Καλημέρα!
Φθινόπωρο πια για τα καλά!
Εδώ και τρεις μέρες στη Θεσσαλονίκη ψιλοβρέχει, ο ήλιος κάνει μόνον σύντομες και ντροπαλές εμφανίσεις, η μουντάδα έχει έρθει για τα καλά και ένα ψυχρό (για κάποιους απλά ευχάριστα δροσερό) αεράκι περνάει τρέχοντας ανάμεσα στα πρασινοκίτρινα φύλλα των δέντρων και τα κάνει να παραμιλούν, καλοσωρίζοντας τη νέα εποχή!
Φθινόπωρο και τα σχολεία παίρνουν και πάλι ζωή!
Το σχολικό κουδούνι θα ακουστεί και πάλι, τα μικρούλια ή τα μεγαλύτερα θα φορτωθούν τις παραγεμισμένες και βαριές (δυστυχώς) σάκες και θα τρέξουν να γεμίσουν τις τάξεις, να κάνουν μάθημα, να παίξουν στην αυλή.
Γιν και γιαν!
Τα δύσκολα διαβάσματα και οι πολλές υποχρεώσεις εξισορροπούνται λίγο από τη χαρά την μάθησης, τις εκδρομές αλλά και το παιχνίδι στην αυλή!
Σχολείο όμως χωρίς κολατσιό δεν νοείται (ή μάλλον, δυστυχώς, στην εποχή μας κι αυτό είναι πιθανό)!
Και βέβαια, υγιεινό κολατσιό σημαίνει μαμαδίστικο κολατσιό!
Μαζί, λοιπόν, με όλα τα υπόλοιπα... σάντουιτς, μπισκότα, κέικς και ένα κέικ που ανταμοίβει πραγματικά!
Ένα κέικ, που γεμίζει το στόμα σοκολάτα, που ξετρελλαίνει τον ουρανίσκο με την αφρατάδα, την ελαφρώς υγρή υφή και τη σοκολατένια του νοστιμιά και σπάει τη μύτη με το άρωμά του!
Ένα κέικ που όταν ξεκινάς δεν θέλεις να αφήσεις το πηρούνι κάτω!
Κάθε μπουκιά και μια αμαρτία για μικρούς αλλά και για μεγάλους!
Γιατί, τί νομίζετε ότι τα μεγάλα παιδιά μπορούν να του αντισταθούν; Αδύνατον!!!
Είναι τέλεια παρέα με τον καφέ ή το γάλα, με το τσάι ή σκέτο!