Έχουμε μπροστά μας έναν δύσκολο δρόμο όπου το κομβικό σημείο είναι η ανάπτυξη.
Ο Αντ. Σαμαράς ανακοίνωσε πρίν λίγες μέρες ένα πρόγραμμα που το είχαμε έτοιμο από τα Χριστούγεννα. Τότε όμως έπρεπε να αποφύγουμε τον αιφνίδιο θάνατο να εξασφαλίσουμε την θέση της χώρας στην ΟΝΕ και στην ΕΕ. Τότε πολλοί μας κατηγόρησαν για πολιτικές παλινωδίες και πολιτικό αμοραλισμό.
Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν ότι ήταν μια πράξη εθνικής ευθύνης. Είναι ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα σωτηρίας που αποτελεί τον μοναδικό σοβαρό αντίλογο στον παραλογισμό περί μονομερής διαγραφής του χρέους.
Είναι ένα πρόγραμμα που λαμβάνει υπόψη του τα προηγούμενα γι αυτό και
δεσμεύτηκε ο Αντ. Σαμαράς ότι τα τέσσερα πρώτα νομοσχέδια που θα φέρουμε στην Βουλή θα είναι το νομοσχέδιο για τις κοινωνικές μεταβιβάσεις και την κοινωνική μέριμνα, το φορολογικό νομοσχέδιο την περικοπή των δαπανών του δημοσίου και το ν/σ για την ανάπτυξη. Αναμφισβήτητα θα υπάρχουν δυσκολίες για αυτό και επιδιώκουμε ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις.
Καμία χώρα στην ιστορία δεν κατόρθωσε να υλοποιήσει κάτι ανάλογο χωρίς ευρύτατη κοινωνική στήριξη αλλά και πολιτική στην άσκηση του κυβερνητικού έργου. Αισθάνομαι λοιπόν ως ένας εκ των συντακτών αυτού του προγράμματος την εσωτερική ανάγκη να αποτελέσει το βασικό πλαίσιο διαλόγου που αρκετό καιρό τώρα κάνουμε μαζί.
Μήνες τώρα με ρωτούν και εδώ και στο πανεπιστήμιο αλλά και στις δημόσιες εμφανίσεις μου αν υπάρχει ελπίδα. Σήμερα απαντώ βέβαια υπάρχει ελπίδα αλλά με προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις τεχνοκρατικές αλλά και πολιτικές ή πολιτικές και τεχνοκρατικές. Να καταλάβουμε ότι το πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε δεν είναι το χρέος το δημοσιονομικό έλλειμμα αλλά
και το έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου. Το πρόβλημα είναι το λανθασμένο παραγωγικό μοντέλο ο παλαιοκομματισμός η προσέγγιση των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων με πολιτική φαυλότητα και άσχετη ρητορεία.
Η ΝΔ και ο Αντ. Σαμαράς κατέθεσε σήμερα μια πρόταση ευθύνης, μια ρεαλιστική πρόταση που μπορεί να αποτελέσει την μοναδική πρόταση εξόδου από την κρίση.
