“Γεννιέται” στην εύφορη γη του Ηλειακού Κάμπου. Και ταξιδεύει μέσα από τις εξαγωγές στα ράφια των αγορών σε Αμερική και Ευρώπη. Το "πιπέρι" (πιπεριά) που παράγεται στο Στρούσι του δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης, είναι από τα ποιοτικότερα στην αγορά και γίνεται ανάρπαστο. Παρά τις δυσκολίες, τις αντιξοότητες του καιρού, την έλλειψη εργατών, οι παραγωγοί συνεχίζουν να δίνουν τον εαυτό τους σε αυτή την πολύμηνη καλλιέργεια.
Ο πρόεδρος της Τ.Κ. Στρουσίου Κωνσταντίνος Χριστόπουλος, είναι ένας από τους «ηρωικούς» παραγωγούς, που συνεχίζουν με αφοσίωση το είδος αυτό της καλλιέργειας.
«Η καλλιέργεια του πιπεριού είναι δύσκολη. Τα τρία τελευταία χρόνια με τις θεομηνίες έχουν αλλάξει οι καιρικές συνθήκες, κάποιοι εγκατέλειψαν και το χώρο. Προσπαθούμε να παραμείνουμε για να επιβιώσουμε με το προϊόν αυτό. Έχουμε και τη βοήθεια των εργοστασίων με την συμβολαιακή γεωργία, για να παραμείνουμε στην καλλιέργεια, είναι σημαντική βοήθεια στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε» σημείωσε μιλώντας στο gaia365.gr.
Μιλώντας για την πορεία της καλλιέργειας τόνισε πως «…αρχές Φλεβάρη σπείραμε στις «φυντανιέρες» για να μεγαλώσει σιγά - σιγά ανάλογα με τον καιρό. Περίπου στις 10 -15 Μαρτίου θα κάνουμε τη μεταφύτευση πάλι σε θερμοκήπια σε ιδανικές συνθήκες. Υπολογίζουμε πως θα βγουν στο χωράφι μετά τις 25 Απριλίου. Η διαδικασία είναι πολύμηνη και πολυέξοδη. Ξεκινάμε την σπορά, μετά τη μεταφύτευση και η πρώτη συγκομιδή υπολογίζεται στα μέσα Ιουνίου και αν όλα πάνε καλά με τις καιρικές συνθήκες θα φτάσουμε έως τα τέλη Οκτώβρη».
Όπως μας δήλωσε στο Στρούσι έχουν απομείνει περίπου 7-8 παραγωγοί που καλλιεργούν περί τα 300 στρέμματα πιπεριού με συμβολαιακή γεωργία. «Τα προηγούμενα χρόνια ήταν περισσότερα τα στρέμματα και οι παραγωγοί. Οι συνθήκες όμως επέδρασαν αποθαρρυντικά και μειώθηκαν οι καλλιεργητές και τα στρέμματα. Τα έξοδα είναι πάρα πολλά και τα έσοδα εξαρτώνται από την ποσότητα που θα παραχθεί, βάσει των καιρικών συνθηκών».
Όσο για το προϊόν, οι εξαγωγές γεμίζουν τα ράφια έως και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. «Κατά 95% εξάγονται στην Αμερική και στην Ευρώπη. Εμείς προμηθεύουμε πέντε με έξι εργοστάσια και όπως μας έχουν πει το πιπέρι της περιοχής του Στρουσίου είναι ποιοτικότερο από άλλες περιοχές. Σε αυτό πιθανότατα συμβάλει το μικροκλίμα της περιοχής μας που δίνει καλύτερο προϊόν από άλλες περιοχές».
Ο κ. Χριστόπουλος αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί της συγκεκριμένης καλλιέργειας.
«Τα τελευταία χρόνια λόγω των πολλών ζημιών τα έξοδα ισοσκελίζουν τα έσοδα. Περιμέναμε τις αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ μετά από καταστροφές που υπεστήκαμε όμως η αποζημίωση ήταν πλασματική και δεν κάλυψε τις ανάγκες»…
Ωστόσο παρά τα προβλήματα δεν το βάζουν κάτω. «Παραμένουμε στην καλλιέργεια γιατί αξίζει για την περιοχή μας και κάνουμε ότι μπορούμε περισσότερο. Δεν έχω σκεφθεί να τα παρατήσω. Είμαι από τους ανθρώπους που δουλεύω για να παράγω και να ανταμείβεται ο κόπος μου. Δεν με έχει αφήσει έως τώρα για αυτό και το παλεύω ακόμα. Είναι πολύμηνη η καλλιέργεια και είμαι κοντά να παρακολουθώ την πορεία της και να προσπαθούμε για το καλύτερο αποτέλεσμα. Συνεχίζω να στηρίζω το προϊόν όμως υπάρχει πρόβλημα σε εργατικό δυναμικό. Οι έλληνες δεν μπαίνουν στη διαδικασία της συγκομιδής και αναζητούμε αλλοδαπούς με τα απαραίτητα έγγραφα για να είμαστε απόλυτα νόμιμοι. Παλιότερα υπήρχαν χέρια, όμως έφυγαν για άλλες χώρες της Ευρώπης και πλέον είναι πολύ λίγοι στην περιοχή» κατέληξε ο Κωνσταντίνος Χριστόπουλος.
