Υστερα από πολύμηνες προσπάθειες η Avramar βρήκε νέο ιδιοκτήτη: τον όμιλο Aqua Bridge με έδρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Η είσοδος του νέου επενδυτή στην εταιρεία – ναυαρχίδα της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας και εκ των κορυφαίων στην Μεσόγειο αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στους επόμενους μήνες, οπότε και θα οριστικοποιηθεί η συμφωνία για το «κούρεμα» στα δάνεια που βαραίνουν την επιχείρηση, τα οποία λέγεται πως υπερβαίνουν τα 400 εκατ. ευρώ.
H Avramar και ο λευκός ιππότης
Αυτός άλλωστε ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που ο αποκαλούμενος και «εθνικός πρωταθλητής» κατέληξε να αναζητά ξανά «λευκό ιππότη» μέσα σε λίγα χρόνια από την οικοδόμησή του.
Oι ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες παρόλα τα προβλήματα αλλά και τον ισχυρό ανταγωνισμό είναι ένα ιδιαίτερα ελκυστικό business που προσελκύει κατά καιρούς επενδυτές.
Ήταν το 2018 όταν οι τράπεζες και βασικοί πιστωτές αποφάσισαν να συνενώσουν τους ιστορικούς ηγέτες του κλάδου, Νηρέα, Σελόντα, και Περσέα και να ανάψουν το πράσινο για την μεταβίβασή του νέου σχήματος στην Ανδρομέδα του αμερικανικού fund της Amerra και των Αράβων της Mubadala.
Το όραμα για εθνικό πρωταθλητή
Χρειάστηκαν τρία χρόνια ώστε να ενοποιηθούν πλήρως και να δημιουργηθεί η Avramar. Ένα όραμα αρκετών ανθρώπων που κλάδου που επιτέλους έπαιρνε σάρκα και οστά. Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση και με άλλους… πρωταγωνιστές.
Οι προσδοκίες μεγάλες. Εξάλλου οι νέοι μέτοχοι μπορούσαν να εγγυηθούν έναν καινούργιο κύκλο μεγάλης ανάπτυξης. Τα πράγματα ωστόσο πήραν αρνητική τροπή, με τον όμιλο να αναζητά διακαώς ρευστότητα και αλλαγή των όρων δανεισμού.
«Εκτός νυμφώνος» Atitlan και Diorasis
Έτσι, οι τράπεζες αναγκάστηκαν να μπουν ξανά στη διαδικασία εύρεσης νέου επενδυτή, αφού οι υφιστάμενοι λέγεται πως αρνήθηκαν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να στηρίξουν την επιχείρηση.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον ήταν αρκετά ισχυρό. Πέρα από την Aqua Bridge, πρόταση εξαγοράς στη διαγωνιστική διαδικασία που έτρεξε μέσα στο 2024 υπέβαλαν η ισπανική Atitlan και το ελληνικών συμφερόντων fund, Diorasis που είναι ο βασικός μέτοχος της Philosofish.
Σταθερά στο ραντάρ των επενδυτών
Το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον αποδεικνύει ξεκάθαρα πως οι ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες παρόλα τα προβλήματα αλλά και τον ισχυρό ανταγωνισμό είναι ένα ιδιαίτερα ελκυστικό business που προσελκύει κατά καιρούς επενδυτές.
Και αυτό γιατί παραμένει ένας από τους δυναμικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας, με σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα (πάνω από το 80% της παραγωγής κατευθύνεται στη διεθνή αγορά) και ένα προϊόν υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας. Και ως εκ τούτου, γεννά προσδοκίες ότι μπορεί να προσφέρει υψηλές αποδόσεις και υπεραξίες σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Ο «τυφώνας» Bendukidze
Είναι ενδεικτικό ότι πέρα από την Avrama,r στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες επένδυσε ο Γεωργιανός επιχειρηματίας Kakha Bendukidze μέσου του Linnaeus Capital Partners.
Αν και η προσπάθεια που έκανε να συνενώσει τις μεγάλες δυνάμεις του χώρου κατέληξε άδοξα, κατάφερε στο διάστημα της παρουσίας του 2010 με 2015 να εξαγοράσει την Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες (που αργότερα πέρασε στις τράπεζες) ενώ απέκτησε μέσω επιθετικών εξαγορών από το ταμπλό σημαντικά μειοψηφικά ποσοστά σε Νηρέα και Σελόντα. Ο Bendukidze σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο πέθανε ξαφνικά το 2014 σε ηλικία 58 ετών.
