Ήταν 95 ετών - Η φωτογραφία θεωρείται ως μία από τις πιο εμβληματικές στην ιστορία - Τραβήχτηκε το 1945 μόλις ανακοινώθηκε η λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - Ανήκει στον Άλφρεντ Άιζενστεντ και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Life Magazine
Ο φακός του Άλφρεντ Άιζενστεντ απαθανατίζει έναν Αμερικανό ναύτη να αρπάζει και να φιλά παθιασμένα στο στόμα μία γυναίκα ντυμένη στα λευκά καταμεσής της Times Square της Νέας Υόρκης.
Πρωταγωνιστές ο ναύτης της Τζόρτζ Μεντόvζα από το Ρόουντ Άϊλαντ και η νοσοκόμα Γκρέτα Φρίντμαν.
Ο Τζορτζ Μεντόvζα εκείνη την ημέρα είχε βγει το πρώτο του ραντεβού με την μελλοντική του σύζυγο, Ρίτα, στο Radio City Music Hall, όταν οι πόρτες άνοιξαν και το πλήθος άρχισε να ουρλιάζει ότι ο πολεμος τελείωσε.
Ο Τζορτζ και η Ρίτα βγήκαν στο δρόμο πανηγυρίζοντας, όμως όταν δεν κατάφεραν να μπουν στα ασφυκτικά γεμάτα μπαρ, αποφάσισα να περπατήσουν. Εκείνη τη στιγμή, ο Τζορτζ βλέπει μία γυναίκα, ντυμένη στα λευκά να περνά από δίπλα του, την αρπάζει και της δίνει ένα φιλί στο στόμα.
Είχε πει ότι ένιωσε τέτοια χαρά που αποφάσισε να φιλήσει την πρώτη νοσοκόμα που θα έβρισκε μπροστά του, σε μια ένδειξη ευγνωμοσύνης για όσα οι νοσοκόμες προσέφεραν στους στρατιώτες στην πρώτη γραμμή του πολέμου.
«Είχα πιει και μερικά ποτά εκείνη την ημέρα και θεώρησα ότι ήταν από τα στρατεύματα, ότι ήταν νοσοκόμα», σημείωσε χαρακτηριστικα΄.
Μάλιστα, σε ένα από τα τέσσερα ενσταντανέ του Άιζενστεντ, ο Μεντόvζα είχε αναφέρει ότι στο βάθος διακρίνεται η Ρίτα, που έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό.
Η Φρίντμαν τότε ήταν 21 ετών και εργαζόταν ως βοηθός οδοντιάτρου.
Το 1987, ο Μεντόvζα είχε κάνει μήνυση τόσο στο Time, όσο και στο Life, τονίζοντας ότι ήταν ο ναύτης της φωτογραφίας και ότι τα δύο περιοδικά την είχαν χρησιμοποιήσει χωρίς να έχει δώσει την άδειά του. Καθότι, όμως, ήταν φτωχός δεν μπόρεσε να στηρίξει τη μήνυση και την απέσυρε έναν χρόνο αργότερα.
Η ταυτοποίησή του έγινε από μία ομάδα εθελοντών από το Naval War College, τον Αύγουστο του 2005 ως «ο άντρας που φιλά». Ο ισχυρισμός του ότι ήταν ο άνδρας της φωτογραφίας επιβεβαιώθηκε από τις ουλές και τα τατουάζ του. Η ταυτοποίηση έγινε έπειτα από μελέτες συμπεριλαμβανομένης και ανάλυσης από τα Mitsubishi Electric Research Laboratories (MERL) στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, που ταυτοποίησαν τις ουλές και τα τατουάζ που εντόπισαν οι ειδικοί.
Η ταυτότητα του Μεντόvζα αμφισβητήθηκε από δυο Αμερικανούς φυσικούς, οι οποίοι βασίστηκαν στην ώρα λήψης της φωτογραφίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, το περιστατικό είχε λάβει χώρα, περίπου στις 2 το μεσημέρι. Οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι από τις σκιές η ώρα λήψης υπολογίζεται μετά τις 5 το απόγευμα.
Παρόλα αυτά, η μέθοδος της ψηφιακής αναγνώρισης προσώπου τελικά επιβεβαίωσε τον Μεντόvζα.
Ως πρωταγωνιστές της θρυλικής φωτογραφίας έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς διάφοροι που υποστήριξαν ότι ήταν εκείνη στο στιγμιότυπο. Μερκοί εξ αυτών ήταν οι Ντόναλντ Μπόνσα, Τζον Έντμονσον, αλλά και ο Γκλεν ΜακΝτάφι, ο οποίος πέθανε το 2014.
Στα τέλη του 1970 η νοσοκόμα Έντιθ Σέιν έστειλε γράμμα στο περιοδικό υποστηρίζοντας ότι εκείνη ήταν το πρόσωπο της φωτογραφίας, αλλά, επειδή ακριβώς δεν μπορούσε να το αποδείξει αφού το πρόσωπο της γυναίκας δεν διακρίνεται ξεκάθαρα, ο εκδότης ζήτησε το 1980 από όσους βετεράνους του πολέμου φίλησαν μια γυναίκα εκείνη την ημέρα, πάνω στον ενθουσιασμό τους, να στείλουν μια παλιά φωτογραφία τους. Ωστόσο, δεν βρέθηκε ποτέ η άκρη του νήματος.
Όταν «έσμιξαν» οι δύο πρωταγωνιστές
Μεντόvζα και Φρίντμαν συναντήθηκαν το 2012 προς χάριν ενός αφιερώματος του CBS για την 67η επέτειο της ημέρας παράδοσης της Ιαπωνίας στις ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Μεντόνζα αποκάλυψε ότι στο άκουσμα της είδησης ενθουσιάστηκε τόσο που άφησε στην άκρη την κοπέλα του Ρίτα, είδε μία γυναίκα ντυμένη νοσοκόμα, την άρπαξε και τη φίλησε.
Η Φρίντμαν απάντησε: Δεν τον είχα δει να πλησιάζει. Πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε με έσφιξε». Είπε ότι αναγνώρισε τον εαυτό της στη φωτογραφία του Life, προσθέτοντας: «Δεν ξεχνάς αυτόν τον τύπο που σε αρπάζει».
Ο Μεντόνζα δεν ήξέρε για τη φωτογραφία, παρά μόνον 30 χρόνια κ αι πλέον αργότερα, όταν το Life αναζητούσε το ζευγάρι τη δεκαετία του 1980 και το εντόπισε ένας από τους φίλους του.
«Του είπα ότι είναι τρελός, όταν μού ανέφερε για τη φωτογραφία. Ήταν το 1980, 35 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου. Μου έφερε το περιοδικό στο σπίτι και για ένα λεπτό το κοίταξα και είπα: Διάολε, αυτός είμαι εγώ!»
Όπως είπε η έκφραση στο πρόσωπο της κοπέλας του, που φαίνεται με μισάνοιχτο το στόμα πίσω από τον αριστερό του ώμο, είναι η απόδειξη ότι ήταν ο ναύτης της φωτογραφίας.
Πάντως, η Ρίτα είχε δηλώσει ότι ποτέ δεν ζήλεψε για αυτό το φιλί, που μάλιστα το έδωσε σε μία άγνωστη και στο πρώτο ραντεβού τους, όμως παραδέχθηκε ότι... «ποτέ δεν την φίλησε έτσι, όλα αυτά τα χρόνια που ήταν μαζί»