Καλημέρα, όλη μέρα!!
Κάθεσαι στον καναπέ σου και διαβάζεις το βιβλίο σου!
Κάθεσαι στον υπολογιστή σου και ...περιδιαβαίνεις τα πλήκτρα του γράφοντας!
Κάθεσαι στο γραφείο σου και εργάζεσαι!
Κι εκεί που κάθεσαι... σου έρχεται μια λιγούρα!!!
Ναι, για σένα μιλάω, εκεί απέναντι!!! Να είχες τώρα μια τόσο δα μικρούλα μπουκίτσα!
Όχι, όχι γλυκιά, την γλυκιά την έχεις μαζί σου, δίπλα σου, στην τσάντα ή στο συρτάρι σου!!
Μια μπουκίτσα αλμυρή, κάτι σαν εκείνα τα μικρά μπατόν σαλέ που αποπλανούσαν τη γεύση και το νου σου στα πάρτυ πριν μερικά χρόνια.
Αλλά πάλι αν ήταν τόσο μικρά θα ήθελες πέντε ή έξι όχι για να τα χορτάσεις αλλά για να τα ευχαριστηθείς!!
Και τότε... έρχεται μια φαντασίωση στο νου... μικρά, αλμυρά ψωμάκια ή μάλλον όχι ψωμάκια... τσουρεκάκια καλύτερα!
Μικρά, αφράτα, με το σουσαμάκι τους από πάνω αλλά... όχι γλυκά ...αλμυρά, γεμάτα με νοστιμότατο κεφαλοτύρι και μετά... απολαμβάνεις και τη γλυκολιχουδιά που έχεις μαζί σου!!!