Sweet november! Κι εγώ έχω να εμφανιστώ κάτι μήνες! Ο χρόνος τρέχει, περισσότερο ή λιγότερο ευχάριστα, το φθινόπωρο πλησιάζει στο τέλος του κι ο καιρός μόλις που αρχίζει να μας δίνει μια πρώτη γεύση χειμώνα.
Είναι δύο εβδομάδες τώρα που η κυδωνιά απέναντι έγινε κατακίτρινη και ρίχνει τα φύλλα της σε κάθε πέρασμα του ανέμου ενώ η αμπέλοψη κατακοκκίνησε θαρρείς από ...ντροπή. Όλη αυτή η γλυκιά μελαγχολία του Νοέμβρη καθώς και τα φρούτα που καλωσορίσαμε μετά την κραιπάλη με καρπούζι και πεπόνι είναι μια ευχάριστη αλλαγή.
Πάντα μου αρέσει αυτή η αλλαγή... θαρρείς και με λυτρώνει από το καλοκαίρι... που, κατά τα άλλα, το λατρεύω.