και έδωσαν αυτή την δύσκολη μάχη μαζί μας, έστω και αν δεν ήμουν εγώ η επιλογή τους. Ήταν μια άνιση μάχη που τη δώσαμε μαζί σε ένα περιβάλλον που ξεχείλιζε από αγανάκτηση.
Η κυριαρχία του θυμού και της οργής νίκησε το αίτημα για ανανέωση και μεταρρυθμίσεις.
Δε μπορεί όμως να νικήσει την ελπίδα.
Γιατί η ελπίδα είναι πάντα πιο δυνατή, θα αναζητήσει έκφραση στο μέλλον
Μπορώ να κοιτάζω τους συμπατριώτες μου στα μάτια. Έχω ήσυχη τη συνείδησή μου.
Δεν πρόδωσα την εμπιστοσύνη τους.
Ακολούθησα το δρόμο της ευθύνης, περπάτησα σε αυτό το δρόμο με εντιμότητα και ειλικρίνεια, αψηφώντας το πολιτικό κόστος. Δεν υπέκυψα στη μικροπολιτική.
Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσω να βαδίζω και στο μέλλον.
Και αν αυτή τη στιγμή ο δρόμος αυτός φαντάζει κλειστός και δύσβατος υπάρχουν δυνάμεις που θα τον ανοίξουν για να τον περπατήσουμε όλοι μαζί.
Οι Έλληνες πολίτες, οι δημιουργικοί και δημοκρατικοί πολίτες της Ηλείας που πιστεύουν στην Ελλάδα της Ευρώπης και της προόδου.
Στην κοινωνία υπάρχει μία μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία που θέλει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο. Ηθικά κίνητρα και αλήθεια χρειάζεται μόνο αυτή η πλειοψηφία για να εκφραστεί.
Απέναντι στο λαϊκισμό και στις ακραίες επιλογές για την χώρα, στέκεται αυτή η πλειοψηφία.
Αναζητεί πολιτική έκφραση και εκπροσώπηση, αλήθεια και προοπτική. Αναζητεί την ελπίδα.
Σε αυτή την προσπάθεια θα είμαι και εγώ παρών με όλες μου τις δυνάμεις.
Με τις ιδέες, τις προτάσεις και τη δραστηριότητά μου
Για την Ελλάδα
Για την Ηλεία.
Για τους πολίτες της.
