Εθνικές Εκλογές

Χιόνης: Υπάρχει ελπίδα

Χιόνης: Υπάρχει ελπίδα
Δύο χρόνια η δημόσια συζήτηση και η οικονομική πολιτική έχουν παγιδευτεί αποκλειστικά και μόνο στην εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου και στην διαχείριση των πολιτικών Δύο χρόνια η δημόσια συζήτηση και η οικονομική πολιτική έχουν παγιδευτεί αποκλειστικά και μόνο στην εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου και στην διαχείριση των πολιτικών και οικονομικών κρίσεων από την εφαρμογή των μέτρων που επιτάσσει. Τι έλλειψε; Έλλειψε ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας και μέτρα ανάπτυξης που θα μπορούσαν να ανασχέσουν την ύφεση. Την πρωτοφανή ύφεση που πλήττει την ελληνική οικονομία, που είναι η μεγαλύτερη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν καταλαβαίνω τι ήταν αυτό που μας εμπόδισε να υποβάλλουμε και να ψηφίσουμε ταυτόχρονα και ένα μνημόνιο ανάπτυξης. Ας ξεκινήσουμε ένα δημόσιο διάλογο για να δούμε πως μπορέσουμε σε συνεργασία με τις τράπεζες να αυξήσουμε την ρευστότητα, να αναδιαρθρώσουμε τα ιδιωτικά δάνεια μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Να σταματήσουμε πια τις οριζόντιες και κοινωνικά άδικα περικοπές. Έχουμε μπροστά μας έναν δύσκολο δρόμο όπου το κομβικό σημείο είναι η ανάπτυξη. Η κρίση δεν τελείωσε, η χρεοκοπία δεν έχει αποφευχθεί. Απλά μετατέθηκαν χρονικά. Μήνες τώρα με ρωτούν και εδώ και στο πανεπιστήμιο και στις δημόσιες εμφανίσεις μου αν υπάρχει ελπίδα. Βέβαια και υπάρχει ελπίδα. Αλλά με προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις τεχνοκρατικές και πολιτικές. Να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε δεν είναι το χρέος, το δημοσιονομικό έλλειμμα και το εξωτερικό ισοζύγίο. Είναι το λανθασμένο παραγωγικό μοντέλο, ο παλαιοκομματισμός, η προσέγγιση των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων με πολιτική φαυλότητα και ψηφοθηρική ρητορεία. Ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε πρίν λίγες μέρες ένα πρόγραμμα που το είχαμε έτοιμο από τα Χριστούγεννα. Είναι μια πρόταση ευθύνης, μια ρεαλιστική πολιτική, που αποτελεί την μοναδική ελπίδα εξόδου της χώρας από την κρίση. Πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί και νέα αναδιάρθρωση του χρέους. Αλλιώς, κινδυνεύει η θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Απαρέκλητα πρέπει να βαδίσουμε στον οδικό χάρτη που έχουμε συμφωνήσει. Υπάρχει άλλη πρόταση; Ας μας πούν συγκεκριμένα ποια εναλλακτική εξασφαλίζει την θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ, αποκλείει την χρεοκοπία και την μονομερή στάση πληρωμών, απομακρύνει την απομόνωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Μόνο γραφικά θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τέτοια σενάρια. Ασκήσεις επί χάρτου και δημαγωγικές υποσχέσεις. Βλέπω στα χωριά μας και στις πόλεις μας την αγανάκτηση και τον θυμό. Την δικαιολογημένη απογοήτευση. Πρέπει όμως να μη μείνουμε στην διαμαρτυρία. Τον θυμό αυτό να τον κάνουμε δύναμη προόδου. Ας γίνουν όλα αυτά που μας συνέβησαν παρακαταθήκες εμπειρίας, για να μην ξανασυμβούν στο μέλλον. Να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το σύμπτωμα και να γιατρέψουμε την ασθένεια. Η ανεργία, η ύφεση, το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα το εξωτερικού ισοζυγίου είναι το σύμπτωμα. Το πραγματικό αίτιο είναι το παραγωγικό σύστημα που συντηρήσαμε τόσα χρόνια Είναι η πεποίθηση ότι ο δημόσιος τομέας αποτελούσε το μόνο τροφοδότη ανάπτυξης, τη μόνη πηγή απασχόλησης. Το πρόβλημα είναι ότι υποκαταστήσαμε την οικονομική πολιτική με τα επικοινωνιακά τρίκ και την επιφανειακή διαχείρηση. Αυτά τέλειωσαν πλέον, γιατί είναι φανερό οτι δεν οδηγούν πουθενά. Την 6η Μαίου μια νεα εποχή αρχίζει, με διαφοροποιημένες σχέσεις πολίτη-πολιτικού-δημόσιας διοίκησης. Σ’ αυτή την νέα εποχή θα κληθούμε πλέον να επανατοποθετηθούμε δημιουργικά.

