Είναι αλήθεια! Το ομολογώ και ...αμαρτία εξομολογημένη δεν είναι αμαρτία... έλεγε κάποτε κάποια φίλη!!
Δεν ξέρω αν είναι αμαρτία... γιατί να είναι άλλωστε αλλά εγώ και το ριζότο έχουμε μια σχέση πάθους, μια σχέση κεραυνοβόλου έρωτα που μετατράπηκε σε βαθιά αγάπη!!
Δεν έχω βρει ριζότο που να μην μου αρέσει!!!
Και τώρα που τα λέμε και, αυτή τη στιγμή, της έκθεσης των τόσο καλά κρυμμένων, προσωπικών δεδομένων (!!!) έφτασα στο ακραίο σημείο κάποτε να μου αρέσει ένα ριζότο με γαρίδες, φρούτα της θάλασσας, μύδια και αχιβάδες!!!!
Ποιός εγώ!!!!! Που για να φάω θαλασσινό κλείνω πρώτα τη μύτη, μετά αναστενάζω και καταπίνω (πλην ελαχίστων περιπτώσεων)!
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο ριζότο! Κάποια φίλη προχθές υποστήριζε ότι το ριζότο είναι πολύ κακό για το τίποτε!! Οκ!!
Συμφωνώ στο πρώτο μέρος... τη διαδικασία του την έχει!
Διαφωνώ βαθύτατα, όμως, στο δεύτερο μέρος!
Διότι ένα ριζότο είναι μια υπέρτατη γευστική απόλαυση που ξεσηκώνει τους γευστικούς σου κάλυκες και τον ουρανίσκο αλλά ηρεμεί και το στομάχι.
Eνα ριζότο μπορεί να μετατραπεί από ένα εντυπωσιακό και απογειωτικό πιάτο σ' ένα comfort πιάτο! Δεν συμφωνείτε;;