ψυηφοδέλτιο παρά τις προεδρικές διαβεβαιώσεις για το αντίθετο. Βάλλει εναντίον μιας "κλειστής παρέας του Πύργου" που επιβάλει αποφάσεις στο Σαμαρά... Διαβάστε τι γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης παρακάτω.
"Όλα έχουν ένα όριο! Μπορώ να υποστώ κάθε δοκιμασία για τις Αρχές και τις Ιδέες μου, εκτός από το τσαλάκωμα της προσωπικής μου αξιοπρέπειας. Μπορώ να στερηθώ πολλά για να συμβάλλω σε ένα καλύτερο αύριο, εκτός από ένα: Την εικόνα της ακεραιότητας που κέρδισα στα μάτια των παιδιών μου και στο χαμόγελο των χιλιάδων πολιτικών μου φίλων.
Η Νέα Δημοκρατία με απέκλεισε για δεύτερη φορά χωρίς καμία εξήγηση –εκτός από τις γελοιότητες περί ποσοστώσεων- από το ψηφοδέλτιο του νομού Ηλείας, παρά τη ρητή και κατηγορηματική διαβεβαίωση που μου έδωσε προ μηνών ο ίδιος ο πρόεδρός της Α. Σαμαράς. Λόγω αυτής της διαβεβαίωσης, που συνοδεύτηκε με το διορισμό μου από τον πρόεδρο της ΝΔ ως συντονιστή για τα πυρόπληκτα, δραστηριοποιήθηκα και πάλι στο νομό. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ηχεί πολύ παράξενα στα αυτιά μου η συνεχής παραίνεσή του κ. Σαμαρά προς τους πολίτες «έχετέ μου εμπιστοσύνη». Προφανώς θα αστειεύεται…
Το ψηφοδέλτιο που παρουσίασε η Νέα Δημοκρατία στην Ηλεία δεν υπηρετεί τις ανάγκες του πολίτη, αλλά τις αγωνίες μιας κλειστής παρέας του Πύργου που επιβάλει στον κ. Σαμαρά αποφάσεις. Δεν εξηγείται αλλιώς λ.χ. ότι στον Πύργο υπάρχει μόνο ένας υποψήφιος, ενώ στην Αμαλιάδα τρεις! Είναι ξεκάθαρο και φαίνεται από την πρώτη ματιά, ότι με το ψηφοδέλτιο αυτό, η Νέα Δημοκρατία λέει στον πολίτη της Ηλείας: Θα εκλεγούν αυτοί που θέλω εγώ, όποιους κι αν σταυρώσεις εσύ.
Πέραν του διδύμου των εκλεκτών του τοπικού κατεστημένου και των συμφερόντων που ενδιαφέρονται για την Ηλεία, το ψηφοδέλτιο αποτελείται από προθύμους αναλώσιμους, που αρκούνται στον τίτλο του υποψήφιου βουλευτή. Κάποιοι δεν έκαναν ούτε καν αίτηση, ποδοπατώντας τις εσωκομματικές διαδικασίες. Αλλά είπαμε: Άλλα κέντρα αποφασίζουν. Εξωθεσμικά!
Το σάπιο ντόπιο κατεστημένο, που καταδίκασε την Ηλεία στην παρακμή επί δεκαετίες, επέβαλε και πάλι τις απόψεις του και τους εκλεκτούς του. Οι πολίτες της Ηλείας θα υποστούν, πιθανότατα την «εκπροσώπησή» τους από άτομα που δεν καταδέχονται ακόμα και να τους μιλήσουν ανάμεσα σε δυο προεκλογικές περιόδους, από αχθοφόρους ποικιλώνυμων συμφερόντων που χωρίς ντροπή προπαγανδίζουν την επιστροφή στη δραχμή, για λογαριασμό των αφεντικών τους. Η προτροπή μου προς τους πολίτες της Ηλείας είναι μια: ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, μην κάνετε το χατίρι όσων έφεραν τον τόπο μας στο σημερινό του χάλι!
Σε ό,τι με αφορά, σε αυτή τη Νέα Δημοκρατία είναι φανερό ότι δεν χωράω. Υπήρξα πάντοτε στρατιώτης της παράταξης, αλλά άλλο στρατιώτης της παράταξης κι άλλο μούτσος του καραβιού, που μόνη αποστολή έχει να περνούν καλά οι καπεταναίοι. Άλλωστε δεν είμαι εγώ που φεύγω, αλλά οι καταληψίες που με διώχνουν από το επί 30ετία σπίτι μου επιχειρώντας να με ταπεινώσουν, να με τσαλακώσουν, να με εξευτελίσουν.
Εισπράττουν και τα τρία επί των κεφαλών τους, ως μπούμεραγκ, από τους πολίτες της Ηλείας που μου συμπαραστέκονται με κάθε τρόπο. Είναι προφανές ότι τους ενοχλεί το παράδειγμά μου, της «απόλυτης εντιμότητας», της ασύμβατης προς τις επιταγές της διαπλοκής πολιτικής μου πορείας.
Προσδοκώ μια μεγάλη, ενιαία, πολυσυλλεκτική και πραγματικά δημοκρατική παράταξη, σαν τη Νέα Δημοκρατία που ίδρυσε ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής κι ενέπνευσε τη γενιά μου και μένα προσωπικά, και την οποία κακοποιούν κατ’ εξακολούθηση οι κατ’ ευφημισμόν «καραμανλικοί» που τον διαδέχθηκαν, κι οι γυρολόγοι της πολιτικής. Ως τότε, παραμένω συνεπής αγωνιστής των Ιδεών μου για μια ανοικτή, δημοκρατική κοινωνία που θα παράγει περισσότερο πλούτο και πολιτισμό, από όσο καταναλώνει.
Θα παραμείνω στην πολιτική, προκειμένου να εργαστώ για τη μεγάλη, ενιαία και δημοκρατική κεντροδεξιά. Γιατί, όπως λέει και ο Ελύτης, «αν την άνοιξη δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις και, ή πας να παίξεις τρικυμία, ή πνίγεσαι». Ραντεβού στο πέλαγο, λοιπόν, για να παίξουμε τρικυμία.
Η τελευταία μου λέξη, η τελευταία μου σκέψη πριν περάσω το κατώφλι αυτού που κάποτε ήταν η ΝΔ των ονείρων μου, είναι για καθέναν και καθεμιά από τις χιλιάδες Ηλείων πολιτών που μου εκφράζουν με κάθε τρόπο τη συμπαράστασή τους. Λυπάμαι, αλλά το θεριό που κάθεται πάνω από τον τόπο μας είναι ακόμα πολύ ισχυρό. Αλλά 'αν δε φας θεριό, θεριό δε γίνεσαι". Θα το φάμε μαζί το θεριό και θάναι μέρα μεσημέρι. Καλήν αντάμωση κολέγα…"
