Τι αναφέρει η έκθεση Ιανουαρίου του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) για το σιτάρι, που σημειωτέον όσον αφορά στην χώρα μας, έχει παραμείνει ελάχιστο σε χέρια παραγωγών και συνεταιρισμών.
Το παγκόσμιο εμπόριο σιταριού προβλέπεται σε χαμηλότερα επίπεδα, με μειωμένες εισαγωγές για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Πακιστάν και τη Νότια Αφρική αυτό τον μήνα, αλλά παρ’ όλα αυτά είναι ακόμα σε επίπεδα - ρεκόρ, όπως επισημαίνει το USDA. Οι εξαγωγές την ίδια ώρα φαίνεται να περιορίζονται για τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι τιμές των εξαγωγών των ΗΠΑ και για τις τέσσερις κατηγορίες σίτου έχουν μειωθεί από την έκθεση WASDE του Δεκεμβρίου, ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων εσοδειών στο νότιο Ημισφαίριο (Αυστραλία και την Αργεντινή).
Οι τιμές του σιταριού διεθνώς ήταν χαμηλότερες τον Δεκέμβριο, καθώς οι προβλέψεις προοιώνιζαν αποδόσεις - ρεκόρ για τις σοδειές του προϊόντος σε Αργεντινή και Αυστραλία. Οι τιμές του Καναδά είχαν τη μεγαλύτερη πτώση (36 δολάρια/τόνο) από τον προηγούμενο μήνα, έπειτα από μια εκτίμηση παραγωγής υψηλότερη από τη Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά. Οι τιμές της ΕΕ μειώθηκαν κατά 17 δολάρια/τόνο.
Η ζήτηση από την Αλγερία παρέμεινε κατώτερη ίσως των προσδοκιών. Οι τιμές σίτου στην Αυστραλία μειώθηκαν κατά 13 δολάρια/τόνο, καθώς οι συνθήκες συγκομιδής βελτιώθηκαν. Οι τιμές στην Αργεντινή επίσης μειώθηκαν 16 δολάρια/τόνο, καθώς η συγκομιδή - ρεκόρ συνεχίστηκε και το Buenos Aires Grain Exchange αύξησε τις προβλέψεις για την παραγωγή. Οι τιμές στις ΗΠΑ μειώθηκαν, επίσης, κατά 10 δολάρια/τόνο, ως αποτέλεσμα της αδύναμης διεθνούς ζήτησης. Στην Ρωσία οι τιμές μειώθηκαν κατά 6 δολάρια/τόνο, παρά την ισχυρή παγκόσμια ζήτηση για εισαγωγές.
Τι γίνεται στην Αφρική
Στην υποσαχάρια Αφρική το εμπόριο (και ιδίως όσον αφορά στις εισαγωγές) αλεύρου σίτου έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές την τελευταία πενταετία. Το 2016-2017, η Ανγκόλα και το Σουδάν ήταν οι δύο μεγαλύτεροι εισαγωγείς αλεύρου σίτου, εισάγοντας προϊόν κυρίως από τους τρεις μεγαλύτερους προμηθευτές της περιοχής, την Τουρκία, την Αίγυπτο και την ΕΕ. Αυτοί οι τρεις παίκτες καλύπτουν το 80% των εισαγωγών της υποσαχάριας Αφρικής. Επί του παρόντος, η Ανγκόλα και το Σουδάν έχουν πολύ μικρότερο ρόλο, ενώ άλλες χώρες όπως η Αιθιοπία, η Σομαλία και το Μπενίν έχουν αναδειχθεί ως τα νέα... κλειδιά. Συνολικά, οι εισαγωγές αλεύρου σίτου της περιοχής έχουν συρρικνωθεί κατά 40% περίπου τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ οι εισαγωγές σιταριού έχουν αυξηθεί, δεδομένου ότι οι αφρικανικές χώρες πραγματοποιούν επενδύσεις.
