Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com
Μύρισε καλοκαιράκι πια!
Ο ήλιος, η γλυκιά ζέστη (αν και όχι πάντα σταθερή κι ευτυχώς όχι υπερβολική) κι ένας καταγάλανος ουρανός μας συντροφεύουν, ευτυχώς τις περισσότερες μέρες.
Οι σταφίδες είναι άφθονες στη χώρα μας όπως άλλωστε και τα αμπέλια.
Είναι από τα δώρα της ευλογημένης, ελληνικής γης. Η διατροφική αξία που έχουν αυτές οι ξανθές ή μαύρες γλυκομπουκιές είναι απίστευτα σημαντική.
Είναι μια καλή πηγή σιδήρου, σεληνίου και καλίου.
Περιέχουν βιταμίνη Α, βιταμίνες του συμπλέγματος Β και είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες. Έχουν πολλά σάκχαρα που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι φρουκτόζη. Περιέχουν αντιοξειδωτικά και ένα μικρό ποσοστό βιταμίνης C.
Παλιότερα αποτελούσαν ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Ελλάδας και έπαιξε σημαντικό ρόλο σε στιγμές φτώχειας για την Ελλάδα όταν με τη μορφή της κρέμας θρεψίνης βοηθούσε τα Ελληνόπουλα να είναι γερά και δυνατά.
Από τη μαύρη σταφίδα έπαιρναν, επίσης, το σιρόπι σταφιδίνη που χρησιμοποιούνταν στην αρτοζαχαροπλαστική για γλυκαντικό και που μέχρι το 1965 αποτελούσε το κύριο γλυκαντικό μέσο και λόγω της τιμής του.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γιαγιά μου που, μιας και ήμουν ένα παιδί δύσκολο στο φαγητό (πού να φανταστεί την εξέλιξη!!!), ειδικά το χειμώνα με παρότρυνε να τρώω σταφίδες.
Ας δούμε όμως τη συνταγή του... γιατί αξίζει να φτιάξουμε αυτό το σταφιδόψωμο!!
