Πολλοί χρησιμοποιούν την εξουσία ως πύλη εισόδου στον ιδιοτελή οικονομικό τους παράδεισο.
Η αυθαιρεσία για πολλούς θεωρείται δημοκρατικό δικαίωμα και χρέος απέναντι στις τοπικές κοινωνίες. Πλείστοι εξ’ αυτών αισθάνονται ως οι προύχοντες επί τουρκοκρατίας που αποφάσιζαν για τις τύχες των υπόλοιπων.
Έτσι και σήμερα προβάλλονται ως τέτοιοι και δίνουν το «χρίσμα» βαπτίζοντας τα πιόνια τους ως ικανούς να λύσουν τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών.
Νομίζουν ότι, ελέω θεού, παριστάνουν τούς Πάπες και φυσικά ότι έχουν και το αλάθητο.
Το Βυζάντιο είναι μια ιστορική περίοδος σημαντική ως αυτοκρατορία, αλλά η ορολογία «Βυζαντινισμός» καταδεικνύει τον τρόπο που ασκούνταν η εξουσία και οι δολοπλοκίες πέριξ αυτής.
Ας μην φτάσουμε λοιπόν να αντιγράψουμε και να αναβιώσουμε όλα αυτά τα αρνητικά του παρελθόντος.
Ας απαλλαγούμε επιτέλους από όλη αυτή τη σάπια και αρρωστημένη νοοτροπία, αλλιώς δυστυχώς, όπως λέει και ο λαός, θα φάμε μία από τα ίδια και φυσικά άμοιρος ευθυνών δεν θα είναι κανείς μας.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Η επιλογή είναι μπροστά μας για να έχουμε τη συνείδηση μας καθαρή.
