Καλημέρα!
Ρύζι, λαχανικά και μια μικρή... ατασθαλία!
Μια γεύση από τα παλιά, που ναι μεν δεν την πολυχρησιμοποιώ για τους συνήθεις λόγους των συντηρητικών, της κονσέρβας κ.λ.π. αλλά μια ή δύο φορές τον χρόνο την ...ατασθαλία μου την κάνω!
Εξάλλου, νομίζω ότι και οι ατασθαλίες έχουν την θέση τους ειδικά όταν πρόκειται για ένα τρόφιμο που, ουσιαστικά, δεν μας είναι απαραίτητο αλλά μας έχει κολλήσει στο νου (αυτό παθαίνω εγώ με το συγκεκριμένο αλλαντικό) εξαιτίας της γευστικής μας μνήμης! Κάθε φορά, λοιπόν, που το παθαίνω, κάθε τέτοια φορά που συμβαίνει, το τονίζω γιατί είναι σημαντικό... μια ή δύο φορές τον χρόνο, τότε υποκύπτω!
Όχι όμως περισσότερο!
Αυτή την φορά το zwan καλοκάθισε επάνω σε ένα ριζότο γεμάτο χρώμα... κίτρινο, πορτοκαλί, πράσινο αλλά και το καστανό των καραμελωμένων κρεμμυδιών.
Και σ' αυτή την πανδαισία χρωμάτων έρχεται και στέκεται το αλλαντικό και μια ιδέα αρωματικού δυόσμου που απογειώνει το γευστικό σύνολο!
Από το πιάτο αυτό δεν χρειάζεται μεγάλη μερίδα κι αυτό γιατί η γεύση του είναι τόσο πλήρης που σε χορταίνει.
Έχει όμως κι ένα άλλο καλό... είναι εύκολο, γρήγορο και οικονομικό!
Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com
