Το μαχαίρι σπάει την καστανή κρούστα και βυθίζεται απαλά στην κιτρινωπή, λεμονάτη κρέμα.
Το σιρόπι ξεχειλίζει δημιουργώντας μια μικρή, ολόγλυκη λιμνούλα που στο αντίκρυσμά της οι σιελογόνοι αδένες αντιδρούν άμεσα!
Ο ουρανίσκος το αποζητά για να ταξιδέψει ο νους σε μακρινά μέρη της Ανατολής όπου τα σερμπέτια και οι σφιχτές μα συνάμα αφράτες κρέμες κάθονται κάπου εκεί, σ' ένα τραπεζάκι στη μέση ενός ολάνθιστου κλειστού κήπου και περιμένουν να σου χαρίσουν τη νοστιμιά τους.
Για μένα, το γαλακτομπούρεκο είτε είναι σε μπουρεκάκι είτε σε ταψί με απλωμένο το φύλλο όπου κάθεται νωχελικά η βανιλάτη κρέμα είναι το ίδιο... ένα γλυκό που όταν σερβιριστεί χλιαρό είναι η υπέρτατη γευστική απόλαυση αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου ή ακόμα και από το ψυγείο εξακολουθεί να αποτελεί μια μοναδική απόλαυση!