Σημειωτέον, προσθέτει το USDA, πως την τελευταία δεκαετία, νέοι αλευρόμυλοι φτιάχνονται στο Σουδάν ή επεκτείνονται οι ήδη υπάρχοντες, για να ικανοποιήσουν τις εγχώριες καταναλωτικές απαιτήσεις. Το 2017/18 το Σουδάν σταμάτησε να εισάγει το 100% των αναγκών του σε αλεύρι σίτου. Αυτό συνέπεσε με μια σειρά οικονομικών μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της επιδότησης του σίτου και την υποτίμηση του νομίσματος της χώρας. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων, η τιμή του ψωμιού διπλασιάστηκε και οι εισαγωγές ακρίβυναν. Έπειτα από σημαντικές επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα, η Ανγκόλα εισάγει τώρα το 1/4 μόλις της ποσότητας αλεύρου σίτου, που εισήγαγε την περίοδο 2016/17.
Ρωσία: Συνεχίζει να εφαρμόζει πολιτικές για την επάρκεια
Οι προβλέψεις για τις εξαγωγές σιταριού της Ρωσίας για το 2020/21 μειώθηκαν σε 35 εκατ. τόνους, καθώς η χώρα συνεχίζει να ανακοινώνει και να εφαρμόζει πολιτικές, που αποσκοπούν στη διασφάλιση επαρκών εγχώριων προμηθειών και στην σταθεροποίηση των εγχώριων τιμών των τροφίμων, περιορίζοντας τις εξαγωγές. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια εξαγωγική ποσόστωση για τα σιτηρά της τάξης των 11 εκατ. τόνων, από τις 15 Φεβρουαρίου έως τις 30 Ιουνίου 2022, με το σιτάρι να αντιπροσωπεύει μια ποσότητα 8 εκατ. τόνων. Πέρσι, οι εξαγωγείς έσπευσαν να εξάγουν σιτάρι, πριν από την εφαρμογή της ποσόστωσης στις 15 Φεβρουαρίου, ένα... μοτίβο που πιθανότατα θα ακολουθηθεί και φέτος. Υπό το πρίσμα ενός μικρότερου πληθωρισμού στις τιμές των καλλιεργειών και των τροφίμων, σημειώνει το USDA, η Ρωσία ξεκίνησε έναν κυμαινόμενο εξαγωγικό φόρο τον Ιούνιο του 2021, ο οποίος ενημερώνεται σε εβδομαδιαία βάση.
Αυτές οι πολιτικές των διαφόρων κρατών φαίνεται να χουν επηρεάσει ορισμένες μεγάλες εξαγωγικές αγορές. Για παράδειγμα, η Αίγυπτος συνεχίζει να είναι μια από τις κορυφαίες εξαγωγικές αγορές για τη Ρωσία, αλλά την ίδια ώρα μέσω διαγωνισμών, το Ρωσικό κράτος έχει αρχίσει να προμηθεύεται περισσότερο προϊόν από την Ουκρανία και την ΕΕ. Αντίθετα, η Τουρκία πιθανότατα να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το σιτάρι της Ρωσίας, με τις εσοδείες να μειώνονται λόγω της ξηρασίας.
Εν τω μεταξύ, η μειωμένη παραγωγή σιταριού στο Ιράν είχε ως αποτέλεσμα η χώρα να στραφεί στο Ρωσικό σιτάρι. Ειδικότερα, οι περιορισμοί στις εξαγωγές ρωσικού σίτου δεν ισχύουν για χώρες της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (ΕΑΕΕ) στις οποίες περιλαμβάνονται η Αρμενία, η Λευκορωσία, Καζακστάν και το Κιργιστάν. Οι εξαγωγές σε αυτές τις χώρες από τη Ρωσία παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα κατά το παρελθόν έτος, ιδιαίτερα προς το Καζακστάν.
Πηγή: Αgrotypos.gr
