Καλή σας μέρα!
Πώς τα καταφέρνω έτσι συχνά πυκνά τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ να καταλάβω!!!
Πάντα κάτι μου ξεφεύγει, πάντα κάτι μένει σε κάποια γωνιά και το ανακαλύπτω όταν πια το έχω ξεχάσει.
Αφήστε που πολλές φορές βάζω κάτι σε κάποιο μέρος για να είναι προστατευμένο από τις επελάσεις των μικρών πριγκιπισσών μας και μετά δεν θυμάμαι πού το έβαλα...
Αυτό είναι πια κλασσικό φαινόμενο!
Ήταν επόμενο, φυσικά, να μου συμβεί και στις συνταγές που έχω για ανάρτηση!!
Επειδή τυχαίνει κάποιες μέρες να "εντρυφώ" στη μαγειρική "μαζεύω" τις φωτό και τα κείμενα στον υπολογιστή και σιγά σιγά τα ταξινομώ!!
Τώρα πώς είχα ξεχάσει την συγκεκριμένη συνταγή που είναι και από τις αγαπημένες μου 1,5 μήνα, μη με ρωτήσετε και μην αναρωτηθείτε ή μάλλον εσείς αναρωτηθείτε και καλά θα κάνετε, ειδικά αν είστε σε φάση καλής οργάνωσης... εγώ δεν θα αναρωτηθώ γιατί ξέρω...
Πάντως, είναι ένα κοκκινιστό από κείνα που σε γεμίζουν νοστιμιά!
Η γεύση του είναι μεστή και ελαφρά πικάντικη αλλά ταυτόχρονα σου αφήνει μια γλύκα στην επίγευση που χαράσσεται στη μνήμη σου.
Αφήνω όμως τα πολλά λόγια γιατί κινδυνεύω να κοιμηθώ στον υπολογιστή επάνω και περνάω αμέσως στη συνταγή!