Καλημέρα και χρόνια πολλά!
Ελπίζω να περάσατε καλά και να ξεκουραστήκατε τις μέρες των Χριστουγέννων απολαμβάνοντας την συντροφιά των αγαπημένων σας και κάνοντας μικρές γαστρονομικές "αμαρτίες"!
Στο σπίτι μας, τέτοιες μέρες, οι "αμαρτίες" αυτές είναι ...σχεδόν ...κανόνας!
Πώς όμως να αντισταθείς όταν περνάς από την τραπεζαρία και στο τραπέζι στρογγυλοκάθονται χιονισμένοι κουραμπιέδες και μελένια μελομακάρονα;
Μακάρι να ήμουν πιο εγκρατής και να μην άκουγα το "ολόγλυκο" τραγούδι τους! Δύσκολο...πολύ δύσκολο!
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, κορμοί, χριστόψωμα και λίγο μετά βασιλόπιτες, δίπλες, γλυκά κάστανα σοκολατένια ή όχι, τρουφάκια, μπακλαβάδες... ένα πλήθος από υπέροχα γλυκά που συνοδεύουν όλες τούτες τις μέρες σε κάθε σπίτι! Τί να πρωτοδιαλέξεις και τί να πρωτογευθείς!
Κάπως έτσι, άλλοτε δοκιμάζοντας κι άλλοτε τυλίγοντάς γλυκά δωράκια, φτάσαμε στην Πρωτοχρονιά όπου η κυριαρχία του μπακλαβά γινόταν και γίνεται απόλυτη!
"Πρωτοχρονιά χωρίς μπακλαβά γίνεται;" έλεγε η αγαπημένη μου θεία. "Δεν γίνεται"... ερχόταν αμέσως η απάντηση!
Θυμάμαι κάτι παιδικές Πρωτοχρονιές που το μόνο ήθελα ήταν ο μπακλαβάς και κάποιες άλλες, νεανικές πια, που τον απέφευγα μέχρι τελικής πτώσεως και ...υπέφερα στην κυριολεξία! Κι όλα αυτά για να φτάσω κάποτε να ισορροπήσω και να συνειδητοποιήσω ότι όλα πρέπει να έχουν ένα μέτρο!