Ισπανοί επενδυτές στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς
Η πιο πρόσφατη ψήφος εμπιστοσύνης στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες ήρθε από τους Ισπανούς της Grupo Profand, που εξαγόρασαν πριν από περίπου τρία χρόνια την πλειοψηφία στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς, τα οποία ελέγχονταν από την οικογένεια Γερουλάνου.
Ο όμιλος Profand είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στον τομέα των αλιευμάτων στην Ισπανία με παρουσία σε 60 χώρες, 12 εργοστάσια και περισσότερους από 3.000 εργαζόμενους.
Η Avramar, παρά τα προβλήματα, τις αστοχίες και τα λάθη που την έφεραν σε δύσκολη θέση, συνεχίζει να πουλάει και να διαθέτει ένα προϊόν το οποίο συγκεντρώνει ισχυρή ζήτηση στο εξωτερικό.
H παραγωγή και η πίεση των Τούρκων
Ακόμη και η Avramar παρά τη συρρίκνωση που αδιαμφισβήτητα έχει υποστεί η παραγωγή της και την πίεση από τους Τούρκους ανταγωνιστές, οι οποίοι έχουν κατακλύσει τις αγορές χάρη στις φθηνές τιμές, παραμένει ένα ισχυρό asset –υπό την προϋπόθεση ότι θα εξυγιανθεί ο δανεισμός της.
Υπολογίζεται ότι εξακολουθεί να παράγει περίπου 45.000 τόνους ψάρια ιχθυοτροφείου από 65.000 με 70.000 πριν μερικά χρόνια, νούμερο διόλου αμελητέο, ενώ διαθέτει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που της δίνει σημαντικό προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών της: είναι πλήρως καθετοποιημένη.
Να σημειωθεί πως η Avramar απασχολεί περίπου 1.600 εργαζόμενους ενώ διαθέτει τρία εργοστάσια ιχθυοτροφιών στην Ελλάδα.
Το ισχυρό ατού της Avramar
Το γεγονός πως δεν χρειάζεται να δαπανήσει κεφάλαια για την αγορά τροφών, οι οποίες αποτελούν σημαντικό συντελεστή κόστους στην παραγωγική διαδικασία, είναι τεράστιο αβαντάζ, όπως παραδέχονται και ανταγωνιστές.
Και μάλιστα σε έναν κλάδο που η ζήτηση για το προϊόν του θα συνεχίσει να αυξάνεται και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο τα επόμενα χρόνια, ενώ οι τιμές αρχίζουν και ισορροπούν προς τα πάνω (περίπου στα 6 ευρώ-6,20 ευρώ το κιλό η τιμή παραγωγού για την τσιπούρα και 5,80-6 ευρώ η τιμή στο λαβράκι).
Το σχέδιο του Aqua Bridge
Δεν είναι τυχαίο πως η Aqua Bridge έχει φιλόδοξα σχέδια για το μέλλον της Avramar. Όπως δήλωσε στον ΟΤ και στη δημοσιογράφο Ξανθή Γούναρη ο επικεφαλής του αραβικού ομίλου, Mohammad Tabish, στόχος είναι να διατηρήσει η ελληνική εταιρεία την ηγετική της θέση ως η μεγαλύτερη εταιρεία υδατοκαλλιέργειας στην Ελλάδα.
Πληροφορίες μάλιστα θέλουν τους Αραβες να είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν περί τα 75-80 εκατ. ευρώ στην ανάπτυξη της Avramar. Η Avramar, όπως λένε παράγοντες της αγοράς, παρά τα προβλήματα, τις αστοχίες και τα λάθη που την έφεραν σε αυτή την δύσκολη θέση συνεχίζει να πουλάει και να διαθέτει ένα προϊόν χρυσάφι, το οποίο συγκεντρώνει ισχυρή ζήτηση στο εξωτερικό.
Με το κατάλληλο μάνατζμεντ και με ένα συμπαγές business plan, σπεύδουν να τονίσουν, μπορεί να επιστρέψει άμεσα σε ανοδική τροχιά…
Πηγή: ot.gr
