Πόσο εύκολα ανατρέπεται η "κανονικότητα"!
Πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει σε μια στιγμή ολάκερη η καθημερινότητά κι όμως δεν το συνειδητοποιείς!
Κι όταν τελικά συμβεί... τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σκέφτεσαι πόσο καλύτερα ήταν πριν και να μετανιώνεις που δεν απολάμβανες την κάθε στιγμή μια και τα προβλήματα ήταν λιγότερα από τώρα.
Ένα καινούριο "τώρα" που παλεύεις να το χωνέψεις, να το διαχειριστείς, να καταλάβεις από πού σου ήρθε!
Και κάθεσαι ...βλέποντας κάπου εκεί μπροστά, στο άπειρο, στο κενό, στο πουθενά κι ατενίζεις με το νου σκορπισμένο σε χίλια κομμάτια τη νέα καθημερινότητα, ενίοτε χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις.
Στο σημείο αυτό, καταλαβαίνεις το πρόσκαιρο, το εφήμερο αλλά και το αδύναμο του ανθρώπου μπροστά σε τί;
Μπροστά στον Θεό... για τους πιο παραδοσιακούς ή μπροστά στη Ζωή για τους πιο ...μοντέρνους.
Το ίδιο είναι τελικά... όπως κι αν το ονομάσεις!
Κι αφού έκανα και σήμερα την ...ψυχοθεραπεία μου, αδειάζοντας τις σκέψεις μου σ' αυτήν την οθόνη που με υπομένει και σε σένα που γίναμε φιλαράκια και με αντέχεις ακόμα, ... έλα, πάρε τον καφέ που σε κερνάω μαζί μ' ένα νοστιμότατο κέικ σιμιγδαλιού.
Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com
