την Ελλάδα από την κρίση. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει πρώτα να μην ανατραπούν σοβαρές κατακτήσεις που αφορούν τον αγρότη και την Ελληνική Γεωργία, που αποτέλεσαν αντικείμενο σκληρής και επιτυχημένης διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας, και ταυτόχρονα να υλοποιηθούν οι νέες πολιτικές που αφορούν την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα και προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Όσοι λοιπόν διεκδικούν την ψήφο των αγροτών πρέπει να απαντήσουν αν είναι σε θέση να διασφαλίσουν:
• Θα είναι σε θέση το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει τα 5,5 περίπου δις το έτος για τις δαπάνες του ΟΓΑ, τις εθνικές ενισχύσεις για την ανάπτυξη της Γεωργίας;
• Θα είναι σε θέση να καταβάλει από εθνικούς πόρους, την αυξημένη κατά 4%, επιστροφή του ΦΠΑ στο 11%, ή του ΕΦΚ καυσίμων;
• Θα είναι σε θέση να καταβάλει την εθνική συμμετοχή σε όσα μέτρα υπέρ της Γεωργίας και της υπαίθρου εφαρμόζονται;
• Θα είναι σε θέση να συνεχίσει μια προνομιακή πολιτική φορολόγησης των εισοδημάτων των επαγγελματιών αγροτών, την πιο προνομιακή της Ε.Ε.;
• Θα γίνει η λεγόμενη ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕ, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει ρευστότητα στη Γεωργία και να επανέλθει στον αναπτυξιακό ρόλο που είχε πριν χρόνια;
• Θα συνεχίσει ο ΕΛΓΑ να λειτουργεί με διαφάνεια έτσι ώστε να είναι σήμερα σε θέση να επεκτείνει το ασφαλιστικό του έργο με νέες καλύψεις ή θα επανέλθει στο καθεστώς του 2009, των κατ’ εξαίρεση πληρωμών, όπου κάποιες περιοχές και κάποια προϊόντα, (όχι βέβαια της Ηλείας), είχαν σκανδαλωδώς προνομιακή μεταχείριση;
• Θα συνεχίσει η χώρα να είναι στο Ευρώ και στην Ευρώπη, θα συνεχισθούν οι ενισχύσεις του αγροτικού εισοδήματος κατά 2,2 δις το έτος, πλέον των ενισχύσεων για την ανάπτυξη της υπαίθρου, τους νέους τα αγροπεριβαλλοντικά, τις επενδύσεις κ.λπ.;
• Θα συνεχίσει η αγροτική πολιτική να εφαρμόζεται με σχέδιο και διαφάνεια ή με μικροκομματισμό και τα γνωστά ‘‘πακέτα Χατζηγάκη’’ των 500 εκατομμυρίων ευρώ, όπου η χώρα καλείται τώρα να επιστρέψει τα χρήματα αυτά ως πρόστιμο στην Ευρώπη;
• Θα συνεχίσουμε ακόμα να επιλύουμε προβλήματα που αποτελούσαν ώριμα αιτήματα πολλών ετών όπως για παράδειγμα η αδειοδότηση των σταβλικών εγκαταστάσεων και η καλλιέργεια εκχερσωμένων εκτάσεων, ή θα τα αφήνουμε εκκρεμή για να αναπαράγεται η συναλλαγή και εξάρτηση του αγρότη;
Πρέπει επίσης, να απαντήσουν αν μπορούν να υλοποιήσουν τις νέες θεσμικές παρεμβάσεις που δίνουν τη δυνατότητα για να μειωθεί το άνοιγμα της τιμής μεταξύ παραγωγού-καταναλωτή, να εξυγιανθεί το κύκλωμα της διακίνησης των αγροτικών προϊόντων, να αποκτήσουν ταυτότητα και εγγυημένη ποιότητα τα αγροτικά προϊόντα, δηλαδή:
• Την εφαρμογή του Νόμου για το Μητρώο Εμπόρων Αγροτικών Προϊόντων,
• την υλοποίηση του θεσμού των δημοπρατηρίων και των διατροφικών συμπράξεων,
• την προώθηση της πολιτικής για το καλάθι των προϊόντων κάθε περιοχής,
• την ολοκλήρωση των μέτρων για το κόστος παραγωγής σε φυτοφάρμακα, λιπάσματα,
• τη συνέχιση του προγράμματος παραχώρησης αγροτικής γης του Δημοσίου,
• την υλοποίηση του σχεδίου για το νέο οργανισμό συμβουλευτικής υποστήριξης-έρευνας και κατάρτισης των αγροτών.
Ήρθε η ώρα να σταθμίσει ο αγρότης αν μέσα στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετώπισε η Χώρα μετά τον πόλεμο, όχι μόνο δεν του αφαιρέσαμε δικαιώματα και κατακτήσεις, αλλά, παρά τα όποια λάθη ή παραλείψεις, τα διευρύναμε και ανοίξαμε νέους δρόμους.
Γι’αυτό, διεκδικούμε την ψήφο του και έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του.
