Προχθές, που λες, ζεστό, καλοκαιρινό βραδάκι, καθισμένοι στην βεράντα κι έχοντας ένα ποτήρι κρύο νερό μπροστά μας συζητούσαμε για το κυριακάτικο φαγητό.
Τί να φτιάξω, τί να ετοιμάσω... μια και η παρουσία μιας φίλης θα έκανε τη μέρα και την κυριακάτικη μάζωξη λίγο διαφορετική.
Ο ένας δεν ήθελε μοσχάρι, η άλλη αρνούνταν πεισματικά το χοιρινό, η τρίτη ήθελε μπιφτέκια και η μικρή... κοτόπουλο!
Άντε βγάλε άκρη!
Κι επειδή ...όπου λαλούν πολλά κοκκόρια αργεί να ξημερώσει ...όπως έλεγε και η γιαγιά μου, η τελική απόφαση πάρθηκε εντελώς δημοκρατικά από ένα άτομο... δηλαδή εμένα!
Στο κάτω κάτω, "εγώ θα μαγειρέψω" έθεσα το ατράνταχτο επιχείρημα κι όλοι έκαναν πέρα! χαχαχα.. μου αρέσουν οι "δημοκρατικές διαδικασίες" κάποιες φορές, είναι απαραίτητες ...πώς να το κάνουμε!!
Κοτόπουλο λοιπόν αλλά τί κοτόπουλο; Κοκκινιστό και μάλιστα στην κατσαρόλα.
Αθάνατο ελληνικό φαγητό, χρόνια τώρα.
Ποιός μπορεί να του αντισταθεί;
Συνήθως, στην οικογένειά μας το κοκκινιστό κοτόπουλο συνηθίζουμε να το κάνουμε με ρύζι, μακαρόνια, πατάτες.
Τούτη τη φορά, με οδηγό τη φαντασία και τη διάθεση για κάτι λίγο διαφορετικό οι μελιτζάνες έκαναν την εμφάνισή τους.
Γιατί όχι; Ποιος λέει, δηλαδή, ότι οι μελιτζάνες γίνονται μόνον με κρέας;
Το αποτέλεσμα; Τόσο νόστιμο, σχεδόν θεϊκό, που υιοθετήθηκε απ' όλους και μπήκε στον κατάλογο με τα αγαπημένα!
Διαβάστε περισσότερα στο Tantekiki.blogspot.com
