το οποίο έχουν υπογράψει, όσο και αν προσπαθούν τελευταία στιγμή να πείσουν για το αντίθετο, με συγγνώμες και παρακάλια. Η κρυφή τους ατζέντα είναι:
1-Ρητή δέσμευση των ηγεσιών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς την τρόικα για πιστή, μετεκλογική εφαρμογή του νέου μνημονίου
2-Περαιτέρω μείωση μισθών, απορρύθμιση εργασιακών σχέσεων και υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στο όνομα της «ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας». Στόχος η μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος κατά 15% το 2012-14. Αυτό σημαίνει πολλαπλάσια μείωση των μισθών στην Ελλάδα, οι οποίοι ρητά συγκρίνονται με αυτούς των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ).
3-Συνέχιση της ακρίβειας, παρά τη μείωση μισθών, η οποία προκαλείται, μεταξύ άλλων, και από μνημονιακές δεσμεύσεις γα η αύξηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και των εισιτήριων στα μέσα μεταφοράς (κατά 25% τουλάχιστον)
4-Νέα άγρια περικοπή δημόσιων δαπανών (κυρίως συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα)
-- 3,3 δις ευρώ προαπαιτούμενες περικοπές, κυρίως στα φάρμακα, τις συντάξεις, τους μισθούς του δημοσίου και το ΠΔΕ
-- 11,5 δις ευρώ περικοπές αμέσως μετά τις εκλογές. 8 δις ευρώ από συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα και 3,5 δις από κλείσιμο/συγχωνεύσεις δημόσιων φορέων (σχολεία, νοσοκομεία, καταστήματα ΙΚΑ κλπ), και μισθούς και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο
5-Περαιτέρω αναδιανομή από την εργασία στο κεφάλαιο μέσω της φορολογίας
-- Δημοσιονομικά ουδέτερη φορολογική μεταρρύθμιση, που σημαίνει νέα μείωση φοροαπαλλαγών για τα συνήθη υποζύγια και νέα μείωση φόρου για τα επιχειρ. κέρδη
-- Μείωση εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ κατά 5% το 2012-13
6-Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, χωρίς όρια: 16 δις μέχρι το 2015, 50 δις μέχρι το 2022 και ρητή δέσμευση να εκποιούνται «επιπλέον περιουσιακά στοιχεία» αν δεν καλύπτονται οι στόχοι των εσόδων
7-Τράπεζες: κοινωνικοποίηση ζημιών και ιδιωτικοποίηση κερδών. Προβλέπονται 50 δις ευρώ για ανακεφαλαιοποίηση, εκ των οποίων ανακτήσιμα από το δημόσιο θεωρούνται μόλις τα 16 δις. Παραμένουν υπό τον έλεγχο των ιδιωτών. Καμία πρόβλεψη για ρύθμιση χρεών των δανειοληπτών.
8-Μη βιωσιμότητα δημόσιου χρέους, παρά μόνο αν η Ελλάδα επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα ύψους και διάρκειας όμοιας με τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου και την Αίγυπτο του Μουμπάρακ
9-«Προτεραιότητα στις πληρωμές που εξυπηρετούν το χρέος» (πχ έναντι των συντάξεων). Ρητή δέσμευση ότι αυτό θα διασφαλίζεται νομοθετικά, ακόμα και στο Σύνταγμα.
10-Ύφεση επί 2 επιπλέον χρόνια, τουλάχιστον. Προβλέπεται ύφεση 4,7% του ΑΕΠ το 2012 και μηδενική ανάπτυξη το 2013, που εξαιτίας των περικοπών θα είναι βαθύτερη
