες από άλλες χώρες κι εμείς δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε με τίποτα.
Τα καρπούζια, τώρα κοίταξαν να γυρίσουν λίγο, τα περισσότερα με 7 και 8 λεπτά δόθηκαν. Τώρα κάθονται οι Ρουμάνοι και παίρνουν τις πατάτες τζάμπα.
Με αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά καλλιεργήσω του χρόνου. Για πιο λόγο; Για να χορταίνουμε ήλιο και δουλειά; Ξέρεις τι είναι να σηκώνεσαι το πρωί και να πηγαίνεις στη δουλειά για να χάσεις; Η δημοτική αρχή μας έχει εγκαταλείψει, ούτε δρόμο να περάσουμε δεν έχουμε. Κανείς… Η πολιτεία μας έχει αφήσει στο έλεος του Θεού».
