Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Αύγουστος, το καρπούζι στα καλύτερά του κι εγώ αβάσταχτα ερωτευμένη μαζί του (ευτυχώς όχι μόνον με το καρπούζι ... να το επισημάνω για να μην διαμαρτυρηθεί κάποιος ...και δικαιολογημένα εδώ που τα λέμε χαχαχα!!).
Είναι η εποχή που ποτέ από το τραπέζι δεν λείπει ο κατακόκκινος, γλυκός θησαυρός!
Πάντα σαν φρούτο, πότε πότε σαν φρουτοποτό, άλλοτε σαν γρανίτα και τώρα σαν βανιλάτο γλυκό του κουταλιού παρέα με μερικά αμυγδαλάκια και μάλιστα η φλούδα του γιατί η δροσερή του καρδιά έγινε μια πεντανόστιμη μαρμελάδα (θα "σκάσει μύτη" κι αυτή)!
Το γλυκό του κουταλιού καρπούζι το γευόμουν από μικρή!
Υπάρχει στη γευστική μου μνήμη καλά χαραγμένο αν και όχι πάντα τυλιγμένο με άρωμα και νοστιμιά!
Οι περισσότεροι συγγενείς έφτιαχναν γλυκό καρπούζι και μάλιστα "τριφτό" σαν το κυδώνι δηλαδή!
Άλλοι όμως έβαζαν βανίλια, άλλοι αμπαρόριζα, άλλοι κανέλα και υπήρχαν κι αυτοί που είτε έβαζαν ελάχιστο "άρωμα" είτε καθόλου και τότε... τότε, μου μύριζε!!! Μου μύριζε άσχημα αλλά ήταν κι αυτό μέρος του παιχνιδιού ή μάλλον του διαγωνισμού γευσιγνωσίας του συγκεκριμένου γλυκού.
Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com