και οικονομικών κρίσεων από την εφαρμογή των μέτρων που επιτάσσει. Τι έλλειψε; Έλλειψε ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας και μέτρα ανάπτυξης που θα μπορούσαν να ανασχέσουν την ύφεση.

Την πρωτοφανή ύφεση που πλήττει την ελληνική οικονομία, που είναι η μεγαλύτερη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν καταλαβαίνω τι ήταν αυτό που μας εμπόδισε να υποβάλλουμε και να ψηφίσουμε ταυτόχρονα και ένα μνημόνιο ανάπτυξης.

Ας ξεκινήσουμε ένα δημόσιο διάλογο για να δούμε πως μπορέσουμε σε συνεργασία με τις τράπεζες να αυξήσουμε την ρευστότητα, να αναδιαρθρώσουμε τα ιδιωτικά δάνεια μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Να σταματήσουμε πια τις οριζόντιες και κοινωνικά άδικα περικοπές.

Έχουμε μπροστά μας έναν δύσκολο δρόμο όπου το κομβικό σημείο είναι η ανάπτυξη. Η κρίση δεν τελείωσε, η χρεοκοπία δεν έχει αποφευχθεί. Απλά μετατέθηκαν χρονικά.

Μήνες τώρα με ρωτούν και εδώ και στο πανεπιστήμιο και στις δημόσιες εμφανίσεις μου αν υπάρχει ελπίδα. Βέβαια και υπάρχει ελπίδα. Αλλά με προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις τεχνοκρατικές και πολιτικές. Να κατανοήσουμε ότι το πρόβλημα που πρέπει να λύσουμε δεν είναι το χρέος, το δημοσιονομικό έλλειμμα και το εξωτερικό ισοζύγίο. Είναι το λανθασμένο παραγωγικό μοντέλο, ο παλαιοκομματισμός, η προσέγγιση των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων με πολιτική φαυλότητα και ψηφοθηρική ρητορεία.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε πρίν λίγες μέρες ένα πρόγραμμα που το είχαμε έτοιμο από τα Χριστούγεννα. Είναι μια πρόταση ευθύνης, μια ρεαλιστική πολιτική, που αποτελεί την μοναδική ελπίδα εξόδου της χώρας από την κρίση. Πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί και νέα αναδιάρθρωση του χρέους. Αλλιώς, κινδυνεύει η θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Απαρέκλητα πρέπει να βαδίσουμε στον οδικό χάρτη που έχουμε συμφωνήσει. Υπάρχει άλλη πρόταση; Ας μας πούν συγκεκριμένα ποια εναλλακτική εξασφαλίζει την θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ, αποκλείει την χρεοκοπία και την μονομερή στάση πληρωμών, απομακρύνει την απομόνωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Μόνο γραφικά θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τέτοια σενάρια. Ασκήσεις επί χάρτου και δημαγωγικές υποσχέσεις.

Βλέπω στα χωριά μας και στις πόλεις μας την αγανάκτηση και τον θυμό. Την δικαιολογημένη απογοήτευση. Πρέπει όμως να μη μείνουμε στην διαμαρτυρία. Τον θυμό αυτό να τον κάνουμε δύναμη προόδου. Ας γίνουν όλα αυτά που μας συνέβησαν παρακαταθήκες εμπειρίας, για να μην ξανασυμβούν στο μέλλον. Να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το σύμπτωμα και να γιατρέψουμε την ασθένεια.

Η ανεργία, η ύφεση, το δημοσιονομικό έλλειμμα και το έλλειμμα το εξωτερικού ισοζυγίου είναι το σύμπτωμα. Το πραγματικό αίτιο είναι το παραγωγικό σύστημα που συντηρήσαμε τόσα χρόνια Είναι η πεποίθηση ότι ο δημόσιος τομέας αποτελούσε το μόνο τροφοδότη ανάπτυξης, τη μόνη πηγή απασχόλησης. Το πρόβλημα είναι ότι υποκαταστήσαμε την οικονομική πολιτική με τα επικοινωνιακά τρίκ και την επιφανειακή διαχείρηση. Αυτά τέλειωσαν πλέον, γιατί είναι φανερό οτι δεν οδηγούν πουθενά. Την 6η Μαίου μια νεα εποχή αρχίζει, με διαφοροποιημένες σχέσεις πολίτη-πολιτικού-δημόσιας διοίκησης. Σ’ αυτή την νέα εποχή θα κληθούμε πλέον να επανατοποθετηθούμε δημιουργικά.

*** Ομιλία στη Βάρδα θα πραγματοποιήσει ο υποψήφιος βουλευτής Ηλείας, καθηγητής Διονύσης Χιόνης, στην Τοπική Επιτροπή της Ν.Δ, την Τρίτη 01/05/2012 και ώρα 20.00. Ο κύριος Χιόνης θα μιλήσει για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Ακολουθήστε το ilialive.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις Ειδήσεις

tsoukalas popup