Ονειρεύομαι μια πόλη περιτριγυρισμένη από ζωντανά χωριά, γιατί τα χωριά μας είναι η πηγή της παράδοσής μας και οι οικονομικοί και κοινωνικοί στυλοβάτες μας.
Ονειρεύομαι έναν δήμο που σέβεται το παρελθόν του γιατί το γνωρίζει, το αγαπά και το τιμά.
Ονειρεύομαι έναν δήμο όπου ο πολιτισμός δεν ταυτίζεται με την «εκδήλωση». Έναν δήμο που γεννά, αναθρέφει και αγκαλιάζει δημιουργούς. Έναν δήμο-εργαστήρι.
Ονειρεύομαι ένα δήμο με γούστο, καλαισθησία.
Ονειρεύομαι ένα δήμο χωρίς σκουπίδια, όχι επειδή θα είναι μαζεμένα και θα θάβονται λίγο έξω, αλλά γιατί θα έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά και οικολογικά.
Ονειρεύομαι ένα δήμο όπου όσοι ασχολούνται με τα κοινά θα φροντίζουν για το κοινό καλό και όχι για τα δικά τους ιδιωτικά ή συντεχνιακά συμφέροντα.
Ονειρεύομαι ένα δήμο όπου οι δημότες θα έχουν καθοριστικό λόγο και η δημοτική αρχή θα αφουγκράζεται διαρκώς τα προβλήματα της πόλης και των κοινοτήτων.
Ονειρεύομαι ένα δήμο με σεβασμό προς τους ανθρώπους. Ένα δήμο πιο πολύ «εμείς» αντί «εγώ».
Ονειρεύομαι ένα δήμο που θα είναι δήμος όλων των πολιτών.
Ονειρεύομαι… γιατί το αύριο το φτιάχνουν όσοι ονειρεύονται και σ’ αυτούς ανήκει. Αν υπάρχει ελπίδα, βρίσκεται στα όνειρα που ζητούν να γίνουν πράξη. Διαφορετικά είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε σε μια καθημερινότητα που μας συντρίβει και μας μαραζώνει...
Ονειρεύομαι... αλλά πλέον αυτό το όνειρο το μοιραζόμαστε με τους περισσότερους συνδημότες μας! Κι έτσι, αυτό το όνειρο θα μετατραπεί σε πραγματικότητα! Και αυτό το όνειρο θα μας κάνει και πάλι περήφανους και χαρούμενους που ζούμε σε τούτο τον τόπο!
ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ!!!
